چطور از شر افکار منفی خلاص شویم؟_صبح سریع

روزنامه «نیویورک‌پست» در گزارشی به ترفندی موسوم به تثبیت کردن یا نصب می‌پردازد که دکتر «ریک هانسون»، متخصص اعصاب و روان معارفه کرده است.

دکتر هانسون می‌گوید که فرایند یادگیری دو مرحله دارد: فعال‌سازی و نصب. در مرحله فعال‌سازی، ما توانایی‌ای را چه خوب و چه بد از سر می‌گذرانیم. سپس داخل مرحله تثبیت کردن می‌شویم؛ جایی که خاطره آن توانایی را در مغزمان ذخیره می‌کنیم.

هانسون توضیح می‌دهد: بدون این تثبیت‌ ـ یعنی انتقال توانایی از حافظه مختصر‌زمان به ذخیره طویل مدت‌ ـ ازمایش ها سودمند همانند حس مراقبت شدن، لحظاتی خوشایندند اما پایدار نیستند و هیچ یادگیری، رشد یا تغییری به سمت بهتر شدن صورت نمی‌گیرد. این در حالی است که ازمایش ها منفی به شکل خودکار «نصب» خواهد شد. به این علت اگر می‌خواهید ازمایش ها مثبت را تثبیت کنید، باید روی آن کار کنید.

برای این کار، باید ازمایش ها مثبت را تحکیم کنید و زمان رخ دادنشان به‌درستی از آن‌ها لذت ببرید. یعنی ابتدا لحظه‌ای مکث کنید و به چیز خوبی که در آن توانایی وجود دارد، خواه طعم لذیذ یک غذا، خواه حس اسایش زمان پیاده‌روی در یک روز قشنگ یا حتی نشاط از خندیدن با یک دوست، زیاد تر دقت کنید.

دکتر هانسون نظر می‌دهد پنج تا ۱۰ ثانیه‌ یا زیاد تر زمان بگذارید و در حس خوب آن توانایی بمانید: هرچه این نورون‌ها زیاد تر و با شدت بیشتری با هم فعال شوند، این قوت درونی زیاد تر در مغزتان شکل خواهد گرفت.

هنگامی این کار را انجام می‌دهید، فقط در آن لحظه نیست که از جنبه‌های مثبت زیاد تر منفعت‌برداری می‌کنید. با تمرین، در واقع به مغزتان یاد می‌دهید که در آینده هم به جنبه‌های مثبت زیاد تر دقت کند.

در واقع شما عکس العمل عاطفی‌تان را به آن توانایی مثبت تحکیم می‌کنید. آنچه با گذشت زمان، می‌تواند تمایل به منفی‌نگری را متعادل و در واقع مغز را آماده کند تا در آینده ازمایش ها خوب بیشتری را جذب و نگه داری کند.

برای فهمیدن این که چرا این روش موثر است، ابتدا مهم است که بدانیم انسان‌ اصولا به منفی‌نگری تمایل دارد؛ به این معنی که زیاد تر گمان دارد به مسائل منفی دقت کنند و آنها را از مسائل مثبت مهم‌تر در نظر بگیرد.

این نوشته برای همه افرادی که این توانایی را دارند که به یک مسئله انتقادی و منفی در نقدی مثبت در محل کار چسبیده‌اند یا نتوانسته‌اند ذهنشان را از تکرار یک لحظه شرم‌آور ـ با وجود تعامل های بی‌شمار و غیرشرم‌آور بعدی‌ ـ بازدارند، قابل‌فهمیدن و طبیعی به نظر می‌رسد.