یک ارتش نهان از سلول‌های قاتل آنفلوانزا در ریه کشف شد
دانشمندان زمان‌ها است که کیسه پر از مایع اطراف ریه‌های ما را فقط به گفتن یک مانع برای صدمه‌های بیرونی فکر کرده‌اند اما یک پژوهش تازه مشخص می کند این کیسه، سلول‌های ویروس‌خوار قوی را نیز در خود جای داده است که زمان ابراز عفونت ناشی از آنفلوانزا، به درون ریه‌ها می‌روال.
به نقل از ساینمگ، این سلول‌ها را نباید با فاژهایی که باکتری‌ها را آلوده می‌کنند، نادرست گرفت. این سلول‌ها که ماکروفاژ نام دارند، سلول‌های ایمنی تولیدشده در بدن می باشند.
«ژولیت موریسون»(Juliet Morrison) ویروس‌شناس «دانشگاه کالیفرنیا ریورساید»(UC Riverside) و سرپرست این پژوهش او گفت: ماکروفاژها باکتری‌ها، ویروس‌ها، سلول‌های سرطانی و سلول‌های در حال مرگ را می‌بلعند. آنها هر چیزی را که بیگانه به نظر می‌رسد، می‌گیرند و نابود می‌کنند. ما از یافتن آنها در ریه‌ها شگفت‌زده شدیم چون هیچ کس پیشتر این چنین چیزی را ندیده می بود.
در این پژوهش توضیح داده شده است که ماکروفاژها چطور در طول ابتلا به آنفلوانزا، حفره بیرونی را ترک می‌کنند و به ریه‌ها داخل خواهد شد. آنها در آنجا التهاب را افت خواهند داد و سطح بیماری را پایین می‌آورند. موریسون او گفت: این پژوهش مشخص می کند که فقط آنچه در ریه رخ می‌دهد مهم نیست، بلکه رخدادهای بیرون از ریه نیز مهم می باشند. سلول‌هایی که به طور معمول به ریه متصل نیستند، می‌توانند تأثیرات مهمی را بر بیماری و سلامتی ریه داشته باشند.
او گفت: از آنجا که این ساختار حاوی مایع است، از فروپاشی ریه‌ها جلوگیری می‌کند. با وجود این، پژوهشگران زیاد در رابطه این نوشته فکر نکرده‌اند که احتمالا یک اندام کامل را در خود جای داده باشد. پژوهش ما امکان پذیر این فکر را تحول دهد.
پژوهشگران در ابتدا به جستوجو جواب دادن به یک سوال کلی‌تر بودند. سوال این می بود که کدام نوع از سلول‌ها زمان ابتلا به آنفلوانزا، در ریه حاضر می باشند. آنها داده‌های حاضر در رابطه ژن‌های مرتبط با ریه را از پژوهش روی موش‌هایی به دست آوردند که یا بر تاثییر آنفلوانزا از دنیا رفتند یا زنده ماندند. سپس، آنها داده‌ها را با منفعت گیری از یک الگوریتم استخراج کردند تا به پیش‌بینی انواع سلول‌هایی بپردازند که طی ابتلا به آنفلوانزا در ریه‌ها تحول می‌کنند. موریسون او گفت: ما داده‌ها را تحلیل کردیم تا اشکار کنیم که کدام سلول‌های ایمنی در بافت‌های ریه وجود دارند. آنجا می بود که من دریافتم احتمالا یک منبع بیرونی ناشناخته از سلول‌ها را در ریه داشته باشیم.
سپس پژوهشگران با منفعت گیری از یک روش مبتنی بر لیزر، ماکروفاژهایی را که داخل ریه‌های موش می‌شدند، ردیابی کردند و دریافتند که اگر این سلول‌ها را بیرون بیاورند، چه اتفاقی رخ می‌دهد. موریسون در ادامه گفت: هنگامی آنها را از ریه موش بیرون می‌آورید، پیشروی بیماری و افزایش یافتن التهاب ریه را می‌بینید.
موریسون امیدوار است که این پژوهش، دانشمندان دیگر را به برسی مجدد مجموعه داده‌های حاصل از پژوهش‌های قدیمی‌تر تشویق کند. او گفت: روش ما این می بود که منفعت گیری جدیدی را از اطلاعات حاضر داشته باشیم و نهایتا توانستیم چیز جدیدی را ببینیم.
این گروه پژوهشی امیدوارند در پژوهش‌های آینده خود بفهمند که کدام پروتئین به ماکروفاژها می‌گوید به درون ریه‌ها حرکت کنند. هنگامی که سیگنال‌های پروتئینی شناسایی شوند، امکان پذیر بتوان داروهایی را کشف کرد که تعداد ماکروفاژها یا فعالیت آنها را افزایش می دهند.
راهبرد تحکیم سیستم دفاعی انسان در برابر عفونت به جای گسترش یک داروی ضد ویروسی دیگر می‌تواند درمانی را برای آنفلوانزا اراعه دهد که برای زمان طویل‌تری موثر باشد. موریسون به درمان میزبان علاقه‌مند شده چون مقاومت آنتی‌بیوتیکی و ضد ویروسی به داروها، یک مشکل روبه‌رشد است.
این مشکل وقتی رخ می‌دهد که میکروب‌هایی همانند باکتری‌ها و قارچ‌ها، توانایی ناکامی دادن داروهایی را به دست می‌آورند که برای از بین بردن آنها طراحی شده‌اند. منفعت گیری نادرست و مصرف بیشتر از اندازه داروها، این مشکل را تسریع می‌کند. بر پایه گزارش «مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا»(CDC)، سالانه بیشتر از ۲.۸ میلیون عفونت مقاوم به دارو در این سرزمین پیش می‌آید و در نتیجه آن، بیشتر از ۳۵ هزار نفر جان خود را از دست خواهند داد.
موریسون او گفت: اگر بتوانیم آنچه عفونت را در ما رفع می‌کند تحکیم کنیم، به گمان زیاد نتیجه بهتری را خواهیم داشت و کمتر گمان مقاومت را در برابر دارو داریم. سیستم ایمنی زیاد پیچیده است اما بهترین کار ما در طویل مدت این است که به جای تعقیب ویروس‌های فراری از درمان، با آنچه داریم کار کنیم.
این پژوهش در مجله «PNAS» به چاپ رسید.