آزادی مشروط برای خیانت به شوهر در مصر باستان؛ شرط تعیینشده برای زنان چه می بود؟_صبح سریع
[ad_1]
به گزارش صبح سریع
یافتهها نشان خواهند داد که عشق در مصر باستان تاثییر عمیقی بر زندگی افراد داشت با این حال تا این مدت اشکار نیست که ازدواجهای عاشقانه در آن دوران چه مقدار رایج بوده یا این که ازدواجها بر پایه نیازها و قراردادهای اجتماعی شکل میگرفتند.
در پاپیروس باستانی چستربیتی مردی عاشق پیشه با لحنی سرشار از دلتنگی نوشته است: «هفت روز است که معشوقم را ندیدهام. این جدایی مرا بیمار کرده و تنها دیدن او میتواند درمانم کند.»
شواهد مشخص می کند که در مصر باستان، دختران طبق معمول از ۱۴ سالگی یعنی بعد از رسیدن به بلوغ ازدواج میکردند. اما مردان تا ۲۰ سالگی چشم به راه میماندند تا بتوانند شغل و جایگاهی اشکار کرده و هزینههای زندگی را تامین کنند. در متنی قدیمی از آن دوران پیشنهاد شده است: «اگر توان مالی داری، خانهای بنا کن، همسری اختیار کن تا صاحب پسر شوید.»
در مصر باستان، رابطه جنسی نقش مهمی در پایداری زندگی زناشویی داشت. اگر مشکلی در این عرصه پیش میآمد، مردان میتوانستند از پیشنهادهای قدیمی منفعت گیری کنند.
در مصر باستان، مردان میتوانستند معشوقه داشته باشند، اما به هیچ وجه نباید به سراغ زنان شوهردار میرفتند. علاقه به عشق و ماجراجویی در روابط شخصی در آن دوران رایج می بود و حتی از مکانهایی به نام «خانههای نوشیدنی» یاد شده که به نظر میرسد محلی برای این نوع روابط بودهاند. با این حال، کاهنان به شدت هشدار میدادند: «هرکس با زن شوهردار رابطه داشته باشد، به سختی مجازات خواهد شد.»
زنان نیز آزادیهایی داشتند که در تعداد بسیاری از تمدنهای دیگر دیده نمیشد. آنها میتوانستند در صورت تمایل به روابط تازه، با خبر دادن به همسرشان و پرداخت جبران مالی، این کار را انجام بدهند. زنان مصری از حقوقی همانند مالکیت اموال، حق طلاق و حتی نوشتن وصیتنامه برخوردار بودند. برخی از آنها حتی به مقامهای بزرگی همانند «ملکه-فرعون» دست یافتند و نقشهای مهمی در جامعه ایفا کردند.
با وجود آزادیهای نسبی زنان در مصر باستان، محدودیتهایی هم برای آنها وجود داشت. دختران اجازه نداشتند خواندن و نوشتن بیاموزند و زیاد تر در نقشهای پایینتر اجتماعی قرار میگرفتند. در یکی از متون قدیمی، نویسنده زنان را به گردابی تشبیه کرده که غیرقابل پیشبینی است.
دسته بندی مطالب
[ad_2]