شیوه تازه افغان‌ها برای دور زدن قانون تجارت ایران!_صبح سریع

افغانستان ششمین مقصد صادراتی و دارای بیشترین تراز تجاری مثبت با ایران است و با اهمیت ترین اقلام صادراتی ایران به افغانستان از مواد غذایی، مصالح ساختمانی همانند کاشی، سرامیک، سیمان، گچ و سیمان گرفته تا سنگ‌های معدنی، گاز مایع و سوخت (نفت و محصولات روغنی) از با اهمیت ترین نیاز‌های عمده افغانستان است که توسط ایران تامین می‌شود.

این درحالی است که مشکلاتی بر سر راه تجارت ایران با افغانستان بر سر مساله پیمان سپاری ارزی و برگشت ارز حاصل از صادرات برای خریداران افغانی که با ریال خرید وفروش می‌کنند وجود دارد.

با اهمیت ترین نیاز‌های افغانستان که ایرانی‌ها تامین می‌کنند

محسن بهرامی ارض اقدس، عضو هیات نمایندگان اتاق ایران در دوره دهم در خصوص نوع صادرات ایران به افغانستان به خبرنگار تابناک او گفت: قسمت بسیاری از مواد غذایی، مصالح ساختمانی همانند کاشی، سرامیک، سیمان، گچ و سیمان، سنگ‌های معدنی، گاز مایع و سوخت (نفت و محصولات روغنی) از با اهمیت ترین نیاز‌های عمده افغانستان است که توسط ایران تامین می‌شود. 

معاون اسبق وزیر صمت دولت دوازدهم افزود: اکنون حالت تجاری ایران با افغانستان زیاد مناسب است و از آنجایی که واردات از این سرزمین به ایران وجود ندارد تراز تجاری ایران با افغانستان مثبت است. 

وی به بزرگترین مشکل پیش روی صادرات ایران با افغانستان اشاره کرد و در ادامه گفت: با اهمیت ترین مشکلی که در تجارت با افغان‌ها وجود دارد این است که آنها خریدشان را درداخل به طور ریالی انجام خواهند داد و همین امر پیمان سپاری ارزی و برگشت ارز صادرکنندگان را با مشکل روبه رو می‌کند. 

قائم مقام مرکز گسترش صادرات ایران در دولت دوازدهم او گفت: بار‌ها دیده شده که صادرکنندگان، افغان‌هایی می باشند که با شرکای محلی خود تجارت دارند به همین جهت پیچیدگی‌هایی در گردش خرید ریالی آنها وجود دارد که مشکلاتی را برای امور تجاری آنها درست کرده است. برای مثال تاجر، کاشی را خریداری کرده و ریال در معامله های می‌دهد این درحالی است که صادرکنندگان باید ارز‌هایی از محل پیمان سپاری و گشایش اعتبار اسنادی (یا LC) را به سامانه نیما برگردانند که نوعی دورزدن قانون است.

به حرف های بهرامی ارض اقدس، تعداد بسیاری از خریداران کالا‌های ایرانی در عراق و افغانستان به علت مشکلات پیمان سپاری ارزی و برگشت ارز حاصل از صادرات مجبورند هم نقش خریدار داشته باشند و هم نقش صادرکننده را و همین قضیه مشکلاتی را برای تاجران افغانستانی به وجود اورده است.