چه افرادی در ایران هواپیمای شخصی دارند؟_صبح سریع
به گزارش صبح سریع
به شدت اشکار شد آنچه او اظهار کرده، اتفاق تازهای نیست. ۲۱ سال پیش، وزارت راه و ترابری دولت خاتمی سال ۱۳۸۲ طی آییننامهای مالکیت و منفعتبرداری از هواپیماهای شخصی را آزاد کرده است.
چرا این خبر جنجالبرانگیز شد؟ چون مطرح نوشته خرید هواپیما توسط دولت در شرایطی که سرانه سالانه مصرف گوشت قرمز در سرزمین ۶ کیلوگرم است، بیملاحظگی است.
جعفر یازرلو، سخنگوی سازمان هواپیمایی او گفت : تعداد بسیاری از شرکتها و صاحبان برخی مشاغل همانند معدنداران برای انتقال مهندسان و هیاتمدیره تمایل برای خرید هواپیما دارند، چون جابهجایی این افرد با اتومبیل مخاطرات تعداد بسیاری داشته و زمان بسیاری هم از دست میرود. در این چنین مواردی خرید و منفعت گیری از جتهای خصوصی میتواند سودمند باشد؛ هم منفعتوری کار بالا ببرد و هم نشان از امنیت فضای سرزمین باشد.
یازرلو میگوید: ما روزانه بیشتر از ۱۵۰۰ پرواز عبوری از سرزمین داریم و هرچه تعداد پرواز جتهای خصوصی بالاتر برود و این هواپیماهای خصوصی زیاد تر در مسیرهای بینالمللی تردد کنند، یعنی فضای آسمان این سرزمین امن است و این برای سرزمین اعتبار میآورد.
سخنگوی سازمان هواپیمایی کشوری اضافه میکند: «وقتی که وزارت راه و ترابری این آییننامه را تصویب کرد به جستوجو ترغیب قسمت خصوصی برای واردات هواپیما با همین مقصد می بود.» به این علت آنچه در این گزارش مورد بازدید قرار گرفته این است که چه افرادی میتوانند هواپیمای شخصی بخرند؟ آیا مالکان هواپیمای شخصی در ایران میتوانند هر زمان اراده کنند سوار هواپیمایشان شوند و به هر نقطهای از سرزمین یا جهان سفر کنند؟ چرا همه میلیاردرهای ایران که یکی در بین نامشان در پروندههای فساد مالی شنیده میشود، هواپیما ندارند؟
آنقدرها هم جت شخصی نداریم
امیررضا رستی خلبان میگوید: جت شخصی آنطور که فکر عموم است، همانند آن چه رونالدو و مسی دارند، اصلاً در ایران وجود ندارد. چیزی که در ایران داریم، هواپیمای شخصی سبک و فوقسبک است که غالبا برای آموزش مورد منفعت گیری قرار میگیرد.
علیپور، مدیرمسئول فرودگاه ایوانکی میگوید در سرزمین بالغ بر ۲۰۰ نفر می باشند که هواپیمای شخصی دارند، اما فقط با ظرفیت ۲ نفر میتوانند پرواز کنند و حتی اگر هواپیما ۴ نفره باشد، باز هم قانون همان محدودیت ظرفیت را قائل است.
سخنگوی سازمان هواپیمایی سرزمین حدودا این تعداد هواپیماهای شخصی داخل سرزمین را تایید کرده است. او حرف های تقریبا ۲۵۰ فروند هواپیمای فوقسبک در سرزمین داریم که کاربرد آموزشی و تفریحی دارند.
یازرلو اصرار کرده «جت شخصی» در سرزمین نداریم، اما در تایپهای هواپیمای سبک و فوقسبک مالکیت شخصی داریم که از سالها پیش خریداری شده و ذیل مقرارت سازمان هواپیمایی است.
منظور سخنگوی سازمان هواپیمایی کشوری از این جمله، تفاوت بین جت و هواپیماست. در واقع همه جتها هواپیما می باشند، اما همه هواپیماها جت نیستند. جتها در نوع موتور متمایزند؛ به این علت به حرف های سخنگوی سازمان، در ایران هیچ هواپیمای شخصی با موتور توربوجت وجود ندارد.
آیا محدودیتی برای واردات هواپیماهای شخصی وجود دارد؟
گزارشهای رسمی و غیررسمی مشخص می کند تنها ۲۵۰ فروند هواپیمای غیرتجاری شخصی در سرزمین وجود دارد. این تعداد نسبت به جمعیت و وسعت ایران زیاد کم است.
یکی دلایل آن انگار محدودیت تعداد سرنشین است. رستی میگوید در ایران محدودیت امنیتی بالایی برای پرواز هواپیماهای شخصی وجود دارد. برای مثال زیاد تر از دو نفر نمی توانند سوار یک هواپیمای سبک شوند. یعنی اگر ۵ تا دانشجو بخواهند پرواز کنند، حتی اگر هواپیمای آمورشی چهار نفر ظرفیت داشته باشد، باز هم در هر بار پرواز فقط دو نفر میتوانند سوار هواپیما شوند؛ یکی خلبان و یک پشتیبانی خلبان.
داود اخوان کاظمی، مدیر و مؤسس هنرستان هوانوردی فراصوت، که یک مدرسه آموزش خلبانی است او گفت خرید هواپیما ساده نیست. به حرف های اخوان، زیادها خواست خرید هواپیما داشتند، ولی موفق نشدند.
آرمان بیات، کارشناس صنعت هوانوردی و عضو اسبق کمیته گسترش هوانوردی عمومی سازمان هواپیمایی کشوری و شرکت فرودگاهها، معتقد است ثروتمندان در ایران نمیدانند که میتوانند هواپیما بخرند!
او او گفت ۴.۵درصد جمعیت سرزمین مرفهاند و اگر کمتر از یک درصد این جمعیت عمل به خرید هواپیمای شخصی کرده می بود حداقل هزار فروند هواپیما به ناوگان هوایی سرزمین اضافه میشد.
بیات میگوید: آقایان نسبت به تکمیل زیرساختی که در حد فاصل سالهای ۱۳۹۷ الی ۱۴۰۰ تشکیل کردیم، عمل نکردند، که عمده آن تصویب و ابلاغ شیوه نامه تاسیس و منفعت برداری وسایل پرنده کوچک با حداکثر ظرفیت حمل ۱۹ صندلی مسافری و موضوعات مهمی همچون سوخت هوایی و عملیات هوانوردی برای پروازهای تحت مقررات پرواز بصری در مناطق عملیاتی فضای سرزمین است.
بیات توضیح میدهد: در آن زمان در کمیته وابسته با کارشناسی عمیق و بازدید تطبیقی با دیگر کشورها، شیوه نامه مستقلی برای وسایل پرنده کوچک کمتر از ۱۹ صندلی با نگرشی راهبردی و هدایتی تدوین و طراحی شد که از سال ۱۴۰۰ به سپس، مراتب تصویب و ابلاغ آن انجام نپذیدفت. این دستورالعمل در حوزه کسب و کارهای کوچک هوانوردی، کلیاتی از الزامات ورود وسایل پرنده و تنوع فعالیت ها، از جمله رویههای مترقی و استراتژیک رشد ناوگان هوایی کوچک است که در صورت اجرای آن و از بین بردن برخی مانع ها باقی مانده، در قسمت تجاری نیزموجب بهینه سازی شبکه پروازی و افزایش منفعت وری ناوگان هوایی بزرگ جاری سرزمین است.
او حرف های: یقیناً مشکل منفعت برداری هوایی هم چنان وجود دارد که مشکل سوخت هوایی Avgas برای موتورهای پیستونی در سه قسمت تامین، توزیع و نرخ، از آن جمله است. این چنین آن زمان در قسمت امنیت، ناظر همراهی دلسوزانه عزیزان حفاظت هواپیمایی سپاه پاسداران بودیم که ملزوم می بود پیگیری تا تبدیل تعیین یک فرآیند اشکار گردد. در حوزه ارزی و صدور مجوز تخصیص ارز آزاد برای این نوع فعالیتها نیز داستان شبیهای وجود دارد که باید حل شود.
آرمان بیات درمورد هزینههای گمرکی واردات هواپیما هم حرف های این هزینهها بسته به وزن هواپیما بین ۱۴ تا ۲۵ درصد است.
از طرفی هواپیماهای شخصی برای پرواز هم محدودیتهایی دارند. امیررضا رستی میگوید حریم هوایی تعداد بسیاری از مناطق ایران برای هواپیماهای غیرتجاری ممنوع است. برای مثال «در نزدیکی فرودگاه مهرآباد ممنوعیت کامل پروازی وجود دارد و هر پرندهای در این محدوده بدون هماهنگی پرواز کند، مورد مقصد قرار خواهد گرفت.»
علیپور از مدیران فرودگاه ایوانکی هم این ممنوعیت را تایید کرده و حرف های: هواپیمایهای شخصی به همه فرودگاههای سرزمین به جز ۵ فرودگاه مشهد، مهرآباد، شیراز، فرودگاه امام و اصفهان میتوانند تردد کنند. یقیناً برای این فرودگاههای ممنوعه هم جانشینهایی وجود دارد.
به حرف های علیپور قیمت این هواپیماها مطابق بخشنامه با یک ماشین سه چهار میلیاردی برابر میکند. او حرف های هواپیماهای سبک و فوقسبک از چهار میلیارد تا نزدیک به ۳۰ میلیارد تومان قیمت دارند، اما به علت تحریم، هواپیما به ندرت داخل سرزمین میشود و این هواپیماهایی که در ایران تحت گفتن شخصی هست بین افراد دست به دست میشود.
علیپور درمورد نحوه منفعت گیری شخصی از هواپیما هم توضیح داده و میگوید: برای این منظور باید همانند هواپیماهای مسافری مطرح نقشه پرواز از ۷۲ ساعت تا ۱ ساعت قبل از پرواز به فرودگاه مقصد داده شود و باید هواپیما کشش مسافت را داشته باشد.
او در رابطه پرواز خارجی این هواپیماهای شخصی هم گفنه: برای این منظور هم قبلا سازمان دستورالعملی را اراعه داده است. برای مثال اگر فردی بخواهد ترکیه برود باید اول در ارومیه بنشیند، پاسپورتش مهر بخورد و سپس به سمت ترکیه برود، اما تا این مدت هیچ شخصی در ایران این کار را نکرده است.
یک درصدیهای ایران بخوانند؛ چطور هواپیمای شخصی بخرید؟
بر پایه بند «ب» و «ج» ماده ۱۱ قانون هواپیمایی کشوری مصوب ۱۳۸۲، مالکیت وسایل پرنده برای ثبت و تابعیت در ایران میتواند شخص یا شرکت باشد. درصورتیکه متعلق به شرکت باشد، اکثریت سهام آن باید متعلق به اتباع ایرانی و اقامتگاه قانونی آن در ایران باشد.
سخنگوی سازمان هواپیمایی کشوری میگوید: اندوختهگذار شخصی بر پایه توان مالی و نیاز خود، میتواند هواپیمایی برای مسافرتهای شخصی خود تهیه کند و با مراعات الزامات فنی و عملیاتی سازمان هواپیمایی کشوری پرواز کند. در این نوع حمل و نقل همه هزینههای پرواز اعم از هزینههای عملیاتی و فنی و سوخت برعهده اندوختهگذار است.
یازرلو درمورد نحوه خرید هواپیمای شخصی هم توضیح داده و حرف های: فرد ایرانی میتواند هواپیما را مطابق قوانین سامانه جامع تجارت، سازمان هواپیمایی، گمرک و … بخرد و داخل سرزمین کند. برای هواپیماهای فوق سبک زیر ۶۰۰ کیلوگرم باید یک آشیانهای معارفه شود. مالک هواپیما قبل از هر پرواز باید اظهار کند که خودش یا بههمراه یک خلبان میخواهند با هواپیما پرواز کند.
یازرلو تفاوت مالکیت هواپیمای سبک و فوق سبک را در نحوه نگهداری هواپیما گفتن میکند و اضافه میکند: مالکیت در هواپیماهای سبک میتواند به نام فرد باشد، ولی نگهداری و ناوبری آن با یک ایرلاین است. اما در رابطه فوق سبک، طبق معمول آموزشگاهها مسئولیتهای آن را بعهده دارند.
به حرف های سخنگوی سازمان هواپیمایی کشوری همه هواپیماهای خصوصی با هر کاربری توسط موسسات و شرکتهای هوانوردی مدیریت خواهد شد. «شما میتوانید هواپیما بخرید، ولی نمیتوانید در حیاط خانهتان پارک کنید. موسسه و شرکتهای هوانوردی باید به شما خدمات هوانوردی، ناوبری، آشیانه، تعمیر و نگهداری … بدهند.»
آیا فردی در ایران هواپیمای شخصی بالای دو نفره دارد؟
به حرف های یک منبع آگاه، تنها یک فروند هواپییمای «آر جی ۸۵» VIP، با وزن ۴۰ تن برای ظرفیت بالای ۲۰ صندلی در ایران وجود دارد که منفعت گیری آن غیرتجاری و شخصی است. این هواپیما در اختیار علی انصاری، مالک ایران مال و بانک آینده است.
گزارشهایی از کوششهای اکبر رحیمی، مالک چای دبش، برای خرید هواپیمای شخصی وجود دارد که به حرف های یک منبع آگاه، این اتفاق در نهایت رخ نداده است. اکبر رحیمی مدیرعامل گروه کشت و صنعت دبش در پرونده فساد چای دبش بازداشت شده و در زندان است.
دسته بندی مطالب