بازسازی بافت پیچیده گوش موش‌ها با فعال‌سازی یک کد ژنتیکی باستانی_صبح سریع

در این پژوهش، موش‌ها با خرگوش‌هایی که توان محدودی برای بازسازی دارند، قیاس شدند. هر دو حیوان بعد از صدمه، فرآیند بازسازی را با راه اندازی توده‌ای از سلول‌های اولیه به نام بلاستما اغاز کردند. اما در حالی که گوش خرگوش‌ها تا روز پانزدهم اغاز به رشد مجدد بافت کرد، روال ترمیم در موش‌ها کاملا متوقف شد.

به نقل از آی‌ای، دکتر وی وانگ، پژوهشگر ارشد از مؤسسه ملی علوم زیستی پکن می‌گوید: ما می‌خواستیم بفهمیم چطور برخی حیوانات در جریان تکامل، توان باززایی خود را از دست داده‌اند و سپس با فعال‌سازی مجدد ژن یا مسیر مسئول، این قابلیت را برگردانیم.

اسید رتینوئیک، کلید بازسازی

گروه تحقیقاتی ژنی به نام ALDH۱A۲ را به‌گفتن بازیگر مهم در تشکیل اسید رتینوئیک شناسایی کردند. اسید رتینوئیک مولکولی است که از ویتامین A ساخته می‌شود و در تنظیم اختلاف سلولی و بازسازی بافت‌ها نقش دارد.

در خرگوش‌ها، بعد از صدمه، این ژن به‌طور فعال روشن می‌شود و بافت را بازسازی می‌کند. اما در موش‌ها، فعالیت ALDH۱A۲ زیاد اندک است، در حالی که مسیرهای ژنتیکی تخریب این مولکول بیش‌فعالند.

تزریق مستقیم و اصلاح ژنتیکی

پژوهشگران برای آزمایش نظریه خود، اسید رتینوئیک را مستقیما به گوش‌های صدمه‌دیده موش‌ها تزریق کردند. برخلاف پژوهش سال ۲۰۲۲ که نتیجه‌ای نداشت، این‌بار درمان موفق می بود.

وانگ توضیح می‌دهد: به‌نظر می‌رسد در آن پژوهش قبلی، دوز اسید رتینوئیک یا زمان تزریق کافی نبوده. این ترکیب عمر زیاد کوتاهی دارد.

در گامی گسترش یافتهتر، آن‌ها یک افزاینده‌ DNA خرگوشی را در نزدیکی ژن ALDH۱A۲ در ژنوم موش‌ها داخل کردند. این اصلاح ژنتیکی علتفعال‌سازی مجدد ژن شد و موش‌ها توانستند خودشان اسید رتینوئیک تشکیل کنند و بافت گوش را به‌طور کامل بازسازی کنند.

فعال‌سازی توانایی فراموش‌شده

پژوهشگران در مقاله خود نوشتند: این کارکرد مشخص می کند که یک سوییچ ژنتیکی در فرآیند تکامل علتخاموش شدن توان باززایی شده، که اکنون می‌توان آن را مجدد فعال کرد.

آن‌ها این چنین اصرار کردند که اسید رتینوئیک قابلیت گسترده‌ای برای بازسازی بافت‌های عصبی، استخوانی، اندام‌ها، پوست و حتی ریه دارد. کاربردهای درمانی این یافته، فراتر از گوش موش‌ها است.

این مرکز این چنین یادآور شد که اسید رتینوئیک اکنون برای درمان برخی سرطان‌ها و بیماری‌های پوستی تاییدیه غذا و دارو را دارد.

برای جراحان ترومای جنگی، جراحان پلاستیک در بازسازی نقص‌های مادرزادی یا متخصصان قلب در درمان سکته قلبی، این کشف می‌تواند به جای ترمیم ناقص، مسیر بازسازی کامل را باز کند و تحولی بنیادین در پزشکی باشد.

اما تا این مدت سوال‌هایی باقی‌ است. با وجود پیروزی در بازسازی گوش، وانگ هشدار داد: تزریق اسید رتینوئیک امکان پذیر بازسازی گوش را فعال کند، اما به گمان زیاد برای قلب یا اندام‌های دیگر کافی نیست.

او گفت که هر اندام امکان پذیر به‌علت خاص خود در مسیر تکامل، توان باززایی را از دست داده باشد و این معمایی است که تیم او اکنون در حال بازدید آن است.

این پژوهش نه‌تنها یک قدم بزرگ در زیست‌پزشکی ترمیمی به‌شمار می‌رود، بلکه فهمیدن ما را از ژنتیک باززایی و امکان احیای توانمندیهای فراموش‌شده موجودات زنده دگرگون می‌کند. احتمالا روزی نه‌چندان دور، به‌جای جراحی‌های پرخطر، تنها با فعال‌سازی یک سوییچ مولکولی، بدن خودمان بافت‌های صدمه‌دیده را بازسازی کند.