چرا نباید شکر را کاملا ترک کرد؟

پروفسور فرانک از دانشگاه هاروارد در مزایا کنار گذاشتن کامل شکر در رژیم غذایی تردید دارد. به حرف های وی، برای تغذیه مناسب نیازی به حذف کامل شکر نیست، بلکه باید ترکیب محصولات را به دقت کنترل کرد و مصرف شکر افزوده در غذاهای فرآوری شده را محدود کرد.

تحقیقات تازه مشخص می کند که پیاده روی یا دوچرخه سواری روزانه التهاب هایی را که تبدیل سرطان، بیماری قلبی و دیابت می‌بشود، افت دهد.​

وی خاطرنشان می کند که باید به شیرین کننده های طبیعی دقت بشود. در قیاس با شکر افزوده، عسل، شربت افرا و شربت آگاو فقط اندکی بهتر می باشند، چون دارای شاخص گلیسمی پایین‌تری بوده و حاوی برخی ویتامین‌ها و مواد معدنی می باشند.

به حرف های وی، به جای مراعات رژیم غذایی بدون قند، بهتر است آن را از میوه ها دریافت کنید، چون علتافزایش ناگهانی سطح گلوکز خون نمی شوند. به این علت ترک کامل شکر به مفهوم مواد قندی؛ سودی نخواهد داشت.

به حرف های دکتر ساندرا آروالو، ترک کامل شکر به معنی کنار گذاشتن کربوهیدرات های مفیدی است که بدن برای به دست آوردن انرژی از آنها منفعت گیری می کند.

او می‌گوید: «همه انواع شکر را نباید زیان اور برداشت کرد، چون مشکل مهم مقدار شکر مصرفی است.»