عشق چطور عقل را زایل می‌کند؟
برای سال‌های متمادی، علم دقیقا در رابطه این که چرا کارکرد عادی مغز ما در زمان عاشق شدن دچار اختلال می‌بشود، جواب روشنی نداشت اما نتایج یک مطالعه تازه به جواب‌هایی دست یافته است.
تیمی به رهبری دکتر فیل کاوانا، از دانشگاه کانبرا و دانشگاه استرالیای جنوبی، نظرسنجی از ۱۵۵۶ جوان که خود را «عاشق» می‌دانستند انجام داد. مقصد این پرسشنامه برسی احساسات و حرکت جواب دهندگان نسبت به شریک زندگی‌شان می بود.
مرحله دوم مطالعه که به بازدید شدت عشق عاشقانه اولیه می‌پرداخت، تنها ۸۱۲ نفر از شرکت‌کنندگان در نظرسنجی را شامل شد که حرف های بودند، دوره عاشقی آنها کمتر از دو سال به طول انجامیده است.
مقصد این تیم از محققان جواب به این سوال می بود که آیا سیستم فعال‌سازی رفتاری (BAS) یا همان مکانیسم فعال در ذهن و بدن که رفتارهایی را ترویج می‌کند که امکان پذیر تبدیل پاداش بشود، در شکل‌گیری عشق رمانتیک نقش دارد یا خیر.
نتیجه بازدید آنها تایید کرد که تعداد بسیاری از انسان‌ها هنگامی عاشق خواهد شد با کارکرد متفاوت مغزشان روبه رو خواهد شد، عملکردی که تبدیل تمرکز موقتِ افکار و اعمال بر روی معشوق تازه می‌بشود.
در رابطه این که چه چیزی علتاین تحول رفتاری می‌بشود، دکتر کاوانا انگشت تهمت را به سمت هجوم هورمون‌ها نشانه می‌رود.
او گفت: «ما نقشی را که اکسی‌توسین (Oxytocin) در عشق رمانتیک ایفا می‌کند، می‌دانیم، چون هنگامی که با عزیزانمان تعامل می‌کنیم، این هورمون در سراسر سیستم عصبی و جریان خون ما در گردش است. با این حال، عزیزان وقتی برای ما اهمیت اختصاصی‌ای اشکار می‌کنند که پای ترکیب اکسی‌توسین با دوپامین به بین می‌آید، ترکیبی شیمیایی که مغز ما در طول دوران عاشقی آزاد می‌کند.»
دکتر کاوانا خاطرنشان می‌کند: «اساسا عشق مسیرهای مرتبط با احساسات مثبت را در مغز فعال می‌کند.»