۶ حقیقت شگفت و دلنشین راجع به بمب اتم_صبح سریع

در ۱۶ جولای ۱۹۴۵ در نیومکزیکو اولین انفجار اتمی اتفاق افتاد. انفجاری که بیشتر از آنکه نماد علم و دانش باشد، لکه ننگی بر تاریخ بشریت شد.

ورای ویرانی‌های هیروشیما و ناگاساکی، حقیقت هایی نهان و شگفت از این سلاح مرگبار وجود دارد که کمتر به آنها پرداخته شده است. حقیقت هایی که ضمن آشکار کردن جنایت جنگی آمریکا در منفعت گیری از این سلاح کشتار جمعی، زوایای تاریک و نهان این فاجعه انسانی را روشن می‌کنند.

بمب اتم یکی از مرگبارترین و او گفت و گو‌برانگیزترین اختراعات بشر در تاریخ است. قوت ویرانگر این سلاح، همراه با پیامد‌های انسانی و زیست‌محیطی آن، قرن بیستم و بیست و یکم را به‌شدت تحت تأثیر قرار داده است. تعداد بسیاری از ما برخی اطلاعات عمومی درمورد بمب اتم، همانند منفعت گیری از آن در جنگ جهانی دوم در هیروشیما و ناگاساکی، را می‌دانیم. اما حقایق عجیبی در رابطه این سلاح وجود دارد که کمتر شناخته شده‌اند. در این گزارش، به ۶ حقیقت شگفت‌انگیز درمورد بمب اتم می‌پردازیم که به گمان زیادً تا بحال از آن خبر نداشته‌اید.

۱. اولین انفجار بمب اتم علتشیشه‌ای شدن صحرای نیومکزیکو شد

ترینیتیت، که بعضی اوقات به آن “شیشه اتمی” یا “شیشه آلاموگوردو” نیز حرف های می‌شود، ماده‌ای شیشه‌همانند و سبزرنگ است.

که بعد از آزمایش اولین بمب هسته‌ای، معروف به آزمایش ترینیتی، در تاریخ ۱۶ جولای ۱۹۴۵ در سایت موشکی وایت سندز واقع در نیومکزیکو شکل گرفت.

اولین انفجار آزمایشی بمب اتم در ۱۶ ژوئیه ۱۹۴۵ در صحرای نیومکزیکو، ایالات متحده، انجام شد. این آزمایش با کد «ترینیتی» (Trinity) شناخته می‌شود. شدت گرما و انرژی ناشی از این انفجار به‌قدری می بود که شن‌های صحرای نیومکزیکو ذوب شد و به ماده‌ای شیشه‌همانند به نام «تری‌نیتایت» (Trinitite) تبدیل شد. این ماده که سپس‌ها به نماد اولین انفجار اتمی بدل شد، نتیجه مستقیم گرمای بی‌سابقه‌ای است که از تغییرات اتمی در زمان انفجار به وجود آمد. این چنین آثاری در هیچ انفجار فرد دیگر در تاریخ بشر مشاهده نشده است!

۲. بمب اتمی که روی هیروشیما انداخته شد، کارآمدی پایینی داشت

هنگامی درمورد بمب اتم فکر می‌کنید، فکر می‌شود که بیشترین مقدار ماده شکافت‌پذیر آن به انرژی تبدیل می‌شود. اما در حقیقت، بمب «پسر کوچک» (Little Boy) که روی هیروشیما انداخته شد، فقط نزدیک به ۱٫۷ درصد از اورانیوم حاضر در آن را به شکافت رساند. بقیه ماده شکافت‌پذیر منفعت گیری‌نشده باقی ماند. با این حال، همان ۱٫۷ درصد انرژی کافی برای نابودی یک شهر و کشتار بیشتر از ۱۴۰ هزار نفر را داشت. این نوشته نشان‌دهنده این است که حتی در کارآمدی پایین، بمب اتم چه مقدار مرگبار است.

۳. جنگ جهانی دوم تنها جایی نبوده است که از بمب‌های اتمی منفعت گیری شد

تعداد بسیاری از مردم فکر می‌کنند که بمب‌های اتم تنها در هیروشیما و ناگاساکی منفعت گیری شدند و سپس دیگر دوران این سلاح‌ها آخر یافت. اما این درست نیست. در دهه‌های سپس، سرزمین‌هایی همانند ایالات متحده، اتحاد جماهیر شوروی، فرانسه، بریتانیا، و چین به انفجار‌های آزمایشی بمب اتم در سراسر جهان ادامه دادند. این انفجار‌ها طبق معمولً در نقاط دور افتاده، زیرزمینی یا حتی زیر آب انجام می‌شد که اثرات زیست‌محیطی و انسانی گسترده‌ای داشت. در کل، بیشتر از ۲۰۰۰ آزمایش هسته‌ای انجام شده است که تأثیرات آن تا این مدت هم در جهان حس می‌شود.

۴. هنگامی بمب‌های اتمی «گم» خواهد شد

این احتمالا عادی به نظر برسد که وسایل نظامی بعضی اوقات در شرایط جنگی یا غیرمنتظره گم شوند، اما داستان بمب‌های اتم گم‌شده قضیه‌ای کاملاً متفاوت است. اتفاق‌ای به نام «Broken Arrow» به مواردی حرف های می‌شود که بمب‌های اتم به‌طور اتفاقی گم خواهد شد یا دیگر امکان بازیابی آنها وجود ندارد. از جمله در سال ۱۹۵۸، یک بمب هیدروژنی از هواپیمای نظامی ایالات متحده در سواحل جورجیا به دریا افتاد و تا امروز یافت نشده است. این چنین مواردی خطرات زیاد بالایی را برای بشریت به همراه دارد، چون امکان پذیر این سلاح‌ها به دست افراد یا گروه‌های خطرناک بیفتد.

۵. یک بمب هسته‌ای به‌صورت معجزه‌آسا موفق به انفجار نشد

در سال ۱۹۶۱، یک حادثه تقریباً به وقوع یک فاجعه جهانی بزرگ منجر شد. یک بمب هسته‌ای ۲.۴ مگاتنی در نزدیکی گلدزبورو در کارولینای شمالی از یک هواپیمای نیروی هوایی آمریکا سقوط کرد. این بمب تجهیزبه دو مکانیسم امنیتی می بود که هر دو می‌بایست عمل می‌کردند تا انفجار رخ ندهد.

به نحوه شگفت‌انگیزی، یکی از مکانیسم‌ها تنها به علت یک ضامن شکسته عمل نکرد، و جهان از یک فاجعه احتمالی نجات یافت. اگر این بمب منفجر می‌شد، منطقه بزرگی از شرق ایالات متحده از بین می‌رفت.

۶. برخی سرزمین‌ها عمداً بمب اتم منفجر کردند تا تحول آب‌وهوا را مطالعه کنند

آزمایش‌هایی با اهداف غیرنظامی و علمی نیز انجام شده‌اند که شامل انفجار بمب‌های اتمی می بود. برای مثال، اتحاد جماهیر شوروی در دهه ۱۹۶۰ میلادی یک سری انفجار هسته‌ای در سیبری انجام داد و تصمیم داشت تأثیر این انفجار‌ها بر یخ‌های قطبی و تغییرات آب‌وهوا را بازدید کند. این چنین فکر می‌شد که این چنین انفجار‌هایی بتواند منبع های نفت و گاز محبوس در دل زمین را آزاد کند. این آزمایش‌ها نه‌تنها اهداف خود را محقق نکردند، بلکه علتتخریب زیست‌بوم‌های منطقه و افزایش قابل‌توجهی در تابش رادیواکتیو شدند.

بمب‌های اتم نه تنها یکی از مرگبارترین اختراعات بشری می باشند، بلکه با حقایق و تاریخچه‌ای شگفت‌انگیز، ترسناک و گاه فراتر از فکر همراه‌اند. از قوت ویرانگر آنها که خاک صحرا را به شیشه تبدیل کرد تا اثرات مخرب طویل‌مدتشان بر محیط زیست و نسل‌های آینده، داستان بمب‌های اتمی همیشه پر از درس‌های مهم، هشدار‌ها و حقایق عجیبی است که کمتر شناخته شده‌اند.

این سلاح‌ها در کنار پیامد‌های وحشتناکشان، نمایانگر پیشرفت علم و فناوری در مسیر‌هایی می باشند که در عین توانمندی، خطرناک و او گفت و گو‌برانگیز بوده‌اند. شناخت این حقایق می‌تواند ما را به تفکر عمیق‌تری درمورد الزام کنترل و حذف این سلاح‌ها از جهان، هدایت کند. حذفی که مشخصاً مطلوب سرزمین‌های جنایتکاری نظیر آمریکا و اسراییل نخواهد می بود.