۷ هورمون عشق با ما چه می‌کند؟_صبح سریع

در هر نوع عشق، چه رمانتیک و چه غیررمانتیک، نیاز بدن به ربط انسانی اجتناب‌ناپذیر است. عشق تنها یک حس رمانتیک نیست، بلکه هر نوع ربط انسانی و عاطفی می‌تواند بر سلامت جسمانی و روانی اثرگذار باشد. عشق یک الزام زیستی است که برای سلامت جسمانی و روانی انسان به اندازه آب، غذا و ورزش اهمیت دارد. زیاد تر مزایا عشق، همانند جذب شدن به افراد، محبت و دلبستگی، از مغز ناشی می‌شود و در این فرآیند، هورمون‌ها نقش مهم دارند.

هورمون‌ های عشق

مغز و بدن از شبکه‌ای گسترده از انتقال‌دهنده‌های عصبی و مطلب‌رسان‌های مولکولی برای هماهنگی کارکردهای گوناگون و تأثیرگذاری بر احساسات منفعت گیری می‌کنند. هورمون‌ها که جزئی از سیستم غدد درون‌ریز می باشند، در مغز به اختصاصی در نواحی قدیمی همانند سیستم لیمبیک فعالیت می‌کنند. این هورمون‌ها احساسات خاصی همانند جذب و دلبستگی را تحکیم می‌کنند. این تغییرات هورمونی می‌توانند در تعامل های انسانی به طور چشم‌گیری بر نحوه ربط ما با دیگران و حتی بر تصمیمات ما تاثییر بگذارند.

هفت هورمون عشق

۱.اکسی‌توسین: به‌گفتن «هورمون عشق» شناخته می‌شود و نقش مهم در تحکیم ارتباطات اجتماعی، افزایش مطمعن و جذابیت دارد. این هورمون زمان تعامل های فیزیکی همانند لمس یا در بغل کشیدن، او گفت‌وگوهای صمیمانه یا انجام فعالیت‌های معنادار با دیگران ترشح می‌شود. اکسی‌توسین، این چنین به تحکیم احساسات دلبستگی و ضمانت در روابط انسانی پشتیبانی می‌کند. برای مثالً در روابط عاشقانه، این هورمون پشتیبانی می‌کند تا فرد حس نزدیکی و پیوند عمیق‌تری با شریک زندگی خود داشته باشد. علاوه بر این، اکسی‌توسین می‌تواند در برخی موارد بر یادآوری‌های قبل تأثیر بگذارد، به‌اختصاصی در روابطی که صدمه دیده‌اند، و احساسات تلخی به همراه داشته باشد.

۲.واسوپرسین: این هورمون نقش حیاتی در تشکیل احساسات شوق‌انگیز و میل به نزدیک‌تر شدن به فرد دیگر دارد. واسوپرسین به‌اختصاصی در روابط طویل‌زمان و نگه داری تعهدات عاطفی موثر است و می‌تواند علتایجاد حس مالکیت یا حسادت شود. این هورمون از آن جهت مهم است که برای محافظت از روابط و جلوگیری از تهدیدات ترشح می‌شود، یعنی افراد با افزایش سطح واسوپرسین تمایل دارند از افرادی که به آن‌ها اهمیت خواهند داد، محافظت کنند. در عین حال، دلنشین اینجاست که واسوپرسین به‌طور غیرمستقیم می‌تواند با اکسی‌توسین تداخل کند و در صورتی که در سطح بالایی باشد، علتکاهش احساسات مالکیت یا حسادت گردد.

۳.دوپامین: دوپامین به‌گفتن یکی از با اهمیت ترین هورمون‌های پاداش در مغز شناخته می‌شود. این هورمون در عکس العمل به فعالیت‌هایی همانند بوسیدن، در بغل گرفتن، یا داشتن رابطه جنسی فعال می‌شود و علتاحساس نشاط و سرخوشی در افراد می‌گردد. دوپامین در واقع به مغز این مطلب را می‌دهد که آنچه انجام می‌دهید مورد قیمت است و باید تکرار شود. هنگامی دوپامین ترشح می‌شود، مسیرهای پاداش مغز فعال خواهد شد و این کار به تحکیم انگیزه و علاقه به نزدیکی زیاد تر با شریک عاطفی می‌انجامد. به‌طور کلی، دوپامین مسئول حس لذت و شوق از برقراری ربط نزدیک است.

۴.تستوسترون و استروژن: این هورمون‌ها که به هورمون‌های جنسی معروفند، در تحریک میل جنسی و جذابیت‌های فیزیکی نقش عمده‌ای ایفا می‌کنند. تستوسترون و استروژن مسئولیت تحریک تمایلات جنسی و در نهایت تمایل به تشکیل همانند را دارند. افزایش سطح این هورمون‌ها می‌تواند احساسات شور و شوق را در روابط تازه تشکیل کند و علتجذب فیزیکی افراد به یکدیگر گردد. به‌اختصاصی در اغاز روابط، این هورمون‌ها جهت تشکیل شوق و اشتیاق شدید خواهد شد.

۵.نوردوپامین: این هورمون علتابراز احساسات فیزیکی همانند تپش قلب و تعریق می‌شود، به‌اختصاصی وقتی که شما به فرد جدیدی علاقه‌مند می‌شوید یا در ابتدای یک رابطه عاطفی قرار می‌گیرید. نوردوپامین به نوعی با حافظه ربط دارد، چرا که تأثیر بسیاری در ذخیره‌سازی ازمایش ها خاص و تشکیل خاطرات تازه دارد. به‌گفتن مثال، افرادی که در مرحله های ابتدایی روابط‌شان قرار دارند، طبق معمولً قادر به یادآوری دقیق لحظات خاص و احساسات خود در آن زمان می باشند، چون نوردوپامین در آن دوران بیشترین ترشح را دارد.

۶.سروتونین: سروتونین در مرحله های خاصی از جذب، به‌اختصاصی در ابتدای یک رابطه، افت می‌یابد. افت سطح سروتونین در مغز علتمی‌شود که فرد احساسات و تفکرات مداوم و بعضی اوقات اوقات وسواس‌طوری نسبت به شریک خود داشته باشد. این حالت شبیه افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی (OCD) است، جایی که آن‌ها به‌طور مداوم به یک فکر خاص (همانند فکر به فردی خاص) مشغول خواهد شد. این حالت در روابط عاشقانه نیز می‌تواند علتایجاد فکر و ذهنیت‌های دائمی و قوی نسبت به شریک زندگی شود.

۷.نوراپی‌نفرین: این هورمون، که در جواب به احساسات اضطراب و شدید ترشح می‌شود، علتابراز عکس العمل‌های فیزیکی همانند افزایش ضربان قلب و تپش سریع تر می‌شود. نوراپی‌نفرین طبق معمولً وقتی ترشح می‌شود که فرد در حال توانایی کردن یک حس تازه و پرهیجان باشد، به‌اختصاصی در ابتدای یک رابطه. این هورمون می‌تواند علتایجاد حالت‌هایی همانند عرق کردن و تپش قلب شود، که به‌طور معمول در مرحله های اولیه یک ربط عاشقانه مشاهده می‌شود. به عبارت دیگر، نوراپی‌نفرین احساساتی همانند شوق و اضطراب مثبت در فرد تشکیل می‌کند.

افت کدام هورمون‌ها علتمی‌شود از طرف بدمان بیاید؟

افت سطح سروتونین در بدن طبق معمولً به‌گفتن یکی از عواملی شناخته می‌شود که علتابراز احساسات منفی و حتی بیزاری از دیگران می‌شود. این افت در سروتونین می‌تواند علتایجاد احساساتی همانند افسردگی، اضطراب و حتی تحریک‌پذیری شود. به‌اختصاصی در روابط عاطفی، وقتی که سطح سروتونین پایین باشد، افراد امکان پذیر دچار افکار وسواسی یا احساسات منفی شدیدی نسبت به شریک زندگی خود شوند.

علاوه بر این، اگر سطح اکسی‌توسین هم افت یابد، امکان پذیر فرد کمتر حس نزدیکی و دلبستگی به شریک یا اطرافیان خود داشته باشد. اکسی‌توسین، که به «هورمون عشق» معروف است، نقش مهمی در تشکیل مطمعن و پیوندهای اجتماعی ایفا می‌کند، و افت آن می‌تواند علتاحساس فاصله و سردی در روابط شود.

چطور سطح هورمون‌های عشقی را متعادل نگه داریم؟

فعالیت بدنی منظم:  ورزش نه تنها سطح هورمون‌های استرس را افت می‌دهد، بلکه می‌تواند سطح دوپامین و اکسی‌توسین را افزایش دهد. ورزش‌هایی که شامل تعامل اجتماعی می باشند، همانند تمرینات گروهی یا ورزش با شریک زندگی، می‌توانند به طور خاص هورمون‌های مرتبط با عشق و ارتباطات را تحکیم کنند.

تغذیه مناسب: از مواد غذایی می‌توانند بر هورمون‌های عشقی تأثیر بگذارند. به‌طور مثال، مصرف غذاهای غنی از روی می‌تواند به تشکیل هورمون‌های جنسی همانند تستوسترون و استروژن پشتیبانی کند که در تشکیل جذب و شور و شوق نقش دارند.

مدیریت استرس: افت استرس از طریق تکنیک‌های همانند یوگا، مدیتیشن و تمرین‌های تنفسی می‌تواند مقدار کورتیزول (هورمون استرس) را افت دهد. این کار علتمی‌شود هورمون‌های عشق همانند اکسی‌توسین و دوپامین کارکرد بهتری داشته باشند، چون استرس مزمن می‌تواند اعتدال هورمونی را مختل کند.

خواب کافی: خواب کافی به تنظیم سطح هورمون‌ها پشتیبانی می‌کند و می‌تواند علتتعادل هورمون‌های مرتبط با عشق شود. به‌اختصاصی، خواب با کیفیت می‌تواند به افزایش ترشح اکسی‌توسین و دوپامین پشتیبانی کند و احساسات مثبت و مهر امیز را تحکیم نماید.

ارتباطات اجتماعی مثبت: وقتی که با عزیزان یا دوستان خود زمان می‌گذرانید و ارتباطات انسانی برقرار می‌کنید، سطح اکسی‌توسین افزایش می‌یابد. این هورمون به تحکیم دلبستگی، مطمعن و محبت پشتیبانی می‌کند، که همه این‌ها اجزای الزامی برای روابط عاشقانه سالم می باشند.

روابط عاطفی سالم:  روابط سالم و پشتیبانی‌کننده علتترشح واسوپرسین و اکسی‌توسین می‌شود که برای تشکیل دلبستگی و تشکیل مطمعن در روابط عاشقانه الزامی می باشند. این هورمون‌ها می‌توانند به نگه داری روابط مثبت و پایدار پشتیبانی کنند.

مزایای سلامتی عشق

عشق مزایای تعداد بسیاری برای سلامت جسمی و روانی دارد. افزایش اکسی‌توسین و دیگر هورمون‌ها علتکاهش استرس، بهبود خواب، تحکیم سیستم ایمنی، افت درد و بهبود توانمندیهای شناختی می‌شود. عشق می‌تواند علتبهبود کارکرد مغز، افت علائم افسردگی و اضطراب، و حتی افزایش طول عمر شود.

عشق و مرحله های گوناگون روابط

در مرحله های ابتدایی یک رابطه، هورمون‌هایی همانند نورآدرنالین زیاد تر آزاد خواهد شد که علتایجاد شوق و احساسات شدید می‌شود. این احساسات امکان پذیر علتشود که شما در روبه رو برخی از معایب فرد مورد علاقه‌تان «کور» شوید و فقط ویژگی‌های مثبت او را ببینید. اما با گذشت زمان و تثبیت رابطه، هورمون‌هایی همانند اکسی‌توسین و واسوپرسین نقش مهم را در نگه داری روابط پایدار و تشکیل حس امنیت ایفا می‌کنند.

چطور ناکامی عشقی بر بدن تأثیر می‌گذارد؟

ناکامی عشقی علتمی‌شود که بدن از هورمون‌های خوشایند همانند دوپامین و اکسی‌توسین محروم شود و در عوض هورمون‌های استرس همانند کورتیزول و نوراپی‌نفرین افزایش یابند. این کار می‌تواند علتاضطراب، افسردگی، یا حتی درد جسمی شبیه با درد فیزیکی شود. در مواردی، فقدان یک گرامی می‌تواند حتی خطر دعوا قلبی را افزایش دهد.

چه باید کرد؟

اگر در رابطه‌ای هستید که حس می‌کنید عشق و هورمون‌های خوشایند در آن کم است، می‌توانید زمان بیشتری را با شریک خود بگذرانید یا از لمس فیزیکی برای تحریک این هورمون‌ها منفعت گیری کنید. این چنین اگر در رابطه رمانتیک نیستید، می‌توانید با زمان گذراندن با خانواده و دوستان یا حتی در بغل گرفتن حیوان خانگی خود، این هورمون‌ها را تحریک کنید.

در نهایت، عشق یک نیاز بیولوژیکی است که نمی‌توان از آن اجتناب کرد و برای سلامتی جسم و روان الزامی است.