صدای پای تلویزیون خصوصی؟_صبح سریع

طی ۳ هفته تازه، پلتفرم فیلیمو در همه روزهای هفته، سریال یا برنامه غیرنمایشی تازه و اختصاصی داشته و علاوه بر این‌ها، برنامه‌هایی را نیز به طور مشترک با پلتفرم فیلم‌نت پخش کرده؛ محصولاتی که نه فقط سرگرم‌کننده، بلکه متنوع و در حوزه‌های گوناگون است. برای مثال «پسر دلفینی» سریالی کودکانه است، «کارمانی» رئالیتی‌شوی اقتصادی و «سپنج» او گفت‌وگوهای فرهنگی نخبه‌پسند.

اگرچه از نظر کیفی یا محتوایی، به تعداد بسیاری از محصولات این پلتفرم، نقد داخل است و برخی همانند «قطب شمال» کیفیت چندان بالایی ندارند، ولی به گمان زیاد می‌توان این ادعا را با مطمعن نقل کرد که محتوای در حال پخش در فیلیمو و رقبای اینترنتی آن، از آنجا که بر پایه قواعد بازار تشکیل شده، با ذائقه تماشاگر نمایش خانگی مطابقت می‌کند و برای این مخاطب، جذابیت نسبی دارد.

 این حجم بالای محتوای تازه، فیلیمو را به گفتن نخستین تلویزیون خصوصی سرزمین که یقیناً امکان پخش از طریق آنتن ندارد و تنها می‌تواند اینترنتی باشد، مشخص می کند. این در حالی است که برخی از شبکه‌های سیما با وجود بودجه هنگفت رسانه ملی، احتمالا هرروز هفته محتوایی دارای حداقل کیفیت تماشا نداشته باشند و اکنون پلتفرم‌ها بیشتر از هر زمان دیگر، توان رقابت با آنان را دارند.