تفاوت بین ضدآفتاب های شیمیایی و معدنی چیست؟_صبح سریع
[ad_1]
به گزارش صبح سریع
اندروز میافزاید: ما هم میخواهیم مردم ضدآفتاب بزنند و هم بدانند که برای محافظت از پوست راه حلهای فرد دیگر هم وجود دارد؛ همانند اشکار کردن سایه، منفعت گیری از کلاههای لبهدار، پیراهنهای بلند یا شلوارهای سبک و بلند برای پوشاندن پاها که راه حلهای زیاد موثری می باشند به اختصاصی اگر به مواد راه اندازیدهنده ضدآفتابها زیاد مطمعن نداشته باشید.
دکتر «کاتلین سوازی»، جراح پوست در دانشگاه ییل نیز خودداری از محافظت از پوست در برابر آفتاب را که برخی چهرههای تاثیرگذار در تیکتاک ترویج خواهند داد، اصلا قابلقبول نمیداند و خاطرنشان میکند تحقیقات به طور گسترده نشان دادهاند که اشعه ماوراء بنفش خورشید یکی از دلایل مهم سرطانهای پوستی همانند ملانوما است و این انکارپذیر نیست. او میافزاید: ما اکنون میدانیم که هر دو نوع اشعه ماوراء بنفش یعنی یوویای و یوویبی به دیانای سلولهای پوست صدمه میزنند.
ضد آفتابها به دو نوع شیمیایی و معدنی تقسیم خواهد شد.
ضدآفتابهای شیمیایی به طوری طراحی شدهاند که به پوست نفوذ میکنند و در این فرایند، اشعه ماوراء بنفش را بهگفتن انرژی جذب و به طور گرما پخش میکنند.
آزمایشی که سازمان غذا و داروی ایالات متحده در سال ۲۰۱۹ انتشار کرد، نشان داد که بعد از یک روز منفعت گیری از ضدآفتاب، هفت ماده شیمیایی شامل آووبنزون، اکسیبنزون، اوکتوکریلین، اکامسول، هوموسالات، اوکتیسالات و اوکتینوکات از پوست به جریان خون داخل خواهد شد و مقدار این مواد با هر بار منفعت گیری افزایش مییابد و بعد از یک هفته، هم چنان بالاتر از حد مجاز میماند.
در رابطه دو ماده هوموسالات و اکسیبنزون، این مقدار تا ۲۱ روز سپس نیز هم چنان بالاتر از حد مجاز می بود.
این مواد بعد از ورود به جریان خون و دفع از بدن از طریق فاضلاب داخل منبع های آبی خواهد شد که برای صخرههای مرجانی و موجودات دریایی تهدید به شمار میروال. اکسیبنزون این چنین با افت سطح تستوسترون در پسران نوجوان، تغییرات هورمونی در مردان و زایمان زودرس و وزن پایین نوزاد زمان تولد هم ربط دارد.
یقیناً مطابق گزارش تازه گروه کاری محیط زیست آمریکا، منفعت گیری از اکسیبنزون به مقدار قابلتوجهی افت یافته است و این ماده که وقتی در ۷۰ درصد ضدآفتابهای غیرمعدنی وجود داشت، اکنون فقط در ۹ درصد محصولات یافت میشود.
ایمنی ضدآفتابهای معدنی
به گزارش ایندیپندنت، ضدآفتابهای معدنی به روشای متفاوت عمل میکنند. این محصولات از طریق پوست جذب نمیشوند، بلکه روی پوست میهمانند و به شکل فیزیکی و مستقیم، اشعه خورشید را بازتاب خواهند داد.
اکسید روی و دیاکسید تیتانیوم دو ماده فعال معدنی مورد تایید افدیای می باشند که به نظر نمیرسد به اکوسیستمهای دریایی صدمه برسانند. با این حال، برخی ضدآفتابهای معدنی «تحکیمکنندههای شیمیایی» دارند که برای افزایش فاکتور محافظت از خورشید (SPF) به ترکیبات ضدآفتابهای معدنی اضافه خواهد شد.
دکتر اندروز در این باره خاطرنشان میکند که منفعت گیری از تحکیمکنندههای شیمیایی می تواند به افت غلظت مواد معدنی فعال و در نتیجه قیمت بهتر برای مصرفکننده منجر شود اما برخی از این تحکیمکنندهها همانند حلال بوتیلاکتیل سالیسیلات (BOS)، اشعههای یووی را شبیه مواد فعال در ضدآفتابهای شیمیایی جذب میکنند.
او میافزاید: بوتیلاکتیل سالیسیلات از نظر ساختاری شبیه اوکتیسالات است؛ یکی از ۱۲ ماده شیمیایی در ضدآفتابها که برای مطمعن از بیخطر بودن آنها تحقیقات بیشتری نیاز است.
سازمان غذا و داروی آمریکا (افدیای) در سال ۲۰۱۹، نظر داد مقررات مربوط به ایمنی ضدآفتابها بهروزرسانی شود. برای این منظور از متولیان این صنعت خواست تا روی ۱۲ ماده شیمیایی از جمله همان هفت مادهای که جذب سریع آنها به خون اثبات شده است، آزمایشهای بیشتری صورت بگیرد. اما این آزمایشها تا این مدت انجام نشدهاند.
این سازمان این چنین خواست کرد ضدآفتابهای اسپریشکل هم تحت آزمایش قرار بگیرند تا اشکار شود آیا ذرات حاضر در آنها امکان پذیر به عمق ریه هم داخل میشود یا خیر که این آزمایش نیز تا این مدت انجام نشده است.
سازمان غذا و دارو در نظر سال ۲۰۱۹ این چنین خواستار محدودیت منفعت گیری از برچسب اسپیاف ۶۰ (SPF ۶۰) برای محصولات ضدآفتاب شد و خبرداد که هرگونه منفعتای بالاتر از ۶۰، زیاد جزئی است و برچسبگذاری ضدآفتابها با اسپیاف بالا میتواند مصرفکنندگان را گمراه و حسی کاذب از محافظت در برابر اشعه خورشید تشکیل کند.
با این حال این خواسته نیز به نتیجه نرسیده است و به حرف های اندروز، مصرفکنندگان هم چنان حاضرند برای این محصولات پول بیشتری خرج کنند.
دسته بندی مطالب
[ad_2]