آیا حیوانات هم لهجه دارند؟!_صبح سریع

به یک مزرعه در جنوب ایران می‌روید و صدای «مااااااا» گاو‌ها را می‌شنوید. حال به شمال سرزمین سفر کنید و مجدد گوش دهید. آیا تفاوتی بین این صدا‌ها حس می‌کنید؟ احتمالا در نگاه اول، این نوشته خنده‌دار به نظر برسد، اما پژوهش‌های علمی نشان داده که حیوانات نیز درست همانند انسان‌ها می‌توانند لهجه داشته باشند. 

گروهی از زبان‌شناسان و دام‌پزشکان تحقیقاتی را بر روی گاو‌ها انجام دادند که مشخص می کند گاو‌ها بسته به منطقه جغرافیایی خود، صدا‌های متغیری تشکیل می‌کنند. این تفاوت‌ها در لهجه به‌خصوص وقتی آشکار می‌شود که حیوانات زمان بسیاری در کنار هم زندگی کرده باشند. همان گونه که ما انسان‌ها با شنیدن لهجه یک فرد می‌توانیم گمان بزنیم اهل کدام منطقه است، به نظر می‌رسد گاو‌ها نیز گویش‌های محلی دارند که با هم فرق می‌کند. 

پرندگان نیز از این قاعده مستثنی نیستند. تحقیقات روی گونه‌های گوناگون پرندگان آوازخوان نشان داده که آواز‌های آنها بسته به زیستگاه و گروه اجتماعی‌شان، تحول می‌کند. برای مثال، گنجشکان ساکن یک منطقه خاص نوعی از آواز را تکرار می‌کنند که امکان پذیر برای گنجشکان مناطق دیگر ناآشنا باشد. به عبارت دیگر، می‌توان او گفت پرندگان همانند انسان‌ها “زبان محلی” خود را دارند.

اما چرا این چنین اتفاقی رخ می‌دهد؟ برخی دانشمندان اعتقاد دارند که تفاوت لهجه در حیوانات به علت نیاز‌های ارتباطی محلی و تعامل با اعضای گروه خود است. برای مثال، گاو‌هایی که در مراتع باز و گسترده زندگی می‌کنند، امکان پذیر صدایی بلندتر و رساتر داشته باشند تا مطلب‌هایشان به گوش دیگر اعضای گله برسد. در روبه رو، گاو‌های مناطق جنگلی یا بسته امکان پذیر صدا‌هایی بم‌تر و متفاوت تشکیل کنند.

از نظر دیگر این اتفاق می‌تواند نشان‌دهنده سطح بالاتری از هوش اجتماعی در حیوانات باشد. تحول در صدا‌ها و تطبیق آنها با محیط یا گروه اجتماعی نشان‌دهنده توانایی یادگیری و انطباق است که پیش‌تر تنها به انسان‌ها نسبت داده می‌شد.

این سوال که آیا لهجه در حیوانات به معنی واقعی کلمه وجود دارد یا فقطً یک تحول ساده در فرکانس و شدت صداست، هم چنان محل او گفت و گو است. با این حال، نتایج این تحقیقات، پنجره‌ای تازه به سوی فهمیدن عمیق‌تر از ارتباطات بین حیوانات گشوده است.