تشخیص سرطان ریه با استنشاق نانوذرات و انجام آزمایش ادرار
به نقل از تارنمای نیواطلس، سرطان ریه به طور معمول از طریق سیتیاسکن تشخیص داده میبشود، اما این روش تشخیصی مقداری برای بیمار آزاردهنده است و نتیجه نادرست بالایی دارد. این چنین دستگاههای سیتیاسکن بزرگ بوده و در برخی مناطق دور افتاده دسترسی به آنها دشوار است.
دستاورد تازه محققان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) در آمریکا تشخیص سرطان ریه را ساده کرده است، در این روش از طریق دستگاهی همانند اسپری آسم، نانوذرات تشکیل شده و بیمار آن را استشمام میکند و سپس همانند آزمایش های تشخیص بارداری، فرد با یک نوار ساده آزمایش ادرار میدهد.
سازوکار این فناوری مقداری پیچیده است، نانوذرات حاوی رشتههای دی ان ای (DNA) به طور بارکد می باشند که به طوری طراحی شدهاند که با آنزیمهای خاصی به نام پروتئاز برهم کنش خواهند داد. این آنزیمها از تومورهای سرطان به مقدار بسیاری ترشح خواهد شد. در صورت وجود پروتئاز، این آنزیم با بارکد برهم کنش داده و آن را داخل سیالات خروجی از بدن میکند و میتوان آن را در ادرار شناسایی کرد.
محققان این روش را در موشهایی که از نظر ژنتیکی برای تشکیل سرطان ریه همانند انسان اصلاح شده بودند، آزمایش کردند. نزدیک به ۷٫۵ هفته بعد از شکلگیری تومورها که با مرحله ۱ یا ۲ سرطان در انسان ربط دارد، محققان آزمایش تشخیصی را انجام دادند.
در اولین آزمایش ها، این گروه تحقیقاتی در جستجوی ۲۰ نشانگر زیستی گوناگون می بود، اما بعد از منفعت گیری از الگوریتمها برای شناسایی بهترین ترکیب، آنها این نشانگرها را به چهار نشانگر افت دادند. این دسته کوچک نشانگرها برای ساخت نوار تست تشخیص مناسب می بود.
چند سال است که آزمایش ادرار برای سرطان با منفعت گیری از مکانیسمهای گوناگون مورد پژوهش قرار گرفته است، اما تحقیق تازه پیشرفت قابل توجهی در این مسیر است. نسخههای قبلی نیاز به تزریق نانوذرات به جریان خون داشت، اما این ابزار، یک روش استنشاقی کمتر تهاجمی است و میتوان از آن در هرکجایی منفعت گیری کرد.