هم صحبتی ایرج طهماسب با نوجوانان؛ شرح خاطراتی برای امید_صبح سریع
[ad_1]
به گزارش صبح سریع
ایرج طهماسب، کارگردان آثار تلویزیونی و سینمایی کودک و نوجوان، آرام، مهربان و قصهگو سخن میزند؛ درست همانند آثارش. او میگوید: کارهایی می باشند که ما بلد هستیم انجام دهیم و کارهایی می باشند که دوست داریم انجام دهیم، این دو متفاوت می باشند و برای افرادی که در کار هنر می باشند و یا میخواهند به این حوزه داخل شوند مهم است که بدانند آیا این کار را بلدند؟ توان و توانایی آن را دارند؟ یا فقطً در حال تخیل و خیالبافی می باشند؟ و این نوشته کاملاً قابل فهمی است.
ایرج طهماسب، کارگردان آثار تلویزیونی و سینمایی کودک و نوجوان با وجود در سی و ششمین جشنواره بین المللی فیلمهای کودکان و نوجوانان برای کودکان درمورد سینما و به خصوص هنر بازیگری که مورد سئوال تعداد بسیاری از نوجوانان حاضر در این جشنواره می بود سخن بگویید کرد.
کارگردان مجموعه «مهمانی» او گفت: اولین شرط بازیگری، مطمعن بهنفس و حتی پررویی است. آدم خجالتی در این مسیر به جایی نمیرسد. شما که در اول راه زندگی هستید، اولین کاری که باید بکنید این است که با کنار گذاشتن خجالت، سوال کنید. بگذارید بقیه به شما بخندند یا فکر کنند چیزی نمیدانید، اما منفعت گیری و یادگیری از سواد و توان دیگران، نشانه هوش شما است.
خالق شخصیت خاطرهانگیز کلاه قرمزی میگوید: اگر فردی چیزی را دوست داشته باشد راه و مسیر را اشکار میکند. باید زیاد راه بروید پرسوجو کنید، مطالعه کنید تا به آنچه میخواهید برسید، رسیدن به هر هدفی سختی دارد و بلافاصله رسیدن ممکن نیست. قضیه این است که اگر به چیزی عشق داشته باشی با یک یا چند ناملایمتی آن را رها نمیکنید ،همان گونه که خانواده و پدر و مادرتان را با یک اتفاق بد رها نمیکنید. زیاد مطالعه کنید، کلاس بروید و یاد بگیرید. من در کودکی حتی کاغذ افتاده در خیابان و برگههای چسبیده روی دیوارها را هم میخواندم.
نوجوانی میپرسد با اهمیت ترین درسی که میتوانید از بازیگری به ما بدهید چیست؟ و طهماسب جواب میدهد: در هنر باید خودتان باشید، اغاز میتوانید از فردی پیروی کنید، اما سپس از آنکه پیش رفتید و اصول را یاد گرفتید باید خودتان باشید تا دیده شوید. باید ببینید چه مقدار آن کار را دوست دارید. خستگی و ملالت از کار، نشانه آن است که آن کار مال شما نیست.
این کارگردان درمورد این که از چه وقتی داخل تئاتر شده و چرا کار کودک را برگزیده است، فرمود: من از کودک زیاد ساده با دوستانم در کانون پرورش فکری تئاتر بازی کردیم و کمکم کار ما جدی شد. سپس از انقلاب هم فردی داخل حوزه کودک نشده می بود و ما هم چون از کودکی داخل این کار شده بودیم، بچهها را خوب میشناختیم و به این علت اغاز به کار کودک کردیم.
او در ادامه گفت: بازیگری علم و روشی است که ما طی آن کاری را یاد میگیریم. همه نوزادان از ابتدای به دنیا آمدن بازیگری میکنند چون کارهای گوناگون را با پیروی یاد میگیرند. بازیگری همراه انسان و در ذات افراد است. ما همیشه کارهای گوناگون را از افراد یاد میگیریم و این روال تا پیری ادامه دارد. بازیگری با تئاتر اغاز میشود اما امروز بازیگرانی می باشند که مستقیم داخل سینما خواهد شد و بیشتر از آنکه نقشی را بازی کنند خود واقعیشان را روبه رو دوربین میبرند که این کار چندان سختی نیست. تئاتر پشتیبانی میکند تا شما نقشهای گوناگون را روبه رو تماشاگر اجرا و به معنی واقعی کلمه بازیگری کنید.
طهماسب او گفت: بازیگری وقتی شکل میگیرد که عملی را تکرار کرده و با اضافه کردن عناصری به آن قصه بسازید و این بازیگری است. سختی بازیگری وقتی است که یادبگیریم تخیل مخاطب را دچار کنیم. با اهمیت ترین چیز در کار هنر تماشاگران می باشند، آنها باید داخلِ بازی شما شوند بازیگری هوش میخواهد برای فهمیدن این که مخاطب چطور من را بشنود و ببیند. بازیگری تک نفره زیاد ساده است. از وقتی که یک پارتنر روبه رو شما اضافه میکنند کار سختتر میشود. بازیگری خیالی غلط است، باید در حقیقت و با همبازی کار را بسازید.
این کارگردان در آخر او گفت: به خداوند مطمعن داشته باشید، بعضی اوقات او بهتر میداند چه کار و چه جایگاهی مناسب شما است. تلاش کنید اما نومید نشوید و پافشاری بیهودی روی یک عرصه هم نکنید. دنیای هنر زیاد گسترده است، اما مهم آن است که از کاری که در حال انجام آن هستید خوشحال و ذوقزده باشید. هنر شوخیشوخی اتفاق میافتد، باید کاری که دوست دارید را اغاز کنید. راه شما را کمکم به مقصد میرساند.
دسته بندی مطالب
[ad_2]
منبع