تنفر از والدین؛ چطور مادر و پدرم را ببخشم؟_صبح سریع

دلایل تنفر از پدر و مادر

کاملا طبیعی است که فرزندان با دیدن بدرفتاری، طرد شدن و صدمه‌های متعدد از مادر و پدر به آن‌ها حس بدی داشته باشند. زخم‌هایی که به ما داخل می‌شود، امکان پذیر آنقدر مهلک باشد که برای محافظت از خود از والدین مان دوری کنیم.

برخی از دلایل تنفر از والدین واقعی و برخی دیگر گذرا و مربوط به مشکلاتهای فردی می باشند.

برخی از دلایل گذرای نفرت نوجوانان از والدین عبارت هستند از:

آخرین مطالب

• یه تکه از طبیعت توی خونه‌ت؛ چرا همه عاشق نخل نیکولای شدن؟
• ۵ عادت الزامی برای سلامتی_صبح سریع
• پویایی قسمت تعاون به پشتیبانی ابزارهای نوین مالی_صبح سریع
• ترفندهای مانکن شدن در ۴۰ سالگی_صبح سریع
• چه مقدار باید شاد باشید تا بیمار نشوید؟/ ویدئو_صبح سریع
• نیاز به استقلال زیاد تر
• سرکشی و غرور نوجوانی
• داشتن انتظارات نامعقول
• کدهای اخلاقی و سبک زندگی و فکری متفاوت
• شانه خالی کردن از تقصیر و یافتن تقصیر کار برای ناکامی‌های خود
تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ها درباره انتخابات، سیاست، اقتصادی، ورزشی، حوادث، فرهنگ وهنر و گردشگری و تکنولوژی را در وب سایت خبری صبح زود دنبال کنید.
• پرورش غلط والدین
• داشتن والدین سمی
• آزار و بدرفتاری از سوی والدین
• خراب شدن آینده به علت دخالت‌های شدید والدین و تصمیم‌گیری‌های دیکتاتور مآبانه
• تبعیض بین فرزندان
• بی توجهی و طرد فرزند
• دخالت در امور زندگی فرد
• انتظارات بیشتر از حد از فرزند

صدمه‌ها و پیامدهای تنفر از والدین

به گمان زیاد فرزندی که از والدینش کینه دارد و نسبت به آنها حس همدلی و محبت ندارد، به پدر و مادر میانسال یا مسن رسیدگی نمی‌کند و یا حتی مرگ و بدی پدر و مادرش را آرزو می‌کند.

این افراد ربط شان را با خانواده‌ قطع می کنند. بعضی اوقات افراد دردمند می‌گویند:«امیدوارم همون بلاهایی که سر من آوردن، سر خودشون بیاد.»

این افراد با خواهر و برادران‌شان مدام دعوا و درگیری دارند و با آنها رابطه خوب و سالمی را ندارند و تلاش می‌کنند کاملا مسیر زندگی‌شان را از خانواده‌شان جدا می‌کنند. به علت این که نمی‌شود ارتباطات خانوادگی را به طور کامل قطع کرد و اگر هم قطع شود، عذاب وجدان، حس گناه یا تنفر و خشم می‌تواند از لحاظ جسمانی و روانی به شما صدمه بزند.

بخشیدن والدین

برخی از افراد، تصورات اشتباهی در عرصه بخشش دارند و فکر می‌کنند بخشش یعنی فراموش کردن همه بدی‌هایی که در حق‌شان شده است یا بخشش یعنی گذشت و فداکاری کردن. در ادامه چند معنی نادرست بخشش را توضیح می‌دهیم تا به شما پشتیبانی کند که معنی واقعی بخشش را فهمید شوید.

• بخشش به معنی فراموش کردن نیست، بلکه شما باید اتفاقاتی که افتاده است را به همراه دلایل واقعی‌شان و حرکت خودتان در آن زمان تجزیه و تحلیل کنید و فقط احساسی فکر و عمل نکنید.
  
  این فهمیدن درست و پی بردن به دلایل واقعی اتفاقات از تشکیل مجدد این چنین موقعیتی در آینده جلوگیری می کند.
• بخشش به معنی گذشت کردن و اجازه دادن به والدین برای ادامه دادن حرکت و برخورد نادرست و صدمه‌زننده‌شان نیست.
• بخشش یک شبه اتفاق نمی‌افتد. فرایند بخشش کار ساده‌ای نیست و به پشتیبانی درمانگر و مشاور، کم کم طی می‌شود تا اسایش و صلح درونی اتفاق بیفتد.
  
  به این علت انتظار نداشته باشید که یک شبه همه چیز را فراموش کنید و ربط با والدین‌تان را از اول اغاز کنید و  وانمود کنید اصلا هیچ اتفاقی نیفتاده است.

فراموش نکنید خشم برای اتفاقات قبل و حس نفرت از مادر و پدر علتمی‌شود که همیشه در قبل بمانیم و برای آن آینده خود را نیز از دست بدهیم.

بخشش فقط به سود والدینمان نیست، بلکه ما را از قید و بندی که به پای روحمان بسته‌ایم، رها می‌کند.

ماندن در حالت یک قربانی بیچاره مانع از رشد و استقلال شخصیتی ما می‌شود و باعت ابراز افسردگی، اضطراب و دیگر اختلالات روانی می‌گردد.

چطور مادر و پدرم را ببخشم؟

علت خشم و تنفر از والدین را اشکار کنید

دوران کودکی و حرکت والدین‌تان را بازدید کنید تا علت حس تنفر از والدین خود را بیابید. چه خاطرات تلخی از دوران کودکی‌تان دارید که علتشده است این احساسات منفی را داشته باشید؟ آیا واقعا پدر و مادرتان برای شما هیچ کار خوبی نکرده‌اند؟ هیچ لطفی در حق‌تان نکرده‌اند یا شما فقط اتفاقات و ویژگی‌های منفی را می‌بینید؟ همه اینها را باید بازدید کنید و ابعاد مثبت و منفی خانواده‌تان را اشکار کنید.

فراموش کنید

برخی از رویدادهای قبل با صرف فراموشی می‌توانند در قبل باقی بمانند. صرف کردن زمان در مرور خاطرات، بدی‌ها و کینه‌ها و تنفر از والدین ما را از پیشرفت در زندگی بازمی‌دارد.

زندگی‌مان را بازسازی کنیم، خطاها را اصلاح کنیم و با پشتیبانی روانشناس به صلح درونی با خودمان، نه لزوما صلح با مادر و پدر، برسیم. اگر والدینمان اجازه نداده‌اند با عشقمان باشیم، تحصیل کنیم، به یکی از زمان‌های زندگی ما پشت پا زده‌اند، ما را آزار جسمی و روحی داده‌اند، معتاد بوده یا هر مشکل فرد دیگر داشته‌اند، احتمالا امروز زمان آن باشد که قبل را فراموش کنیم و آینده را بسازیم.

درست است که ما زمان‌هایی را از دست داده‌ایم، اما جهان پر از زمان‌های کشف نشده است. مادر و پدر ما هم انسان‌هایی می باشند با محدودیت‌های بی شمار و امکان پذیر در زندگی تصمیماتی نادرست بگیرند، صدمه ببینند و متقابلا صدمه بزنند.

دست از تلاش برای تحول مادر و پدرتان بردارید

تحول برای برخی از افراد سخت و چالش برانگیز است، به خصوص اگر چندین دهه از عمر آنان قبل باشد و با گفتن «بزرگتر خانواده» خود را محق در انجام هر کاری بدانند. بهتر است ما تلاشمان را صرف تحول و بهبود خود کنیم.

مشکلات رفتاری و شخصیتی والدینمان از ما ساخته نیست. اگر دچار مشکلات زناشویی یا اعتیاد می باشند، اجازه دهیم خودشان به حل آن‌ها بپردازند.

جدا گانه شوید

تنفر از والدین دردناک است. وقتی که نمی‌توانیم یک نفر را تحول دهیم، بهترین راه دوری از خانواده و رسیدن به استقلال است. ادامه زندگی جدا گانه دشوار است، اما اگر می‌تواند به اسایش روحی و افت حس نفرت از مادر و پدر به ما پشتیبانی کند، برای آن تلاش کنیم.

هر چند باید برای آن با عده بسیاری بجنگیم، اما مسلما زندگی جدا گانه قیمت تلاش را دارد. احتمالا بهتر باشد در ابتدای راه، برای مدیریت امور مالی در یک پانسیون زندگی کنیم که با هزینه‌های کمتری همراه است و نیز امنیت بیشتری دارد.