بهترین راه برای افزایش طول عمر کشف شد_صبح سریع

در حالی که همه می‌دانند که ورزش منظم برای یک زندگی سالم مهم است، برخی از مطالعات قبلی نشان داده اند که ورزش شدید امکان پذیر تاثییر معکوس داشته باشد.

مطالعه جدیدی که اخیرا در مجله «بریتیش ژورنال آف اسپورتز مدیسین» (British Journal of Sports Medicine) انتشار شده، مشخص می کند افرادی که در ورزش شدید شرکت می‌کنند امکان پذیر عمر طویل تری داشته باشند.

محققان گروه منتخبی از دوندگان نخبه را که قادر به دویدن ۱.۶ کیلومتر زیر ۴ دقیقه زمان بودند، ردیابی کردند و دریافتند که امکان پذیر که این افراد به طور متوسط پنج سال زیاد تر از جمعیت عادی عمر کنند.

دکتر آندره لا گرچه، متخصص قلب و عروق ورزشی و رئیس آزمایشگاه قلب، ورزش و تحقیقات تحقیقاتی (HEART) تحت حمایتموسسه تحقیقات پزشکی سنت وینسنت و موسسه تحقیقات قلبی ویکتور چانگ و نویسنده مهم این مطالعه، او گفت: این دیدگاه سرسختانه در جامعه وجود دارد که می‌توانید بیشتر از حد ورزش کنید. ما فکر می‌کردیم که این مطالعه فرصتی تشکیل خواهد کرد برای تماشای یک شاهکار ورزشی که در آن زمان غیرممکن به نظر می‌رسید و ممکن می بود بدن را فراتر از محدودیت‌هایش تحت سختی قرار دهد. گمانه زنی‌هایی وجود داشت مبنی بر این که ورزش شدید می‌تواند تاثییر مخربی بر بدن داشته باشد، به این علت، در این تحقیق فرصتی پیش آمد برای پرداختن به این نادرست و تصحیح آن.

برای این مطالعه، لا گرچه و تیمش روی طول عمر گروهی از ۲۰۰ دونده نخبه مرد که ۱.۶ کیلومتر را زیر ۴ دقیقه دویده بودند تمرکز کردند. دوندگان از ۲۸ سرزمین گوناگون از سراسر آمریکای شمالی، اروپا، اقیانوسیه و آفریقا بودند.

همه شرکت کنندگان در این مطالعه بین سال های ۱۹۲۸ تا ۱۹۵۵ متولد شدند و به طور متوسط در ۲۳ سالگی یک ۱.۶ کیلومتر را در کمتر از ۴ دقیقه دویده بودند. از ۲۰۰ شرکت‌کننده، ۶۰ نفر یا به عبارتی ۳۰ درصدشان مرده بودند و ۱۴۰ نفر در زمان مطالعه هم چنان زنده بودند.

محققان دریافتند میانگین سن مرگ برای شرکت کنندگان در مطالعه به طور کلی ۷۳ سال می بود، اما میانگین سنی برای دوندگان نخبه که هم چنان در زمان تحقیق نیز زنده بودند ۷۷ سال می بود.

در آخر این مطالعه، اشکار شد:

به طور کلی، افرادی که یک ۱.۶ کیلومتر را زیر ۴ دقیقه دویده بودند، نزدیک به ۵ سال زیاد تر از امید به زندگی که بر پایه سن، جنس، سال تولد و ملیت، برایشان پیش بینی شده می بود، زندگی کردند.

آن‌هایی که در دهه ۱۹۵۰ یک ۱.۶ کیلومتر را در کمتر از ۴ دقیقه دویده بودند، به طور متوسط ۹ سال زیاد تر از متوسط طول عمر زندگی کردند.

شرکت کنندگانی که در دهه ۱۹۶۰ توانسته بودند ۱.۶ کیلومتر را زیر ۴ دقیقه بدوند نزدیک به ۵.۵ سال زیاد تر و آن‌هایی که در دهه ۱۹۷۰ این کار را انجام داده بودند، نزدیک به ۳ سال زیاد تر عمر کردند.

لا گرچه او گفت که آن‌ها از این یافته‌ها در رابطه دوندگان نخبه شگفت زده نشدند، چون طول عمر آن‌ها با یک سری از ورزشکاران دیگر متمایل به فعالیت بدنی شدید همانند دوچرخه سواران تور دو فرانس، که طول عمر بیشتری در آن‌ها مشاهده شده ، منطبق است.

او افزود: در جریان این مطالعه ما بر آن بودیم تا ببینیم که چطور ورزش در دراز زمان بر ورزشکاران نخبه تاثییر می‌گذارد.

افراد غیر ورزشکار برای افزایش طول عمر چه کنند؟

یقیناً، هر فردی نمی تواند یک ۱.۶ کیلومتر را زیر ۴ دقیقه بدود و این کار تنها از بعد ورزشکاران نخبه برمی‌آید. به این علت، چطور عموم مردم می‌توانند این یافته‌ها را در برنامه ورزشی خود به کار ببرند تا امیدوارانه عمر خود را افزایش دهند؟

لاگرچه او گفت: به ما حرف های می‌شود که در علم تعمق نکنیم، اما من شخصا، از این داده‌ها به گفتن آرزویی منفعت گیری می‌کنم تا تلاش کنم فاکتورهای سبک زندگی نظیر رژیم غذایی خوب، فداکاری، و ورزش منظم و شدید را به ‌اندازه فردی که ۱.۶ کیلومتر را زیر ۴ دقیقه‌ می‌دود، پیروی کنم. در حالی که من نمی‌توانم لزوما توانایی ژنتیکی را که به گمان زیاد به شدت نخبگان نیز پشتیبانی می‌کند داشته باشم، اما می‌توانم برای رسیدن به دیگر فاکتورها تلاش کنم.

تاثییر ورزش بر مغز

تعداد بسیاری از مطالعات نشان داده‌اند که قسمت‌هایی از مغز که تفکر و حافظه را کنترل می‌کنند (قشر پیش پیشانی و قشر گیجگاهی میانی) در افرادی که ورزش می‌کنند در قیاس با افرادی که ورزش نمی‌کنند، حجم بیشتری دارند.

به حرف های محققان، توضیح احتمالی برای ربط بین کارکرد شناختی و کارکرد فیزیکی، را می‌توان در ماده سفید یافت. ماده سفید به‌گفتن نوعی رله بین قسمت‌های گوناگون مغز عمل می‌کند: این چیزی است که انتقال مطلب‌ها را از طریق انتقال‌دهنده‌های عصبی ممکن می‌سازد و هماهنگی بین قسمت‌های گوناگون اندام را ضمانت می‌کند. با این حال، به نظر می‌رسد که داشتن فرم فیزیکی بهتر با کیفیت بهتر ماده سفید مرتبط است.

مطالعات بیشتری در سال‌های تازه این پیوند را مورد مطالعه قرار داده‌اند و نشان خواهند داد که پیوندهای آشکاری بین یکپارچگی و ساختار ماده سفید و فعالیت و تناسب اندام وجود دارد. ورزش، برای رشد و محافظت از مغز در هر سنی سودمند است. به حرف های محققان، تناسب اندام و فعالیت بدنی می‌تواند تاثییر سودمند و بالقوه محافظتی بر ساختار مغز و کارکرد شناختی داشته باشد.