۸ نادرست رایج که اسایش را می‌گیرد_صبح سریع

در دنیای پرشتاب امروز، اسایش کالایی لوکس شده که به سختی می توان حفظش کرد. ما مدام دچار قبل یا دلواپس آینده ایم، غافل از این که زندگی فقط در لحظه ی حال جریان دارد.

فشارهای اجتماعی، رقابت‌های شغلی، انتظارات بالا و حجم بالای اطلاعات که هر روز با آن روبه رو می‌شویم، همه انها به تضعیف حس اسایش در زندگی‌مان منجر شده‌اند. این چنین، زندگی در دنیای مجازی و قیاس مداوم خود با دیگران، به تشکیل حس ناکافی بودن و عدم رضایت از زندگی دامن می‌زند.

سارقانِ نهان اسایش

آنچه اسایش با خود می بَرد، زمان مورد قیمت، اسایش درونی و معنامندی زندگی مان است.

دزدان خاموشی که زیاد تر بی‌آنکه فهمید شویم، ما را خسته، ناکام و دور از مسیر واقعی‌مان رها می‌کنند، ارزشمندترین چیزهای زندگی مان را با خود می برند!

اگر شما هم بعضی اوقات حس می کنید زندگی خارج از کنترل و ذهن تان پر از آشفتگی است، با ما همراه باشید تا ۸ عاملی را بازدید کنیم که ناخواسته اسایش درونی ما را تخریب می کنند.

عادت‌هایی که آرام‌آرام پتانسیل‌های مان را تحلیل می‌برند.

باشناسایی این دزدان زمان، اسایش و معنامندی زندگی مان، کنترل زندگی‌مان را خود به دست می گیریم و مسیر پربارتری را طی کنیم.

۸ عاملِ پنهانی که  اسایش، زمان و معنی زندگی مان را سلب می کنند

۱) تعهدات بیشتر از حد

همه‌ ی ما کمابیش این موقعیت را توانایی کرده‌ایم: هنگامی با وجودی که می‌دانیم برنامه‌مان از قبل پر است، باز هم به یک ضمانت تازه «بله» می‌گوییم.

هنگامی می دانیم در حال حضر توانایی انجام کاری را نداریم، اما نمی توانیم “نه” بگوییم.

این عادت طبق معمولً از تمایل به خوشحال کردن دیگران، حس سودمند بودن یا نشان دادن پیروزی ناشی می‌شود.

اما پیامدش زیاد خوشایند نیست؛ چون پذیرفتن تعهدات زیاد، خارج از توان مان، زمان استراحت، تفکر یا انجام کارهای دلبخواهی و ذوقی را از ما می گیرد: سه عنصر الزامی برای اسایش و معنی.

زمان ما گران‌بهاست؛ منبعی غیرقابل تجدید. و با پذیرفتن تعهدات بیشتر از حد، ناخواسته این منبع را از خودمان می‌دزدیم.

به یاد داشته باشید، بعضی اوقات «نه» گفتن ایرادی ندارد.

این به معنی تنبلی یا خودخواهی نیست، بلکه احترام گذاشتن به زمان و انرژی خودتان است. بیایید برتری‌بندی و قیمت‌گذاری برای خودمان را یاد بگیریم. تنها در این صورت می‌توانیم از زمان مان نهایت منفعت گیری را ببریم و با اسایش و معنی بیشتری زندگی کنیم.

۲) پیمایش بی‌مقصد صفحات گوشی

اعتراف می‌کنم که من هم بعضی اوقات دچار این عادت می‌شوم. همان لحظاتی که گوشی را برمی‌دارید تا چیزی را چک کنید، اما یک دفعه فهمید می‌شوید یک ساعت قبل و در چاه عمیق شبکه‌های اجتماعی یا اخبار غرق شده‌اید.

در نگاه اول، به نظر بی‌زیان می‌رسد. بالاخره، فقط یک استراحت مختصر است، نه؟ اما هنگامی این «استراحت‌های مختصر» جمع خواهد شد، به‌شدت زمان ما را هدر خواهند داد.

یادم می‌آید یک هفته تصمیم گرفتم زمان منفعت گیری از صفحه‌نمایشم را ثبت کنم. هنگامی دیدم روزانه نزدیک به دو ساعت صرف پیمایش بی‌مقصد می‌کنم، شوکه شدم!

یعنی ۱۴ ساعت در هفته — وقتی که می‌توانستم صرف مطالعه، ورزش یا زمان گذراندن با عزیزانم کنم.

قضیه فقط زمان نیست؛ اسایش و معنی هم تحت تأثیر قرار می‌گیرد. هجوم مداوم اطلاعات، نظرات و به‌روزرسانی‌ها می‌تواند علتاحساس غرق‌شدگی شود و ما را از اهداف و قیمت‌های خودمان دور کند.

 اسکرول بی‌مقصد و کُشتن زمان:

بعضی اوقات اوقات دوری مختصر از فضای دیجیتال (همانند اسکرول بی‌مقصد صفحات یا چک کردن مداوم گوشی) می‌تواند:

برخلاف باور رایج، مغز ما برای انجام همزمان چند کار طراحی نشده است. در واقع، تحقیقات مشخص می کند که چندکاری می‌تواند تا ۴۰٪ منفعت‌وری را افت دهد.

هنگامی تلاش می‌کنیم چند کار را با هم انجام دهیم، در واقع داریم مدام از این شاخه به آن شاخه می پریم. این تحول مداوم تمرکز، انرژی ذهنی ما را تحلیل می‌برد، علتکندی می‌شود و خطاها را افزایش می‌دهد.

بدتر از آن، استرس ناشی از انجام همزمان چند کار، اسایش ما را می‌دزدد و اجازه نمی‌دهد به‌طور کامل در هیچ یک از آن‌ها غرق شویم.

این عدم درگیری عمیق، مدام ما را در سطح نگه می دارد، به عبارتی زیاد با معنی زندگی دچار نمی شویم و همین حس عدم معنامندی، اسایش را از ما سلب می کند. آرامشی که به نبال حس رضایت ازو خرسندی از خود حاصل می شود.

بعد دفعه سپس که وسوسه شدید چند کار را با هم انجام دهید، تلاش کنید فقط روی یک کار تمرکز کنید. شگفتی خواهید کرد که چه مقدار منفعت وری تان بهتر و زیاد تر می شود و چه مقدار آرام‌تر و راضی‌تر خواهید می بود.

۴) نادیده گرفتن مراقبت از خود

مراقبت از خود یک تجمل نیست؛ یک الزام است. با این حال، تعداد بسیاری از ما آن را فدای کار، خانواده و تعهدات اجتماعی می‌کنیم.

هنگامی از خودمان مراقبت نمی‌کنیم، در سکوت زمان، اسایش و معنی زندگی‌مان را می‌دزدیم. چرا؟ چون مراقبت از خود، سوخت ماست. ذهن را تازه می‌کند، بدن را شارژ می‌کند و روح را نو می‌سازد.

بدون مراقبت کافی، امکان پذیر حس خستگی، تحریک‌پذیری و بی‌انگیزگی کنیم. با گذشت زمان، این قضیه می‌تواند تبدیل فرسودگی و حتی مشکلات سلامتی شود.

بعد بیایید مراقبت از خود را در برتری قرار دهیم. چه پیاده‌روی در طبیعت باشد، چه ۱۵ دقیقه مدیتیشن روزانه یا حتی خواب کافی شبانه — این کارهای کوچک می‌توانند تفاوت بزرگی در حس کلی رفاه و معنی تشکیل کنند.

۵) کینه‌ورزی

کینه‌داشتن همانند این است که یک کوله‌پشتی سنگین را همه‌جا با خود بکشیم. ما را خسته می‌کند و اسایش و نشاط را می‌دزدد. متأسفانه، این عادتی است که تعداد بسیاری از ما ناخواسته دچار آن می‌شویم.

هنگامی به رنجش‌های قبل چسبیده‌ایم، در واقع داریم نشاط حال حاضر را فدای درد قبل می‌کنیم. این قضیه انرژی عاطفی ما را تخلیه می‌کند.

بخشیدن به معنی فراموش کردن یا توجیه حرکت نادرست دیگران نیست. بلکه به معنی انتخاب آزادی از بار رنجش و باز کردن فضایی برای اسایش، رشد و امکان‌های تازه است.

بعد بیایید شجاعت رها کردن این کینه‌ها را اشکار کنیم. احتمالا آسان نباشد، اما آزادی و آرامشی که با بخشش به دست می‌آید، ارزشش را دارد.

۶) کمال‌گرایی

کمال‌گرایی عادت پیچیده‌ای است، چون در ظاهر یک ویژگی مثبت به نظر می‌رسد. تلاش برای تعالی می‌تواند ما را به سمت پیروزی‌های بزرگ سوق دهد، اما هنگامی تبدیل به وسواس برای رسیدن به کمال می‌شود، می‌تواند زمان، اسایش و معنی زندگی را بدزدد.

تعداد بسیاری سال‌ها دچار این وسواس بوده اند. شب‌ بیداری و کارکردن روی جزئیات بی‌اهمیت . ماحصل این کمال‌گرایی حس ناکافی‌بودن و فرسودگی است.

حقیقت این است که کمال، یک استاندارد دست‌نیافتنی است. تلاش مداوم برای آن، ما را در حالت نارضایتی دائمی قرار می‌دهد و از لذت بردن از دستاوردهای مان بازمی‌دارد.

یادگیری خلاصی از کمال‌گرایی و پذیرفتن «به قدر کافی خوب بودن» می‌تواند زمان را آزاد کند، استرس را افت دهد و به ما اجازه دهد از پیروزی‌های مان لذت ببریم.

این قضیه نگه داری اعتدال است — تلاش برای بهترین بودن، بدون این که اجازه دهیم کمال‌گرایی بر ما مسلط شود.

۷) زندگی در قبل یا آینده

به‌راحتی می‌توانیم در خاطرات قبل یا نگرانی‌های آینده غرق شویم. اگرچه تفکر در ازمایش ها قبل و برنامه‌ریزی برای آینده طبیعی است، اما زندگی مداوم در هر چیزی غیر از لحظه حال می‌تواند زمان، اسایش و معنی زندگی را بدزدد.

هنگامی در قبل گیر کرده‌ایم، نمی‌توانیم لحظه حال را به‌طور کامل توانایی کنیم. از طرفی، نگرانی مداوم درمورد آینده می‌تواند استرس و اضطراب بی‌علت تشکیل کند.

لحظه حال تنها چیزی است که واقعاً داریم. با زندگی کردن در «اینجا و اکنون»، می‌توانیم از زمانمان نهایت منفعت گیری را ببریم، اسایش بیشتری اشکار کنیم و با معنی آشکار‌تری زندگی کنیم.

تمرینات ذهن‌آگاهی همانند مدیتیشن یا یوگا می‌توانند ابزارهای عالی برای ماندن در لحظه حال باشند.

به یاد داشته باشید، زندگی همین اکنون در جریان است — اجازه ندهیم با بودن ذهنی در جای دیگر، آن را از دست بدهیم.

۸) قیاس خود با دیگران

یکی از مخرب‌ترین عادت‌هایی که زمان، اسایش و معنی زندگی را می‌دزدد، قیاس خود با دیگران است. هنگامی خودمان را با دیگران قیاس می‌کنیم، زیاد تر داریم قیمت خود را بر پایه لحظات درخشان زندگی دیگران می‌سنجیم.

این عادت می‌تواند علتاحساس ناکافی‌بودن شود، تردید به خود و حس عدم مطمعن به نفس تشکیل کند و ما را از مسیر خودمان منحرف کند.

هر یک از ما بی همتا هستیم، با استعدادها، ازمایش ها و مسیرهای خاص خودمان. هنگامی بی همتا بودن خود را بپذیریم و به جای قیاس، روی رشد شخصی تمرکز کنیم، زمان، اسایش و معنی زندگی را بعد می‌گیریم.

به یاد داشته باشید، زندگی یک رقابت نیست؛ یک سفر شخصی است. قیمت شما بر پایه ناتوانی دیگران در دیدن آن کم نمی‌شود. بعد بیایید منحصربه‌فردی خود را جشن بگیریم و روی بهترین نسخه شدن از خودمان تمرکز کنیم.

 آگاهی و انتخاب

در قلب عادت‌ها و رفتارهای ما، قوت انتخاب نهفته است. هر لحظه فرصتی است برای انتخاب‌هایی که یا به ما خدمت می‌کنند یا مانع ما خواهد شد.

هشت عادتی که در این مقاله بازدید کردیم، ذاتاً بد نیستند. تنها وقتی مشکل‌ساز خواهد شد که بی‌فکر یا بیشتر از حد انجام شوند و زمان، اسایش و معنی زندگی را بدزدند.

رالف والدو امرسون، فیلسوف و نویسنده،می گوید:«لحظه‌های آزاد خود را خوب نگه‌دارید؛ آن‌ها همانند الماس‌های نتراشیده می باشند.»

در نهایت، زمان ما مورد قیمت است، اسایش ما غیرقابل مذاکره و معنی زندگی برای رضایت درونی حیاتی است.

با آگاهی از این دزدان خاموش و انتخاب‌های هوشمندانه، می‌توانیم کنترل زمان مان را بعد بگیریم، اسایش درونی را پرورش دهیم و با معنی روشن‌تری زندگی کنیم.

بعد در سفر زندگی، به یاد داشته باشید که لحظه‌هایتان را نگه داری کنید، آرامشتان را گرامی بدارید و به جستوجو معنی باشید.