با همه نقد‌ها جوکر هم چنان تاثییر گذار است_صبح سریع

فیلم «جوکر ۲» با کارگردانی تاد فیلیپس و برگشت واکین فینیکس در نقش آرتور فلک (جوکر)، به یکی از مورد انتظارترین فیلم‌های سال تبدیل شد. بعد از پیروزی عظیم اولین تکه «جوکر» در سال ۲۰۱۹ که با نگاهی متفاوت به داستان شخصیت نمادین جوکر، تحسین‌های بسیاری را برانگیخت، ادامه این فیلم نیز به شدت مورد دقت مخاطبان و منتقدان قرار گرفت.

فیلم «جوکر ۲» از همان ابتدا انتظارات بالایی را تشکیل کرد. پیروزی اولین فیلم، استانداردهای خاصی را برای ادامه آن تعریف کرد و طرفداران امیدوار بودند که این فیلم نیز بتواند همان تاثییر عمیق روان‌شناختی را برجای بگذارد. منتقدان عمدتا به تم‌های تیره و روان‌شناختی فیلم و عمق شخصیت‌پردازی واکین فینیکس پرداخته‌اند.

یکی از نکات برجسته فیلم، بازی واکین فینیکس است که بار دیگر توانسته به زیبایی از پیچیدگی‌های روانی شخصیت جوکر پرده بردارد. آرتور فلک، فردی صدمه‌دیده از جامعه‌ای است که او را به حاشیه رانده و در نهایت او را به جنون کشانده است. فینیکس با نمایش طیفی از احساسات، از اضطراب و هراس گرفته تا خشم و انتقام، تماشاگر را در عمق ذهن این شخصیت گمشده فرو می‌برد.

مسئله‌ای که منتقدان بر آن اصرار کرده‌اند، لحن تیره و ناخوشایند فیلم است. تاد فیلیپس در این فیلم هم همانند تکه اول، از فضای شاد و امیدبخش فاصله می‌گیرد و به دنیای تاریک و ناامیدکننده‌ای می‌پردازد که در آن هر لحظه می‌تواند فردی همانند آرتور فلک به یک شخصیت خطرناک و مرگبار تبدیل شود. این دیدگاه نسبت به جامعه مدرن، با وجود برخی انتقادها، هم چنان جذابیت خاصی برای تماشاگران دارد.

منتقدان این چنین از فیلمبرداری و طراحی صحنه فیلم تحسین کرده‌اند. نورپردازی‌های سرد و سایه‌های سنگین به خوبی جو ناامیدکننده فیلم را منعکس می‌کند. صحنه‌های داخلی و خیابان‌های پر از تنش شهری، به خوبی حس سختی و تنگنای روانی آرتور را منتقل می‌کند.

اما برخی منتقدان انتقادات خود را نیز نقل کرده‌اند. یکی از مواردی که به‌طور گسترده مورد او گفت و گو قرار گرفته، این است که «جوکر ۲» به ‌شدت به پیروزی فیلم اول متکی است و نوآوری‌های چندانی در داستان یا شخصیت‌پردازی به همراه ندارد. در واقع، برخی اعتقاد دارند که فیلم بیشتر از حد بر کلیشه‌های آشنای شخصیت‌های ضدقهرمان تکیه کرده و به همان مسیرهای تکراری روان‌شناختی پرداخته است.

از نظر دیگر، برخی منتقدان به مطلب‌های اجتماعی فیلم اشاره کرده‌اند. «جوکر ۲» نیز هم چنان همانند فیلم اول به موضوعات مهم اجتماعی همانند نابرابری، بی‌عدالتی و بی‌اعتنایی جامعه به افرادی که در لبه فروپاشی روانی می باشند، می‌پردازد. اما برخی اعتقاد دارند که این مطلب‌ها بعضی اوقات بیشتر از حد مستقیم و ساده‌لوحانه ارایه خواهد شد و در نتیجه عمق کمتری نسبت به تکه اول دارند.

با این حال، یکی از نکات مثبت فیلم، موسیقی هیلدور گودنادوتیر است که به خوبی توانسته تنش‌ها و درام فیلم را با موسیقی‌های خاص و سنگین همراه کند. موسیقی در «جوکر ۲» نه تنها همراه‌کننده صحنه‌ها است، بلکه در برخی لحظات خود تبدیل به عنصری از داستان‌سرایی می‌شود.

در نهایت، «جوکر ۲» با وجود برخی انتقادات، هم چنان اثری قوی است که می‌تواند مخاطبان خود را به چالش بکشد. بازی واکین فینیکس، کارگردانی تاد فیلیپس و فضای تیره و غم‌انگیز فیلم همه انها دست به دست هم داده‌اند تا ادامه‌ای با لیاقت برای «جوکر» ۲۰۱۹ تشکیل کنند. اگرچه احتمالا برخی تماشاگران به جستوجو نوآوری بیشتری در داستان بوده باشند، اما «جوکر ۲» هم چنان توانسته تاثیرگذاری خود را نگه داری کند و به گفتن یکی از آثار مهم سینمای معاصر نقل شود.