هزینه‌کرد ۲۵ هزار میلیارد تومان برای راه‌اندازی سامانه نان به جای حل مساله؛ باید گریست!_صبح سریع

عباس عبدی، تحلیلگر مسائل سیاسی و اجتماعی طی یادداشتی در روزنامه مطمعن نوشت: فکر کنید یک نفر مصاحبه کند و بگوید که مدتی پیش در فلان جای تهران چند نفر را بعد از شکنجه کشتند و اموال‌شان را هم به غارت بردند. سپس هم هیچ‌ کس پیگیری نکند که این ادعا درست است یا نادرست. خب! این حالت چیزی جز ناامنی و بی‌مسوولیتی را نشان نخواهد داد. هنگامی که این چنین خبری حرف های شود، بلافاصله پلیس یا دادستان باید گوینده خبر را احضار کنند و اطلاعات او را برای راستی‌آزمایی دریافت کنند. اگر حقیقت نداشت، گوینده را محاکمه کنند که چرا خبر رعب‌آور دروغی را انتشار کرده است؟

 اگر حقیقت داشت، پلیس و دادستانی باید جواب بدهند که چرا تا بحال مطلع نبودند و چرا هیچ کاری نکرده‌اند؟ در هر حال مسکوت گذاشتن ماجرا بیانگر فضای ناامن و خطرناک در جامعه است. بنده سیاست آقای پزشکیان و دولت او را در خصوص نپرداختن به دولت پیش کاملا تایید می‌کنم و با آن همراه هستم. برخلاف همان دولت که هر چه جلوتر می‌آمد، حملاتش به دولت روحانی زیاد تر می‌شد و ناکارآمدی‌های مفرط خودش را به مسئولیت دولت روحانی می‌انداخت.

اتفاقا این شیوه توجیه‌گری آن دولت را دچار مشکلات بیشتری هم می‌کرد و به علت همین رفتارشان مردم فهمید شدند که هیچ امیدی به آنان نباید داشت. به این علت بهتر است دولت پزشکیان به کلی دولت رییسی را فراموش کند. برسی کارکرد منفی آن را به مسئولیت کارشناسان جدا گانه و آیندگان بگذارد. اصولا مردم هم انتظار ندارند که این چنین قیاس‌ای صورت بگیرد. چون به همین علت به او رأی دادند. با این حال یک مورد استثنا در برگشت به قبل وجود دارد، و آن فساد و تضییع حقوق ملت است.  

فساد نه‌تنها شامل دزدی و رشوه می‌شود بلکه شامل تصمیمات نادرست و نابخردانه‌ای هم هست که هزینه‌های کلانی را بر دوش ملت بار می‌کنند و این سیاست‌ها و تصمیمات نادرست فراتر از معنی متعارف فساد اداری می باشند. از این نظر باید به عمل های قبل پرداخته شود، چون نپرداختن به آنها جهت تکرار می‌شود. با این مقدمه، به اظهارات سرپرست تازه مرکز تحول دیجیتال و فناوری اطلاعات سازمان برنامه و بودجه می‌پردازیم که در او گفت‌وگوی خود خبرداد: «۲۵ همت یا همان ۲۵ هزار میلیارد تومان بابت سامانه نان هزینه شده که هیچ حاصلی نداشته است.» به حرف های او سامانه املاک و اسکان هم هیچ حاصلی نداشت! یقیناً وی زمان شرح ماجرا و با خنده عمل های آنان را به تمسخر گرفت.

گفتن رقم ۲۵ همت برای یک سامانه زیاد ساده است، چون مردم درکی از ابعاد این رقم به‌اختصاصی در سال‌های قبل ندارند. چطور امکان پذیر یک ساختار وزارتی یا حکومتی به جای حل مساله نان که در هر سرزمین فرد دیگر از جمله در همین ایران نیز کاری متعارف بوده، بتواند طرحی را با این رقم وحشتناک اجرا کند که مدیر بعدی آن را مضحکه بداند و متاسفانه با خنده و تمسخر از آن یاد کند؟

در‌حالی که اجرای طرحی که این چنین هزینه سنگینی داشته و جهت تمسخر است، قطعا خنده‌دار نیست و باید گریست. انگار سامانه مسکن هم مطابق همین نقل قول سرنوشت شبیهی داشته است. اکنون بر‌مسئولیت آقای رییس سازمان برنامه و وزرای محترم اقتصاد و صمت است که توضیحی درمورد این مطرح بدهند که مرحله های طی شده برای آن چطور طی شده است؟ نکند همانند فساد ۳/۷  میلیارد دلاری چای دبش که برای ده‌ها نفر کیفرخواست صادر شده ولی تا این مدت هیچ کس نمی‌داند که این فساد طی چه ساز و کاری رخ داده است؟

من از همان زمان و مکرر نوشتم که این فساد در این ابعاد نمی‌تواند منحصر به فرد باشد، اگر این فساد آگاهانه نظام‌مند نباشد حتما ناشی از یک شلختگی ساختاری و مدیریتی است و به ‌طور قاطق با وجود این شلختگی، باید موارد فرد دیگر هم وجود داشته باشد. اکنون حرف های شده که این چنین رقم وحشتناکی صرف یک سامانه بی نتیجه و فسادزا شده است؛ بعد باید نتیجه گرفت که آن گمان بنده بی‌مورد نبوده است.

فردی که جانشین مدیر قبلی شده و این خبر را انتشار کرده موظف به انتشار کردن جزییات آن از اغاز فرآیند طراحی این ایده تا آخر ناکامی ماجرا است. بار کردن این چنین هزینه‌های سنگینی به کشوری که با محدودیت شدید درآمدهای بودجه‌ای روبه رو است، یک فساد بزرگ محسوب می‌شود. امیدواریم که مسوولان تازه سیاهه‌ای از مطرح‌های شبیه و این مطرح را به افکار عمومی اراعه کنند تا مردم قیمت رایی را که در ۱۵ تیر دادند، زیاد تر بدانند.