شناخت نیروهای راه اندازی‌دهنده زمین با کشف ابرساختار آتشفشانی اقیانوس آرام
به نقل از «ساینس الرت»، «فلات مرزی ملانزی» یک گورستان زمین‌شناسی از صخره‌های مرده و جزایر نابود شده است که در طول صدها مایل در امتداد لبه شمال شرقی منطقه اقیانوس آرام «ملانزیا» امتداد دارد.
این منطقه یکی از ساختارها یا فرماسیون‌های بی‌شمار موسوم به «استان‌های بزرگ آتشفشانی» است. این چنین ابرساختارهای زمین‌شناسی عموما نتیجه جاری شدن حجم بسیاری از سنگ از لغزش بی‌آخر طبقات زمین شناسی صفحات اقیانوسی است.
با این حال منشاء «فلات مرزی ملانزی» (MBP) فاقد جزئیات بوده است. اما اکنون یک مطالعه توسط یک گروه بین‌المللی از محققان با هدایت «کوین کنراد» دانشمند علوم زمین از دانشگاه نوادا، به شواهد و مدارک مهمی از درمورد فرماسیون فلات مرزی ملانزی دست یافته است که می تواند به دانشمندان برای شناخت بهتر نیروهای شکل دهنده به سیاره زمین پشتیبانی رساند.
این ابر ساختار نزدیک به ۲۲۲ هزار کیلومترمربع وسعت دارد که اندکی کمتر از مساحت انگلیس است. بازدید موادی از سطح کافی است که نشان دهد این فلات دارای ماهیت آتش فشانی است و رگه‌های سنگی آن از گدازه‌های سرد شده‌ای راه اندازی یافته که نزدیک به ۱۲۲ تا ۸۳ میلیون سال پیش آزاد شده بودند.
اما بازدید شواهد و مدارک کاوش شده از بستر اقیانوس به سادگی منطقه خشکی نیست. مواد معدنی کمیابی که در طول زمان بالا آمده اند نشان می دهند که تولد MBP روال ساده و مشخصی نداشته و دستکم ۲۵ ساختار آتشفشانی نزدیک مسئول تشکیل آن بوده اند. دانستن زیاد تر درمورد رشد مداوم این ساختار آتشفشانی می تواند به ما برای فهمیدن بهتر همه چیز از تغییرات آب و هوایی گرفته تا رویدادهای انقراض قبل پشتیبانی رساند.
کنراد و تیم تحقیقاتی او برای این منظور از داده‌های منتشرشده قبلی درمورد نسبت ایزوتوپی و دیگر داده‌های زمین‌شیمیایی برای مدل‌سازی پیشرفت پوسته زمین منفعت گیری کردند. با کنار هم قرار دادن داده ها و قطعات پازل، یک کانون آتشفشانی موسوم به «کانون لوییزویل» جایی در اقیانوس آرام جنوبی، پایه و مبنا بنیادهای MBP را به نزدیک به ۱۲۰ میلیون سال پیش و زمان تسلط دایناسورها مرتبط کرد.
نزدیک به ۴۵ میلیون سال سپس همان منطقه ضعیف شده از پوسته با یک منطقه دیگر موسوم به «کانون رورتو-آراگو» برخورد کرد که تبدیل ظهور جزایر تازه شد. یک کانون سوم نیز که مسئول ظهور «جزایر ساموان» است، نزدیک به ۲۰ میلیون سال پیش دور جدیدی از فعالیت آتشفشانی را اغاز کرد.
تا همین امروز هم نیروهای عظیم تحول شکل دهنده پوسته زمین به شکل دادن به این ابرساختار ادامه می دهند و این نشان می دهد که شکل گیری مناطق بزرگ آتشفشانی تا چه حد می تواند پیچیده باشد.