خیل عظیمی از مردم طعم گوشت یادشان رفته؛ نمی‌دانم به آقای اقتصاددان با نمره آخر‌نامه ۱۹ که حرف های مردم ماهی بخورند چه بگوییم!

خیل عظیمی که اندک، اندک، طعم گوشت یادشان می‌رود و آنانی که باید فکر کنند برای این اوضاع اما…. مهم نیست قیمت گوشت. فوقش – به قولِ آن آقای اقتصاددان با نمره آخر نامه ۱۹- بروند ماهی بخُورند. گوشت سفید زیاد هم بهتر است! نمی‌دانم چه باید او گفت و چه می‌توان او گفت به این آقا و چه داریم بگوئیم برای مردم. مردمی که در عین تلخ کامی، شیرین کلامند و در فضای مجازی، کلیپ قولهای انتخاباتی حضرات را می‌گذارند و زیرش می‌نویسند کاش این آقاین مسئولیت می‌داشتند! سپس هم کلی استیکر خنده. مردم آن قولها را به یاد و درِ باغ سبز را در نگاه دارند. صاحبان قولها را حال باید سوال کرد که سختی زمین سنگلاخ ِ مسئولیت را فهمیدند آیا؟ باز هم از آن قولها خواهند داد؟ هرچند برخی از همان بزرگواران، همین امروز هم چنان آمار خواهند داد که آدم در سلامت عقل خود شک می‌کند.

این روزنامه افزوده است: در صادق الوعد بودن آقایان که تردید روا نیست. حساب بازار هم که از همان قدیم جدا بوده است. با هیچ کس شوخی ندارد. کار خود را می‌کند و راه خود را می‌رود اکنون شما که نه، مسئولان هم هزار بار دستور بدهند، ریالی مختصر نمی‌آید. نه برای دستور تره خُرد می‌کند و نه برای سخنرانی و دستاوردسازی حاضر است جعفری ریز بکند. خدا کند با برنامه و برنامه و برنامه به میدان همراه شوند مسئولان و همه تلاش خود را وقف کنند برای خدمت به مردم. جز این هم تکلیفی ندارند. شانی هم بالاتر از خدمت به مردم نیست. مردمی که با گوشت و پوست و استخوان خود پای کارند نباید وضع بازار گوشت برایشان این باشد.