نظارت بر دیابت بدون درد از طریق یک حسگر تعریق_صبح سریع

نظارت بر تعریق بدون درد، ایده پشت تحقیقات تازه دانشگاه بینگهامتون بوده است که می‌تواند با از بین بردن درد و دردسر، مدیریت دیابت را منقلب کند.

به نقل از مدیکال‌اکسپرس، با انطباق دانشی که پروفسور سئوهون «شان» چوی (Seokheun “Sean” Choi) در آزمایشگاه بیوالکترونیک و میکروسیستم در ۱۵ سال تازه در رابطه باتری‌های زیستی پیدا کرده است، این سیستم تازه زیستی مبتنی بر کاغذ از هاگ‌های باکتری باسیلوس سوبتیلیس (Bacillus subtilis) منفعت گیری می‌کند که در جواب به گلوکز حاضر در مایع غنی از پتاسیم همانند عرق انسان، رشد می‌کند. مقدار نیروی تشکیل شده، سطح گلوکز را تعیین می‌کند.

چوییو و همکارانش از کالج مهندسی رایانه توماس جی واتسون به تازگی یافته‌های خود را در مجله Microsystems & Nanoengineering انتشار کرده‌اند.

سیستم‌های پایش گلوکز جاری بر عکس العمل‌های آنزیمی به قطرات خون متکی می باشند، اما این راه حلها برای حمل و نقل یا ذخیره‌سازی آسان در فروشگاه‌ها پایدار نیستند. ماهیت خودتکثیری باکتری نیز طول عمر آن را ضمانت می‌کند.

چوی می‌گوید: مشکل منفعت گیری از آنزیم‌ها این است که آنها غیرفعال خواهد شد. شما باید آنها را در یخچال نگهداری کنید، اما حتی بعد از آن، قوت آنها به مرور زمان افت می‌یابد. سیستم مبتنی بر هاگ ما می‌تواند محیط‌های زیاد سخت را تحمل کند و تنها وقتی فعال می‌شود که شرایط مناسب فراهم شود.

چوی می‌گوید: هر کس غلظت پتاسیم متغیری در عرق خود دارد و من نمی‌دانم این غلظت چطور بر گلوکز تاثییر می‌گذارد. حساسیت آن این چنین کمتر از حسگرهای زیستی آنزیمی معمولی است. اما با این تحقیقات، ما یک مکانیسم حسی تازه برای تشخیص گلوکز تشکیل کردیم که تا این مدت فردی این کار را انجام نداده است.