اختراع رباتی که یک قارچ زنده از داخل آن را کنترل می‌کند_صبح سریع

بازوهای این ربات به طوری نرم توسط یک قارچ شاه‌صدف زنده (با نام علمی Pleurotus eryngii) کنترل می‌شود.

این ربات‌ها تازه ترین دستاورد دانشمندان در عرصه‌ای به نام «رباتیک بیوهیبرید» است. این شاخه علم به جستوجو ترکیب مواد بیولوژیکی و زنده همانند سلول‌های گیاهی و حیوانی یا حشرات با اجزای مصنوعی برای ساختن موجودات زنده و تا حدی مهندسی‌شده است.

کارکرد این ربات‌ها تا این مدت فراتر از آزمایشگاه نرفته است، اما محققان امیدوارند روزی آن‌ها بتوانند اقیانوس‌ها را کاوش کنند، ربات‌های اسپرم‌دار بتوانند درمان‌های باروری اراعه دهند و ربات‌های سوسکی زنده‌یاب بتوانند بعد از زمین‌لرزه به جستجوی بازماندگان بپردازند.

تیمی تحت هدایت محققان در دانشگاه کورنل این ربات را به طوری مهندسی کرده‌اند که با رشد میسیلیوم (نخینه یا رشته‌های دراز و سفید قارچ که همانند ریشه می‌همانند) در سخت‌افزار ربات، دستگاه می‌تواند حرکت کند.

در این روش سیگنال‌های الکتریکی کوچک تشکیل شده توسط قارچ، نور محیط را حس کرده و در عکس العمل به آن جمع می‌شود. نسخه فرد دیگر از این ربات که با چرخ ساخته شده، به محض دیدن نور از محیط فرار می‌کند.

رابرت شپرد، استاد مهندسی مکانیک و هوافضا در دانشگاه کرنل که هدایت آزمایشگاه رباتیک این موسسه را بر مسئولیت دارد، در این باره می‌گوید: «مکانیزم‌ها از جمله محاسبات، فهمیدن و عمل به انجام عمل واکنشی هم در دنیای بیولوژیکی و هم در دنیای مصنوعی که انسان‌ها تشکیل کرده‌اند انجام خواهد شد. اما باید او گفت که در زیاد تر اوقات، سیستم‌های زنده بهتر از سیستم‌های مصنوعی ما عمل می‌کنند.»

او گفت: «بیوهیبریداسیون تلاشی برای یافتن اجزایی در دنیای بیولوژیکی است که بتوانیم آنها را مهار، فهمیدن و کنترل کرده و در سیستم‌های مصنوعی‌مان به کار ببندیم.»

تیم محققان برای این مطالعه یک قارچ شاه‌صدف منفعت گیری کردند، چرا که این قارچ می‌تواند به راحتی و به شدت رشد کند.

پژوهشگران ساختارهای نخ‌همانند یا میسلیوم قارچ را در آزمایشگاه پرورش دادند که مقداری همانند به نورون‌های مغز عمل می‌کند و می‌تواند با شبکه‌هایی که راه اندازی می‌دهد وجود مواد مغذی را حس کرده، ربط برقرار کند و اطلاعات را انتقال دهد.

محققان می‌گویند این قارچ ۱۴ تا ۳۳ روز زمان نیاز داشت تا به طور کامل در داربست ربات ادغام شود.

یک رابط الکتریکی سیگنال‌های کوچک و خام تولیدی توسط میسلیوم را خوانده، آن‌ها را پردازش کرده و به اطلاعات دیجیتالی تبدیل می‌کند که بتواند بازوهای ربات را فعال کند.

این ربات قادر است به تحریک نور فرابنفش عکس العمل نشان داده و مسیر حرکت خود را عوض کند. دکتر شپرد در این خصوص می‌گوید: «قارچ‌ها واقعا نور را دوست ندارند. در واقع بر پایه تفاوت در شدت نور شما می‌توانید عملکردهای گوناگون از ربات دریافت کنید، چرا که به محض حس نور در محیط سریع تر حرکت می‌کنند یا از نور دور خواهد شد.»

پژوهشگران می‌گویند اگر این ربات‌ها نسبت به شرایط محیطی مقاوم‌تر شوند، می‌توانند در زمین‌های کشاورزی یا اکتشافات دریایی مورد منفعت گیری قرار گیرند.