چرا و چطور لحظه های ابدی زندگی مان را دریابیم؟_صبح سریع
به گزارش صبح سریع
تعداد بسیاری از ما خوب می دانیم که “برای همیشه” و ” ابدی” وجود ندارد. لحظه های ابدی، احتمالا، در وهله اول توهمی بیش نباشند. خوب می دانیم که زمان چطور به شدت برق و باد سپری می شود، و هیچ چیز و هیچ کس ابدی و تا همیشه نیست.عمر می گذرد و ما تحول می کنیم. من ِ امروز بسی با منِ ده سال پیش متفاوت است.
“همه چیز در جهان در سیلان است؛ هیچ کس نمی تواند در یک رودخانه دو بار قدم بنهد”
هراکلیتوس
اندکی در این حرف های فلسفی تأمل کنید. ما و هر آنچه در اطراف ماست زودگذر است. عزیزان مان برای همیشه نمی همانند، افرادی که با ما خصومتی دارند تا ابد نیستند که خصومت کنند. شرایط و حالت ها تحول می کنند، و هیچ چیز برای همیشه نمی ماند؛ و زیبایی مدام با کوتاه همراه است.
هنگامی از تماشای غروب لذت می بریم، این زیبایی دیری نمی پاید که جا به تاریکی می دهد و تاریکی هم چند صباحی مهمان ماست و از بعد آن پگاه است و روشنایی بی کوتاه آفتاب.
اما لحظه ای درنگ کنید؛ بعضی اوقات برخی لحظه ها ابدی می شوند. در نگاه اول زیاد متناقض به نظر می رسد؛ در این گستره ی صیرورت و شدن، چطور امکان پذیر دَمی، لحظه ای ، آنی رنگ ابدی به خود بگیرد؟ این چیزی است که فراتر از قوانین فیزیکی جهان است. لحظات ماورایی و متافیزیکی در قالب علم فیزیک نمی گنجند.
حتی یک فرد شکاک و بد بین هم می تواند این لحظات غیرقابل توضیح را توانایی کند. یکی از نمونه های بارز آن، لحظاتی است که عشاق توانایی اش می کنند. عشق الهام آفرین است، اشتیاق و شور برمی انگیزد و امیدبخش است. هر عاشقی، مهم نیست که چند سال از توانایی یکی از این آنات قبل باشد، لحظه خاص آشنایی را به وضوح روز و لحظه اول به یاد می آورد.
ابدیت را لحظه هایی شکل می دهند که روح ما را نوازش می کنند.
لحظه های ابدی
این لحظاتی که تا ابدیت در حافظه ذهنی و عاطفی ما باقی می همانند، همان لحظاتی اند که بیشترین معنی را به زندگی مان می بخشند. آیا شما هم یکی از این موارد را برای دارید؟ لحظاتی که می توانید با جزئیات کامل به یادشان آورید و صحنه اش را به وضوح مجدد و مجدد مجسم کنید: آنچه را که حس کردید، ضربان قلبی که بالا رفت، نفسی که تنگ آمد، نگاهی تب دار، تماسی عاطفی، صدایی و تصویری ! آری همان لحظه جادویی که همه حواس تان را تسخیر کرد.
از بعد ِ این لحظه جادویی به کارهای روزمره مان برمی گردیم، زندگی با همه پستی و بلندیها، مسئولیتها، عادتها، شتابها و تصمیمگیریهایی که پیش روی مان می گذارد، ادامه دارد، اما هیچکدام از اینها نمی توانند آن لحظات خاص را که در زندگی مان نقطه عطفی شده اند محو کنند، و از یاد مان ببرند؛ آن لحظاتی که در شبکیه چشممان حک شده اند، پاک شدنی نیستند. آنها دست نخورده باقی می همانند و در برابر هر موقعیت جدیدی مدام رخ می نمایند.
و این چیزی است، موهبتی است که زندگی از آن ساخته شده است – لحظه ها – و به همین علت است که زندگی در اینجا و اکنون، زندگی در لحظه ها، بدون گم شدن در نگرانی ها و دلواپسی ها و دل آشوب هایی که زیاد تر ذهن مان را اشغال می کنند، اهمیت اساسی دارد.
اگر ابدیت را بیوقتی معنی کنیم نه زمان وقتی نامحدود،آنگاه زندگی ابدی متعلق به افرادی است که در حال زندگی میکنند.
رساله_تراکتاتوس لودویگ_ویتگنشتاین
چرا لحظات ابدی مهم اند؟
لطفا هوشیار باشید! آگاهی از این نوشته می تواند به ما پشتیبانی کند تا به موضوعات پیش پاافتاده ای که فقطً جهت رنجش مان می شوند و رهاوردی جز غم و افسردگی ندارند، کمتر بها دهیم؛ چرا که دیری نمی پایند و محو می شوند؛ و در عوض به برخی لحظات جادویی که نشاط آفرینند، به جزئیات کوچکی که توانایی ما از معنادهی به زندگی و هستی مان را صدچندان می کنند، قیمت بیشتری بدهیم.
روزت را دَریاب / با آن مُدارا کن/ این روز از آن ِ توست/ بیست و چهار ساعتِ کامل/ به قدر کفایت زمان هست تا روزی بزرگ شود/ نگذار هم در پگاه/ فرو پژمرد…
مارگوت بیکل
من به یک زندگی ابدی در اینجا باور دارم. لحظههایی که ابدیتی می سازند؛ گاه اینجا به لحظههایی میرسی که زمان به ناگاه متوقف میشود و درست همین جا، ابدیت فرا می رسد.
فئودور داستایفسکی-
گم شدن در وعده و وعیدهای ابدی
کیست در بین ما که تاکون هیچ تعهدی نداده باشد؟ چه فردی از ما می تواند ادعا کند که تا به همین امروز هیچ زمان از کلمات ” تا همیشه”، ” تا ابد” منفعت گیری نکرده است؟
ما به هم قول می دهیم: تا ابد عاشقت می مانم؛ تا همیشه مراقبت خواهم می بود؛ تا ابد وفادار خواهم ماند؛ تا ابد خوشحال خواهیم ماند و … ما در کلمات گُم می شویم، بدون این که به قدرتی که دارند و امیدهایی که تغذیه می کنند، بیاندیشیم.
دیری نمی پاید که همه این کلمات و عبارات فریبنده و دلخوش کننده، در نهایت قیمت و معنی خود را از دست می دهند، چون در نهایت این توانایی است که خود را تحمیل می کند و ناامیدی ها یکی بعد از فرد دیگر در عمیق ترین قسمت اتاق زیر شیروانی درون ما روی هم تلنبار می شوند.
بعضی اوقات اوقات تحت سختی شرایط فهمید می شویم که آنچه وعده داده ایم یا در مقطعی به ما وعده داده شده است، دیگر در این لحظه از زمان معنایی ندارد.
اگر در وعده ها به جستوجو امنیت باشیم، در نهایت با حقیقت ِ ناامیدی روبه رو خواهیم شد. متکی به ” تا ابد” بودن همچون بستن چشم بند بر روی چشمان خود است تا ناچار نباشید حقیقت را ببینید که نتیجه ای جز تکذیب و طردِ ماهیت خود ندارد.
چه زیاد که این قول ها و وعده ها در آن لحظه ای که ادا می شوند، در نهایت اخلاص و راستی به زبان می آیند، اما فهمیدن این مسئله مهم است که ما موجوداتی زودگذر هستیم، درست همانند رفتارمان و هر چیزی که فکر می کنیم و هرآنچه که در اطراف مان اتفاق می افتد. شرایط بر ما تاثییر می گذارند و ما تحول می کنیم.
بیایید به ساختن لحظات جادویی ادامه دهیم
ما مسئول، قهرمان و خالق هر یک از شادترین لحظات مان هستیم. هر چیزی که در خاطرات مان به طور لحظاتی بی نظیر و بی بدیل باقی می ماند، مقدس می شود. مکانهایی که از آنها عبور میکنیم، احساساتی که توانایی میکنیم، تصاویری که می بینیم، احساساتی واقعی که برای همیشه باقی خواهند ماند.
هنگامی همه لحظههای ابدی وعاشقانه خود را در خلوت خود به یاد میآوریم، رضایتی کامل حاصل می شود که این باور را به جستوجو دارد که “حقیقتاً ارزشش را داشت”. خیانت ها، ناامیدی ها، احساسات سخت، ناامیدی چیزهایی اند که می گذرند، فراموش می شوند، و کم کم با وجود جرقه ای از امید رنگ می بازند.
هنگامی انرژی ما در زمان حال، در لحظه جاری می شود، با آگاهی کامل از آن لحظه، دیگر در قبل غرق نمی شویم، آماده هستیم تا ازمایش ها تازه ِ پُر از لحظات جادویی را مجدد زنده کنیم. آماده ایم تا در کارنامه زندگی مان آن لحظاتی را بگنجانیم که واقعا معنامندند..
لحظه ها، آدم ها، موقعیت ها، مکان ها. لحظات جادویی در توانایی ما، در تصمیمات و نگرش ما زندگی می کنند. هر چیزی که پتانسیل تحول دنیای درونی ما را دارد، معنی خاص و منحصر به فردی اشکار می کند. برای این کار الزامی است که ما نسبت به تغییرات حرف های شده پذیرا باشیم. به این علت، آیا آماده هستید که لحظات جادویی را در زندگی خود بگنجانید؟
دسته بندی مطالب