«واکسن جهانی سرطان» با انواع تومورها مبارزه می‌کند_صبح سریع

به جستوجو آزمایش پیروزی‌آمیز انسانی که با پیروزی سیستم ایمنی را برای تسلط بر گلیوبلاستوما (یک تومور مغزی تهاجمی) برنامه‌ریزی مجدد کرد، دانشمندان اکنون واکسن mRNA را برای مبارزه با نه یک نوع سرطان، بلکه هر نوع سرطان شناسایی شده گسترش داده‌اند. این واکسن پتانسیل آن را دارد که بیماران را از شر شیمی‌درمانی، جراحی و پرتودرمانی برهاند.

به نقل از ان‌ای، دانشمندان دانشگاه فلوریدا(UF) یک واکسن آزمایشی گسترش داده‌اند که توانایی سیستم ایمنی را برای مبارزه با انواع تومورها و بدون مقصد قرار دادن یک نوع سرطان خاص به طور چشمگیری افزایش می‌دهد.

این تزریق mRNA همه منظوره به روشی شبیه با واکسن کووید-۱۹ اما با هدفی متفاوت عمل می‌کند. این واکسن به سلول‌های ایمنی بدن دستور می‌دهد تا به همان روشی که به یک پروتئین اسپایک ویروسی دعوا می‌کنند، تجمع کنند و به هر نوع توموری دعوا کنند.

«واکسن جهانی سرطان» اصطلاحی است که به یک رویکرد درمانی اشاره دارد که به سیستم ایمنی بدن آموزش می‌دهد تا هر نوع تومور سرطانی را شناسایی کند و از بین ببرد. این واکسن‌ها با منفعت گیری از آنتی‌ژن‌های خاص مرتبط با انواع گوناگون سرطان، سیستم ایمنی را برای تشخیص و دعوا به سلول‌های سرطانی آموزش خواهند داد. 

الیاس سایور(Elias Sayour)، متخصص سرطان کودکان و محقق مهم آزمایشگاه مهندسی RNA در دانشگاه فلوریدا می‌گوید: این مقاله یک مشاهده زیاد غیرمنتظره و شوق‌انگیز را شرح می‌دهد؛ این که حتی واکسنی که اختصاصی هیچ تومور یا ویروس خاصی نیست، تا وقتی که یک واکسن mRNA باشد، می‌تواند تبدیل اثرات خاص روی تومور شود.

او گفت: این یافته، اثباتی بر این مفهوم است که این واکسن‌ها می‌توانند به گفتن واکسن‌های جهانی سرطان برای حساس کردن سیستم ایمنی بدن در برابر هر نوع تومور تجاری‌سازی شوند.

سایور یک دهه تازه از عمر خود را صرف تلاش برای مهار قوت علم mRNA به منظور درمان مؤثر سرطان کرده است. پیروزی در مطالعه گلیوبلاستوما تبدیل گسترش دامنه درمان، و برداشتن تمرکز از مقصد قرار دادن یک نوع تومور، بلکه تمرکز بر اراعه ابزارهایی به سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با هر نوع سلول سرطانی شد.

این مطالعه بخشی از شواهد رو به رشدی است که مشخص می کند واکسن‌های mRNA می‌توانند سلاحی جدی در مبارزه با این بیماری مهلک باشند.

در حالی که فرمولاسیون آن بی‌شباهت به واکسن کووید-۱۹ نیست که از نانوذرات لیپیدی برای رساندن دستورالعمل‌های ژنتیکی به بدن منفعت گیری می‌کند، اما تا این مدت تا حدودی متفاوت است. این واکسن به جای دارویی که پروتئین ویروس را رمزگذاری می‌کند، پیامی به سیستم ایمنی می‌فرستد تا نیروها را بسیج کند و اساساً به بدن می‌گوید پروتئین‌های خاصی را تشکیل کند که سیستم ایمنی را تحریک می‌کنند، از جمله پروتئینی در سلول‌های سرطانی به نام PD-L1 که علتمی‌شود تومورها برای سلول‌های ایمنی قابل مشاهده‌تر شوند.

محققان راهی برای القای گفتن PD-L1 داخل تومورها با منفعت گیری از یک واکسن mRNA عمومی اشکار کردند که اساساً سلول سرطانی را فریب می‌دهد تا خود را آشکار کند، به این علت ایمونوتراپی(ایمنی‌درمانی) می‌تواند مؤثرتر باشد.

این واکسن در این مطالعه بر روی موش‌های مبتلا به ملانوما توانست تومورهای حاضر را که مقاومت دارویی آنها ثابت شده می بود، از بین ببرد. این دارو در دیگر مدل‌های سرطان از جمله مغز، پوست و استخوان، حتی توانست تومورها را بدون پشتیبانی هیچ درمان فرد دیگر از بین ببرد.

این رویکرد در عرصه‌ای که به طور فزاینده‌ای به سمت پزشکی شخصی‌سازی شده با یک مقصد دقیق در کانون دقت حرکت می‌کند، مقداری غیرمعمول است. تحقیقات قبلی زیاد تر بر مقصد‌گیری روی یک مقصد یا تنظیم یک واکسن خاص برای مشخصات سرطان خود بیمار متمرکز بوده است.

دکتر دوان میچل(Duane Mitchell)، نویسنده همکار این مطالعه او گفت: این مطالعه یک الگوی نوظهور سوم را مشخص می کند. آنچه ما دریافتیم این است که با منفعت گیری از واکسنی که نه برای مقصد قرار دادن خاص سرطان، بلکه برای تحریک یک جواب ایمونولوژی قوی طراحی شده است، می‌توانیم یک عکس العمل ضد سرطانی زیاد قوی تشکیل کنیم و به این علت این رویکرد پتانسیل قابل توجهی برای منفعت گیری گسترده در بین بیماران سرطانی دارد و حتی امکان پذیر ما را به سمت یک واکسن سرطان آماده سوق دهد.

دانشمندان برای اولین بار در سال ۱۹۹۳ کشف کردند که چطور «دستورالعمل‌های mRNA» می‌توانند سلول‌های ایمنی را (در موش‌ها) تحریک کنند، اما یک مانع بزرگ، چگونگی رساندن مؤثر آنها به بدن بوده است.

نزدیک به یک دهه پیش، وقتی که محققان دریافتند نانوذرات لیپیدی می‌توانند mRNA بسیار شکننده را بدون تجزیه شدن در جریان خون به طور مؤثر به بدن منتقل کنند، به پیروزی بزرگی دست یافتند. اکنون این فناوری به شدت پیشرفت کرده است که بخشی از آن به علت گسترش شتاب‌زده واکسن‌های کووید-۱۹ است.

این مطالعه، لحظه‌ای کلیدی در ایمونوتراپی سرطان را رقم زده است و مشخص می کند که چطور یک واکسن mRNA عمومی و آماده که برای هیچ تومور سرطانی خاصی طراحی نشده است، می‌تواند سیستم ایمنی را بیدار کند و اثرات درمان‌های حاضر را تحکیم کند.

محققان با آشکار کردن تومورهای نهان از طریق افزایش گفتن PD-L1، مسیر جدیدی را کشف کرده‌اند که می‌تواند نحوه آماده‌سازی بدن برای مبارزه با سرطان را منقلب کند.

در حالی که این واکسن تا این مدت در مرحله مطالعات پیش‌بالینی در حال آزمایش است، این کار پایه و مبنا یک استراتژی جهانی واکسن سرطان را بنا می‌نهد، یک استراتژی که به سفارشی‌سازی درمان خاص برای هر بیمار متکی نیست، بلکه به سیستم ایمنی می‌آموزد که چطور هوشمندانه‌تر مبارزه کند.

میچل او گفت: این می‌تواند به طور بالقوه یک روش جهانی برای بیدار کردن جواب ایمنی خود بیمار به سرطان باشد و اگر این کار به مطالعات انسانی قابل تعمیم باشد، تاثییر آن عمیق خواهد می بود.

این پژوهش در مجله Nature Biomedical Engineering انتشار شده است.