آتشفشان‌ها چطور «دایناسورها» را به سمت «مرغ شدن» بردند؟_صبح سریع
به گزارش صبح سریع
آیا فکر جهش تکاملی دایناسورها به مرغ برای شما هم مقداری سخت است؟ دانشمندان به‌تازگی حلقه فرد دیگر در آن زنجیره را حل کرده‌اند که میتواند به مجموعه‌ای از فوران‌های عظیم آتشفشانی ماقبل تاریخ در همه سیاره مرتبط شود.
تحقیقات تازه دانشگاه کالج لندن (UCL) و دانشگاه ویگو اسپانیا، لحظه‌ای را نشان میدهد که در برخی از دایناسورها اندوترمی تشکیل میشود؛ یعنی توانایی تنظیم دمای بدن و تشکیل گرمای داخلی. این ویژگی «خونگرم» بودن بین همه پستانداران و پرندگان امروزی مشترک است.
در سال‌های تازه، تحقیقات تازه نشان داده که همه دایناسورها حیوانات خونسردی همانند خزندگان امروزی نبودند. این حقیقت که برخی از دایناسورها دارای پر بودند نشان میدهد آن‌ها به گمان زیادً گرماگیر بودند، اما ما تا به امروز نمیدانستیم چه وقتی این دایناسورهای خونگرم (از جمله اجداد پرندگان امروزی) ظاهر شدند.
بعد این اتفاق کی افتاد؟ محققان اعتقاد دارند این دایناسورها نزدیک به ۱۸۰ میلیون سال پیش در اغاز دوره ژوراسیک ظهور کردند؛ وقتی که فعالیت‌های آتشفشانی شدید، گونه‌ها را ناچار کرد با تغییرات آب و هوایی سراسر سیاره سازگار شوند.
گدازه‌ها و گازهای آتشفشانی که به اتفاقات جنکینز شناخته خواهد شد، از شکاف‌های غول‌پیکر در سطح زمین منفجر شدند و تبدیل گرم شدن کره زمین و انقراض تعداد بسیاری از گیاهان شدند. محققان میگویند این اتفاق جهت تقسیم گروه‌های مهم دایناسورها شد چون آن‌ها ترجیحات گوناگون آب و هوایی تشکیل کردند.
دکتر آلفیو الساندرو کیارنزا، نویسنده اول، می‌گوید: «من از نتایج شگفت‌زده شدم، به‌اختصاصی از همزمانی زیاد تر تغییرات تکاملی در اتفاقات جنکینز.»
«این یک اتفاقات نسبتاً تازه شناخته شده‌ی هایپرترمال (گرمایش جهانی) است که در سابقه زمین‌شناسی ما ردیابی شده و این حقیقت که احتمالا این چنین تأثیری بر اکوسیستم‌های جهانی و این چنین بر تکامل دایناسورها داشته، یک مفهوم کاملاً تازه است.»
این مطالعه که در مجله Current Biology انتشار شده، گسترش دایناسورها را در اقلیم‌های گوناگون روی زمین در دوران مزوزوئیک (۲۳۰ تا ۶۶ میلیون سال پیش) با پشتیبانی ۱۰۰۰ فسیل، مدل‌های آب و هوایی، جغرافیا و درختان تکاملی تجزیه و تحلیل کرده است.
آن‌ها کشف کردند دو گروه از سه گروه مهم دایناسورها در اغاز دوره ژوراسیک به آب و هوای سردتر نقل مکان کردند و به این تحول با گرماگیر شدن عکس العمل نشان دادند. این دو گروه شامل تروپودها (همانند تی. رکس و ولوسیراپتور) و پرنده کفلان‌ها (از جمله خویشاوندان استگوسورها و تریسراتوپس‌ها یا سه شاخ چهره ها) میشوند.
با این حال، محققان گمان میکنند گروه سوم یعنی ساروپودها (خانواده دایناسورهای عظیم از جمله برونتوزاروس)، به تکه‌های گرمتر سیاره چسبیده و بی تفاوت باقی ماندند.
اندوترمی احتمالا به دایناسورها اجازه داده باشد سریعتر رشد کنند، فرزندان بیشتری تشکیل کنند و فعالیت بدنی بیشتری داشته باشند. احتمالا این مزایا به دودمان آن‌ها از راه تخریب محیط زیست پشتیبانی کرده باشد، چون با وجود گرم شدن کره زمین، مناطق قطبی تا این مدت نزدیک به چهار ماه در سال تاریک بودند.
در همین حال، محققان فکر میکنند ساروپودها یا سوسمارپاها در محیط‌های خشک رشد می‌کردند، یعنی بدن بی تفاوت آن‌ها به گرما نیاز داشت و اندازه بزرگ آن‌ها به نگهداری طویل‌تر این گرما پشتیبانی می‌کرد. هر قدر مخزن آب شما بزرگتر باشد، دیرتر سرد میشود و این همان کاری است که ما فکر میکنیم ساروپودها انجام می‌دادند.
محققان فکر میکنند کشف چگونگی تاثییر آب و هوا بر تکامل دایناسورها میتواند چگونگی تأثیر بحران جاری آب و هوا بر گونه‌ها را روشن کند.
یک علت دیگر برای بازدید و فهمیدن بهتر رویدادهای گرمایش جهانی در قبل زمین‌شناسی ما اینست که بفهمیم امکان پذیر چه اثراتی بر تنوع زیستی داشته باشند؛ درسی از قبل عمیق برای آینده ما!
دسته بندی مطالب