درمان زخم‌های مزمن با پلاسما
در سال‌های تازه، پیشرفت‌های بسیاری در پژوهش درمورد التیام زخم‌های مزمن صورت گرفته و تبدیل اختراع پانسمان‌های هوشمند و منفعت گیری از برق بدین منظور شده است.
به نقل از ان‌ای، پژوهشگران استرالیایی اکنون درمان جدیدی را برای زخم‌های مزمنی که نیازی به آنتی‌بیوتیک ندارند معارفه کرده‌اند که عنصر کلیدی ابداع آنها گاز یونیزه یا همان پلاسما است.
پژوهشگران دانشگاه ساوث استرالیا یک روش درمانی تازه را معارفه کرده‌اند که شامل درمان هیدروژل فعال شده با پلاسما(PAHT) است.
پلاسما یکی از چهار حالت مهم ماده است. پلاسما گازی شبه‌خنثی از ذرات باردار و خنثی است که حرکت جمعی از خود نشان خواهند داد. به عبارت دیگر، پلاسما گاز یونیزه شده‌ای است که همه یا قسمت قابل توجهی از اتم‌های آن یک یا چند الکترون از دست داده و به کاتیون تبدیل شده باشند، یا تعداد الکترون‌های آزاد آن تقریباً برابر با تعداد یون‌های مثبت آن باشد. پلاسما در جوشکاری، برشکاری، پزشکی و دندان‌پزشکی کاربرد دارد.
اندره زیلی سرپرست این مطالعه او گفت: آنتی‌بیوتیک‌ها و پانسمان‌های نقره طبق معمولً برای درمان زخم‌های مزمن منفعت گیری خواهد شد، اما هر دو دارای معایبی می باشند.
او گفت: افزایش مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌ها یک چالش جهانی است و این چنین نگرانی‌های عمده‌ای در رابطه سمیت ناشی از نقره وجود دارد. به همین علت در اروپا، پانسمان‌های نقره در حال حذف شدن می باشند.
به حرف های پژوهشگران این مطالعه، این روش نوآورانه مبتنی بر پلاسما پتانسیل درمان زخم پای دیابتی و زخم‌های داخلی را دارد.
مطابق بیانیه مطبوعاتی پژوهشگران این مطالعه، این پانسمان هیدروژلی فعال کننده پلاسما از ترکیب شیمیایی اکسیدان‌ها، به اختصاصی گونه‌های اکسیژن فعال و نیتروژن(RONS) منفعت گیری می‌کند.
نشان داده شده است که این مخلوط بی‌نظیر دو مزیت قابل دقت دارد. اول این که عفونت را مهار می‌کند و دوم، روال بهبود زخم‌های مزمن را شدت می‌بخشد.
این تیم کشف کردند که این روش به طور قابل توجهی در از بین بردن باکتری‌های رایج موثر است.
زیلی می‌گوید: عفونت‌های مزمن زخم، یک بیماری همه‌گیر خاموش و تهدید کننده می باشند که می‌توانند به یک بحران بهداشت جهانی تبدیل شوند. به این علت الزامی است که ما درمان‌های جانشین برای آنتی‌بیوتیک‌ها و پانسمان‌های نقره اشکار کنیم، چون هنگامی این درمان‌ها جواب ندهند، زیاد تر قطع عضو اتفاق می‌افتد.
به حرف های پژوهشگران، این درمان تازه می‌تواند برای درمان انواع گوناگون زخم‌های مزمن منفعت گیری بشود.
پژوهشگران می‌گویند مقصد اولیه از تشکیل این درمان، مقابله با زخم پای دیابتی می بود.
در بیانیه مطبوعاتی پژوهشگران آمده است که بیشتر از ۵۴۰ میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به دیابت می باشند که ۳۰ درصد آنها در مقطعی به زخم پا مبتلا خواهد شد. به این علت نیاز به درمان موثر زخم بیشتر از هر زمان فرد دیگر حس می‌بشود.
یقیناً کاربرد این درمان فراتر از درمان زخم پای دیابتی است و این فناوری پتانسیل گسترش برای رسیدگی به انواع زخم‌های مزمن و عفونت‌های داخلی را دارد.
یک مزیت عمده فناوری PAHT ما این است که می‌توان از آن برای درمان همه زخم‌ها منفعت گیری کرد. این یک درمان بی‌خطر برای محیط زیست است که از اجزای طبیعی حاضر در هوا و آب برای ساختن مواد فعال خود منفعت گیری می‌کند که به اجزای غیر سمی و زیست سازگار تجزیه خواهد شد.
زیلی افق منفعت گیری از این روش را گسترده‌تر می‌داند و فکر می‌کند که از پلاسما برای درمان تومورهای سرطانی با فعال کردن داروهای حاضر در ژل‌های تزریق شده به بدن منفعت گیری بشود و رویکرد هدفمندتر و کارآمدتری را اراعه دهد.
وی می‌گوید: مواد فعال را می‌توان در یک دوره طویل تحویل داد و درمان را با شانس بیشتری برای نفوذ به تومور بهبود بخشید.
مقصد پژوهشگران در مرحله سپس، انجام آزمایشات بالینی برای بهینه‌سازی این فناوری الکتروشیمیایی برای بیماران انسانی است. پلاسما با پتانسیل عظیم خود می‌تواند اغاز عصر جدیدی در درمان‌های پزشکی باشد.
زیلی در آخر او گفت: پلاسما پتانسیل عظیمی در دنیای پزشکی دارد و این فقط نوک کوه یخ است.
این یافته‌ها در مجله Advanced Functional Materials انتشار شده است.