مرگ در نظر کودکان چطور است؟_صبح سریع

دکتر «کریستوفر کر» پزشکی است که مراقبت‌های پایانی بیماران در حال احتضار را انجام می‌دهد و ناظر مرگ ۱۵۰۰ بیمار در بستر مرگ، از جمله کودکان، بوده است. او می‌گوید توانایی لحظه مرگ بزرگسالان و کودکان از هم کاملا متفاوت است.

بزرگسالان طبق معمول عزیزانی را که قبلا از دست داده‌اند و فوت کرده بودند لحظه مرگ می‌بینند و می‌گویند، آنها به استقبال‌شان آمده‌اند. آن دسته از افراد هم که حرکت مناسبی در زندگی نداشته و خطاهایی داشته‌اند، آن خطاها را تکذیب نکرده و با آنها مواجه خواهد شد و حتی بعضی اوقات سخن از بخشوده شدن می‌زنند.

بنابه حرف های دکتر کر، توانایی کودکان به‌علت این که کوله‌باری از زندگیِ پر از هراس و اضطراب نداشته‌اند، زیاد متفاوت از بزرگسالان است. کودکان کم‌سن و سال تا این مدت نمی‌دانند که مرگ، نقطه پایانی است و به همین علت نمی توانند حالت خود را کاملا فهمیدن کنند.

درضمن از آنجایی‌که این کودکان آنقدر کوچک بوده‌اند که عزیزی از دست‌رفته نداشته‌اند، در رویایشان، فردی نزد آنها نمی‌آید. اما به‌علت این که آنها زیاد خلاق و تخیلی می باشند، امکان پذیر حیوانات خانگی خود را کنار خود ببینند و حس کنند که تنها نیستند. کودکان حتی امکان پذیر رویاپردازی کرده و چیزهایی را که دوست دارند ببینند.

دکتر کر از دختر کوچک فقیر در حال مرگی مثال می‌زند که زمان مرگ، در ذهن کوچک و خلاق خود قلعه کوچکی همراه با استخر، حیوانات گوناگون و یک پیانوی قشنگ ساخت. این قلعه پنجره‌ای داشت که نور گرم خورشید از آن عبور می‌کرد. هنگامی دکتر از او سوال کرد، این قلعه چطور جایی است؟ او در لحظات پایانی عمرش او گفت، «یک جای امن».