۴ علت برای جدی گرفتن «استراحت»_صبح سریع
[ad_1]
به گزارش صبح سریع
ما تمایل داریم خودمان را با کارمان تعریف کنیم. در یک نگاه، این مسئله چندان هم شگفت نیست؛ زیاد تر افراد نزدیک به یکسوم عمرشان را در محل کار سپری میکنند. اما این حقیقت مقداری هم غمانگیز است. شغل فرد چه چیزی درموردی شخصیت واقعی او به شما میگوید؟ سوال زیاد بهتر و بدون شک دلنشینتر میتوانست این باشد: «در اوقات فراغتت چه کار میکنی؟»
الکس سوجونگ-کیم پانگ بنیانگذار «استودیوی هفتهی کاری چهار روزه» و نویسنده کتاب «استراحت: چرا با کار کمتر، زیاد تر بدست میآورید» است. آنچه در ادامه میخوانید حاصل او گفت و گو با اوست.
چهار علت که باید استراحت را جدیتر بگیریم:
1. استراحت از شما فرد بهتری در محیط کار میسازد
«من کتاب استراحت را برای افرادی همانند خودم نوشتم، حرفهایهایی که کار را منبع بزرگی از معنی و رضایت میدانند، مقداری کمالگرا می باشند و دوست دارند کارشان بر جهان تاثییر بگذارد.
میخواستم این استدلال را نقل کنم که حتی برای ما منطقی است که جایی برای استراحت در زندگی روزمره باز کنیم، چون استراحت منبعی برای نوسازی، سکویی برای ایدههای نو و ابزاری برای خلاقتر بودن و انجام کارهایی است که واقعاً دوست داریم.»
مسئلهی مهم پانگ اینست که اگر میخواهید در کارتان موفق باشید و شغلتان شما را خوشحال کند، بهترین راه اینست که استراحت خوب داشته باشید. کار زیاد تر و سختتر همیشه بهترین نتایج را نمیدهد. یک جور قانون بازده نزولی در کار وجود دارد:
اگر تنها دو ساعت در روز کار کنید، کار چندانی انجام نمیشود. اگر پانزده ساعت کار کنید، تعداد بسیاری از آن ساعات بیثمر خواهد می بود. زیاد تر استراحت کنید تا بهتر و شادتر کار کنید.
2. استراحت امروز، پیروزی فرداست
پانگ داستان چارلز تاونز را نقل میکند: تاونز در دوران استادیاری در دانشگاه کلمبیا سالها روی لیزر کار کرد، در حالی که رؤسای او، برندگان نوبل و اعضای پروژهی منهتن، فکر میکردند کار او بی نتیجه است و اینده خودش را تباه میکند. تاونز تا لحظهی پیروزی چیزی برای اراعه نداشت. بعد آیا سالهای کار او بیقیمت بودند تا لحظهای که لیزر را بکار انداخت؟
قیمت کار روزانه در کارخانه یا مزرعه راحتتر سنجیده میشود، چون در آخر روز محصولی ملموس وجود دارد، اما در «کارهای خلاقانه»، امکان پذیر یک دورهی طویل «نهفتگی» وجود داشته باشد که در ظاهر بیثمر است اما در نهایت چیزی ماندگار خلق میشود یا امکان پذیر کاری تشکیل شود که هیچگاه دیده نشود یا کاری که دیگران متکی به آن شوند و در جهاتی از آن منفعت ببرند که هیچ زمان فکر نمیکردید (همانند لیزر).
هنگامی درست استراحت کنید، یعنی همراه با فعالیتها و پروژههای پرشور، نه فقط لم دادن روی مبل، بعد نمیتوان او گفت استراحت شما به معنی «لم دادن و هیچ کاری نکردن» است. شما در حال پرورش تواناییها، بهبود استعدادها و گسترش دانش خود هستید.
یک مثالی شخصی: من همیشه برای سرگرمی مطالعه میکردم. سپس برای سرگرمی اغاز به نوشتن کردم. در طول ساعات بیکاری آخر هفته، نویسندگی خود را پروراندم و امروز به جایی رسیدهام که آن ساعات بیکاری و فراغتم را به کار تبدیل کردم.
3. هر چه زیاد تر استراحت کنیم، توان انجام کارهای بیشتری را داریم
پانگ میگوید: «هنگامی از افرادی که در شرکتهایی با هفتهی کاری ۴ روزه کار میکنند میسوال کرد اوقات آزادشان را چطور میگذرانند، میبینید کارهای بسیار سالمی انجام خواهند داد. آنها زمان خود را با خانواده و دوستان میگذرانند، کارهای داوطلبانه انجام خواهند داد، سرگرمیهای جدی را جستوجو میکنند یا به رشد حرفهای خود میپردازند. شرکتها هم گزارش خواهند داد منفعتوری، خلاقیت و همکاری این افراد زیاد تر شده است. این موقعیت برد برای همه است.»
شواهد مشخص می کند هنگامی به افراد آزادی بدهید تا هر کاری دلشان خواست انجام بدهند، بیشترشان کارهای خوبی انجام خواهند داد: مراقبت از بستگان، یادگیری تواناییهای تازه و رشد فردی. در دهههای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰، داگلاس مکگرگور روانشناس او گفت دو دیدگاه درموردی انسان وجود دارد:
نظریهی X: انسانها ذاتاً تنبل و بیمسئولیت هستد و باید مشغول نگه داشته شوند.
نظریهی Y: انسانها با مسئولیت شکوفا خواهد شد و تلاش خود را در راههای خوب به کار میگیرند.
پانگ میگوید شواهد مشخص می کند باید زیاد تر به نظریهی Y باور داشته باشیم.
4. استراحت در جوانی بهترین تصمیم برای بازنشستگی است
پانگ توضیح میدهد: «یکی از مزایای جدی گرفتن استراحت در دوران جوانی اینست که بذرهای زندگی سالمتر و شادتر را برای دهههای آینده میکارید.» کارشناسان سالمندی میگویند سبک زندگی ما در دهههای ۴۰ و ۵۰ عمر، تأثیر بسیاری بر سلامت ما در دهههای ۷۰ و ۸۰ و مقدار سازگاری ما با چالشهای بازنشستگی دارد.
همهی چیزهایی که پانگ در کتابش نقل کرده (پیگیری سرگرمیهای جدی، فعالیت بدنی، چرتهای مختصر) سلامت جسمی و ذهنی را با هم بهبود میبخشد و منبع های ملزوم برای سالمندی پربارتر و سالمتر را فراهم میکند.
برای افراد بسیاری، بازنشستگی یک بحران وجودی است، چون بعد از دههها کار، هویت این افراد به شغلشان گره خورده و بدون آن خودشان را گم میکنند. اما اگر در جوانی عادت کرده باشید سرگرمیها و فعالیتهایی داشته باشید که زندگیتان را فارغ از شغلتان غنی کنند، بازنشستگی به جای یک تحول تلخ، تنها به معنی بازتنظیم اعتدال بین کار و استراحت خواهد می بود.
به گفتن دیگر، اگر امروز زندگیتان را تنها با شغلی که دارید تعریف میکنید، زمان بازنشستگی جایگاهتان را در زندگی گم خواهید کرد.
پانگ میگوید همان گونه که افراد هر ماه مقداری پول برای بازنشستگی بعدانداز میکنند، باید هر ماه وقتی را هم صرف رشد فردی خودشان کنند.
دسته بندی مطالب
[ad_2]