«دوست خیالی» فرزند شما؛ آیا سخن زدن کودکان با هم‌بازی‌های فرضی دلواپس‌کننده است؟_صبح سریع

هر آنچه از یک «دوست خیالی» به فرزند شما می‌رسد؛ آیا سخن زدن کودکان با دوستان خیالی‌ دلواپس‌کننده است؟

هم‌بازی‌های خیالی کودکان که برخی والدین نسبت به آن حس نگرانی‌ می‌کنند برخلاف فکر زیاد تر می‌توانند به رشد خلاقیت، تحکیم توانایی‌های اجتماعی و بالارفتن مطمعن به نفس کودکان پشتیبانی کنند.

پویانمایی «خیال‌پرداری» The Imaginary ساخته یوشیوکی موموسه، کارگردان ژاپنی که از پنجم ژوئیه در پلت‌فرم نت‌فلیکس انتشار شده به دنیای پررمز و راز تخیلات کودکان می‌پردازد و داستانی عمیق و خیال‌پردازانه را روایت می‌کند.

داستان این پویانمایی حول محور دختر یتیم و تنهایی به نام آماندا است که با راجر، پسربچه‌ای موطلایی، دوست می‌شود. راجر در ظاهر، همانند هر هم‌بازی فرد دیگر به نظر می‌رسد، اما با رازی بزرگ همراه است: او تنها در تخیل آماندا شکل گرفته است.

راجرکه حاصل تخیل آمانادا است به ماجراجویی‌ می‌پردازد و تلاش می‌کند از حاضر انسانی فرد دیگر که او هم صاحب یک دوست خیالی اما شرور است، بگریزد.

نشریه بریتانیایی «دِ کانورسیشن» ضمن بازدید موشکافانه پویانمایی «خیال‌پردازی» به تمجید از اتفاق‌ای روانشناختی به نام «دوست خیالی» یا انچه که محققان به علت همیشه دوستانه نبودن، آنرا «همراه خیالی» می‌نامند، پرداخته است.

خلق و شکل‌گیری این چنین شخصیت‌هایی در واقع یک فعالیت بازیگوشانه کاملاً طبیعی در سراسر جهان است که از جمله در بین کودکان مبتلا به اوتیسم و این چنین جوانان ناشنوا و نابینا نیز مشاهده می‌شود.

مطالعات نشان خواهند داد که بیشتر از نیمی از کودکان دارای «هم‌بازی‌های خیالی» می باشند. این اتفاق در بین نوجوانان نیز رایج است و نزدیک به ۱۰ درصد از بزرگسالان نیز آن را توانایی می‌کنند.

اگرچه این رقم های امکان پذیر شگفتی‌برانگیز به نظر برسند، اما نوع تعریف ‘دوستان خیالی’ در این آمار نقش مهمی دارد.

پی‌یج دیویس، محقق علوم روانشناسی در دانشگاه لیدز انگلستان معتقد است: اگر کودکی برای عروسک‌ها یا اسباب‌بازی‌های خود روح و شخصیت قائل شود، از همین مکانیسم‌ مغزی برای خلق موجودات نامرئی نیز منفعت گیری می‌کند. به همین علت، این موجودات نیز باید در دسته ‘هم‌بازی‌های خیالی’ قرار گیرند.»

دنیای شکل گرفته در ذهن کودکان

روانشناسی که بیشتر از ده سال روی این چنین رفتاری مطالعه کرده در خصوص پویانمایی ژاپنی به نمایش گذاشته شده در نت‌فلیکس می‌نویسد: «صحنه‌ای که مادر آماندا به فرد فرد دیگر توضیح می‌دهد که دخترش با یک “هم‌بازی خیالی” بازی می‌کند، برایم زیاد دلگرم‌کننده می بود. این مادر از مزایایی که یک حاضر خیالی می‌تواند برای کودک داشته باشد، آگاه است. اما احتمالا او از تعداد توانایی‌های مثبتی که به این حرکت بازیگوشانه مرتبط می باشند، بی‌خبر باشد.»

تحقیقات نشان داده‌اند که «دوستان خیالی» می‌توانند به طور قابل‌توجهی در تحکیم توانایی‌های گوناگون کودکان، از جمله موارد زیر، نقش داشته باشند:

موارد زیر، نقش داشته باشند:

• م هارت‌های اجتماعی : تعامل با «دوستان خیالی» به کودکان پشتیبانی می‌کند تا نحوه برقراری ربط، حل تعارض و همدلی با دیگران را تمرین کنند.
• دانش تفکر : فکر و خلق شخصیت‌های خیالی، تفکر انتزاعی و خلاقیت را در کودکان پرورش می‌دهد.
• گفتگوی درونی : «دوستان خیالی» می‌توانند به گفتن ابزاری برای گفتگوی درونی و پردازش افکار و احساسات برای کودکان عمل کنند.
• قصه‌گویی : خلق داستان‌ها و ماجراجویی‌ها با «دوستان خیالی» توانایی‌های روایت و داستان‌سرایی را در کودکان تحکیم می‌کند.
• توصیف : سخن بگویید کردن درمورد «دوستان خیالی» به کودکان پشتیبانی می‌کند تا توانایی توصیف و گفتن جزئیات را در خود پرورش دهند.

تاثییر مثبت در کودکان اوتیسم : این مزایا در کودکان اوتیسم نیز مشاهده شده است. «دوستان خیالی» می‌توانند به آنها در برقراری ربط، فهمیدن احساسات و تعامل با دنیای اطرافشان پشتیبانی کنند.

مطلب به والدین: دلواپس نباشید

• نگرانی نداشته باشید : اگر فرزندتان با «دوستان خیالی» خود سخن بگویید می‌کند، غذا می‌خورد یا بازی می‌کند، دلواپس نباشید. این حرکت کاملاً طبیعی و حتی سودمند است.
• حمایتو تشویق : به جای سرکوب تخیل فرزندتان، از «دوستان خیالی» او استقبال کنید و به او در پرورش خلاقیت و تخیلش پشتیبانی کنید.
• فرصتی برای یادگیری : این اتفاق می‌تواند فرصتی عالی برای یادگیری زیاد تر در رابطه دنیای ذهنی و نیازهای عاطفی فرزندتان باشد.

در کل، «دوستان خیالی» نقشی زیاد فراتر از سرگرمی ساده دارند. آنها می‌توانند به گفتن ابزارهای قدرتمندی برای رشد و تکامل توانایی‌های گوناگون در کودکان، به خصوص در عرصه‌های اجتماعی، عاطفی و شناختی عمل کنند.