ژنتیک یا رژیم غذایی؛ کدام یک زیاد تر بر طول عمر تاثییر می‌گذارند؟_صبح سریع
[ad_1]
به گزارش صبح سریع
نتایج این پژوهش که در آن چند شیوه تغذیه روی موش‌ها آزمایش شد، در مجله «نیچر» (Nature) انتشار شده است.
نیویورک‌پست به نقل از «گرت چرچیل»، سرپرست این پژوهش در موسسه زیست پزشکی جکسون، آورده است که افزایش عمر از طریق کنترل تغذیه و رژیم غذایی مقدور است اما با این که عمر طویل مادربزرگ‌ها را داشته باشید قدری متفاوت است. متخصصان این پنج شیوه تغذیه را روی نزدیک به ۱۰۰۰ موش که از لحاظ ژنتیکی متفاوت بودند، آزمایش کردند:
- هر روز و هر موقع تغذیه به دلخواه
- هر روز فقط ۶۰ درصد از کالری پایه
- هر روز فقط ۸۰ درصد از کالری پایه
- هر هفته یک روز بدون غذا و روزهای دیگر تغذیه به دلخواه
- هر هفته دو روز پیاپی بدون غذا و روزهای دیگر تغذیه به دلخواه
این موش‌ها تا آخر عمر تحت نظر بودند و به‌شکل دوره‌ای از آنها آزمایش خون گرفته می‌شد. نتایج به‌دست‌آمده مشخص می کند موش‌هایی که رژیم غذایی نامحدودی داشتند به طور میانگین ۲۵ ماه عمر کردند و طول عمر موش‌هایی که از رژیم غذایی روزه متناوب پیروی می‌کردند نزدیک به ۲۸ ماه می بود. موش‌هایی که ۸۰ درصد از کالری پایه را دریافت می‌کردند تقریبا ۳۰ ماه زندگی کردند و عمر موش‌هایی که ۶۰ درصد از کالری پایه را دریافت کردند نزدیک به ۳۴ ماه می بود.
طول عمر هر گروه از موش‌ها متفاوت می بود. برای مثال، موش‌هایی که کمترین کالری را مصرف کرده بودند از چند ماه تا چهار سال و نیم عمر کردند. متخصصان به این نتیجه رسیدند که در کل، رژیم غذایی کم‌کالری عمر موش‌ها را فارغ از مقدار چربی یا گلوکز خونشان، افزایش می‌دهد.
دلنشین اینجاست موش‌هایی که رژیم غذایی محدود و طول عمر بیشتری داشتند با وجود کمتر خوردن کمترین افت وزن را نیز داشته‌اند. اما موش‌هایی که بیشترین افت وزن را داشتند، انرژی، ایمنی و توان تشکیل همانند کمتر و نیز عمر مختصر‌تری داشتند.
گرت چرچیل می‌گوید در حالی که محدودیت مصرف کالری درکل برای افزایش عمر سودمند است، اطلاعات به‌دست‌آمده مشخص می کند که افت وزن از راه افت کالری مصرفی برای سلامت و طول عمر زیان اور است. درنتیجه اگر زمان آزمایش داروهای افزایش طول عمر برای آدمی ناظر باشیم که افراد وزن کم می‌کنند و بدنشان سوخت‌وساز بهتری اشکار می‌کند، این کار امکان پذیر نشانه خوبی برای طول عمر نباشد.
به گزارش ایندیپندنت، گروه پژوهشی چرچیل «تاب‌آوری رمزگذاری‌شده ژنتیکی» را عامل کلیدی طول عمر می‌شمارد. در این آزمایش موش‌هایی که وزن و چربی و سلامت سیستم ایمنی‌شان حتی با کم شدن مصرف کالری و افزایش استرس تغییری نکردند و این چنین آن‌هایی که در سال‌های آخر عمر چربی کم نکردند، طول عمر بیشتری داشتند.
چرچیل می‌گوید راه رسیدن به سلامت و طول عمر این است که مصرف کالری را در حد متوسط نگه داریم و آن را چندان محدود نکنیم.
پژوهش تازه مشخص می کند که سلامت سیستم ایمنی و شاخصه‌های مرتبط با گلبول‌های قرمز به درستی بیشتر از مقدار قند، چربی، وزن و دمای بدن با طول عمر مرتبط است. به‌حرف های متخصصان، تاثییر رژیم غذایی بر سلامت ناشی از مجموعه‌ای ویژگی ژنتیکی است که تا این مدت ناشناخته‌اند.
این پژوهش در حالی انجام می‌شود که این روزها روزه متناوب و افت وزن شدید با تزریق داروهایی نظیر اوزمپیک، برای جلوگیری از چاقی و کند کردن روال پیری، زیاد رایج است. به باور متخصصان، ورزش و رژیم غذایی متعادل مسلما بهترین گزینه برای بهبود سلامت است اما کم کردن مصرف کالری احتمالا برای همه مناسب نباشد چون امکان پذیر خطر سوء‌تغذیه و مشکلات فرد دیگر را به جستوجو داشته باشد.
دسته بندی مطالب
[ad_2]