این رژیم غذایی ۳ روزه، افت وزن را آسان می‌کند_صبح سریع

به نقل از نیویورک پست، در سال‌های تازه، تمرکز تعداد بسیاری از رژیم‌های غذایی بر شمارش دقیق کالری بوده است، اما تحقیقات تازه راهکار متغیری را نظر می‌دهد: به جای شمارش کالری روزانه، احتمالا بهتر باشد تنها سه روز در هفته به‌طور موثر غذا خوردن را محدود کنیم. به‌نظر می‌رسد این روش، نه‌تنها افت وزن بیشتری تشکیل می‌کند، بلکه از منظر سلامتی نیز اثربخش‌تر است و گمان ماندگاری در رژیم غذایی را بالا می‌برد. مطابق پیشنهاد‌های رسمی، زیاد تر زنان روزانه به حداقل ۱۶۰۰ کالری و مردان به نزدیک به ۲۰۰۰ کالری برای نگه داری وزن نیاز دارند. اما حقیقت تلخ این است که متوسط کالری دریافتی اکثر افراد بیشتر از ۳۸۰۰ کالری در روز است. این کالری اضافی زیاد تر از غذا‌های فرآوری‌شده، غلات تصفیه‌شده و قند‌های افزوده فراهم می‌شود. این حالت دلواپس‌کننده، عرصه‌ساز ابتلا به بیماری‌هایی، چون سختی خون بالا، دیابت نوع ۲، بیماری‌های قلبی-عروقی، سکته و برخی انواع سرطان شده است.

قیاس روش ۴:۳ با محدودیت کالری روزانه

محققان دانشکده پزشکی دانشگاه کلرادو در مطالعه‌ای تازه، ۱۶۵ فرد دارای اضافه‌وزن یا چاق را مورد بازدید قرار دادند. شرکت‌کنندگان به‌طور اتفاقی به دو گروه تقسیم شدند: یک گروه از رژیم روزه‌داری متناوب با الگوی ۴:۳ پیروی کردند و گروه دیگر از برنامه محدودیت کالری روزانه. در گروه روزه‌داری، شرکت‌کنندگان در سه روز غیرپیاپی هفته، مقدار کالری مصرفی خود را تا ۸۰ درصد افت دادند؛ یعنی تنها ۲۰ درصد نیاز کالری روزانه‌شان را دریافت کردند. در چهار روز دیگر هفته، محدودیتی برای مصرف غذا نداشتند، یقیناً پیشنهاد تغذیه سالم و کنترل حجم قولها وجود داشت. در روبه رو، گروه دوم باید در همه روز‌های هفته، یک‌سوم از کالری مورد نیازشان را افت می‌دادند و تحت برنامه‌ای پایدار از محدودیت روزانه قرار داشتند. هر دو گروه در یک برنامه جامع سبک زندگی شرکت داشتند که شامل تعیین اهداف ورزشی، وجود در جلسات گروهی با مشاوران تغذیه و دریافت پشتیبانی‌های شخصی‌سازی‌شده می بود.

بعد از گذشت ۱۲ ماه، شرکت‌کنندگان گروه روزه‌داری ۴:۳ به‌طور متوسط ۷.۶ درصد از وزن بدن خود یا معادل ۷.۷ کیلوگرم افت دادند. در حالی که افراد گروه محدودیت کالری، تنها ۵ درصد از وزن خود را کم کردند. این چنین، ۵۸ درصد از اعضای گروه روزه‌داری موفق به افت دست‌کم ۵ درصدی وزن خود شدند، در حالی که این رقم در گروه دیگر تنها ۴۷ درصد می بود. مسئله دلنشین‌تر آنکه نرخ رها کردن رژیم در گروه روزه‌داری کمتر می بود؛ تنها ۱۹ درصد رژیم را ترک کردند، در حالی که در گروه محدودیت کالری، ۳۰ درصد از ادامه مسیر منصرف شدند. دکتر ویکتوریا کاتناچی، متخصص غدد درون‌ریز و از نویسندگان مهم این مطالعه، می‌گوید که از مشاهده برتری روش روزه‌داری نسبت به شمارش کالری روزانه شگفت‌زده شده است. به حرف های او، مطالعات قبلی نتایج قابل‌توجهی در این عرصه نشان نداده بودند. دانیل اوستندورف، نویسنده دیگر این پژوهش و استادیار دانشگاه تنسی، معتقد است که روش ۴:۳ تعادلی ایده‌آل در بین انواع الگو‌های روزه‌داری تشکیل می‌کند. به‌گفتن نمونه، در مطالعاتی که شرکت‌کنندگان تنها دو روز در هفته روزه بودند، افت وزن به‌اندازه‌ای نبوده است که با محدودیت کالری رقابت کند. از نظر دیگر، راه حلهایی که بر پایه روزه‌داری یک روز در بین بودند نیز به‌علت سختی و سختی زیاد، برای اکثر افراد قابل تداوم نبودند.

او اضافه می‌کند: «روزه‌داری سه‌روزه در هفته، که انعطاف‌پذیر و قابل تنظیم با برنامه شخصی افراد است، احتمالا همان نقطه اعتدال طلایی باشد که هم قابل اجرا است و هم تبدیل افت قابل‌دقت کالری هفتگی می‌شود.» کاتناچی نیز معتقد است این روش می‌تواند برای افرادی که با محدود کردن روزانه کالری دچار چالش می باشند، راهگشا باشد. به حرف های او: «افت کالری روزانه برای تعداد بسیاری از افراد دشوار است؛ این تنها یک استراتژی دیگر است که افراد می‌توانند آن را مد نظر قرار دهند.» مزایا روش ۴:۳ فقط به افت وزن محدود نمی‌شود. شرکت‌کنندگان این گروه در برخی شاخص‌های مهم سلامتی همانند سختی خون سیستولیک، کلسترول کل، قند خون ناشتا و هموگلوبین A۱C نیز بهبود بیشتری نشان دادند. با این حال، پژوهشگران هشدار خواهند داد که این داده‌ها به‌گفتن نتایج ثانویه محسوب خواهد شد و باید در مطالعات بزرگ‌تری مورد بازدید قرار گیرند تا بتوان نتیجه‌گیری قطعی درمورد تأثیرات سلامتی این رژیم داشت. گرچه نتایج امیدوارکننده است، اما هم چنان نیاز به مطالعات گسترده‌تری وجود دارد تا ایمنی و اثربخشی این رژیم برای گروه‌های گوناگون، از جمله سالمندان و افراد مبتلا به دیابت، بیماری‌های قلبی یا سرطان برسی شود.

در نهایت، روش ۴:۳ می‌تواند راهکاری ساده و قابل اجرا برای افرادی باشد که به‌جستوجو افت وزن پایدار و بهبود شاخص‌های سلامت عمومی می باشند، بدون آن‌که نیاز باشد هر روز دچار محاسبه و محدود کردن قولهای غذایی خود باشند. بعضی اوقات ملزوم است به‌جای ماشین‌حساب، نگاهی به تقویم بیندازیم!