مرموزترین نوشته‌های جهان که تا این مدت هیچ‌کس معنی آن‌ها را نمی‌داند_صبح سریع

احتمالا فکر کنید که کشف یک شیء باستانی پر از متن یا نماد، رؤیای یک باستان‌شناس باشد. چه راهی بهتر از واژگان مستقیم پیشینیان برای فهمیدن قبل وجود دارد؟ برای نمونه، کشف تحول‌برانگیز سنگ روزتا در سال ۱۷۹۹ و رمزگشایی آن در سال ۱۸۲۲، جزئیات پیچیده خط هیروگلیف مصری را آشکار کرد. 

اما بعضی اوقات اوقات، باستان‌شناسان به متونی از دوران باستان برمی‌خورند که هر قدر هم شوق‌انگیز باشند، اما اسرارشان شناخته نشده باقی میماند. در این نوشته، برخی از آن‌ها را معارفه می‌کنیم، از جمله یک صفحه گلی مهرشده با چندین نماد مرموز، الواح جزیره ایستِر و یک نقشه  قرن شانزدهمی که خشکی‌هایی را که انگارً در زمان ترسیم نقشه ناشناخته بودند، مشخص می کند. این اشیاء تا این مدت اسرار باستانی‌شان را آشکار نکرده‌اند.

نمادهای صفحه فستوس

تمدن مینوسی در جزیره یونانی کرت بین ۳۰۰۰ قبل از میلاد و ۱۱۰۰ قبل از میلاد شکوفا شد. آن‌ها به گفتن یکی از نخستین جوامع شهری، کاخ‌های پرنقش‌ونگاری ساختند و از لوله‌کشی، گرمایش و سیستم‌های فاضلاب پیشرفته منفعت گیری کردند. این چنین امکان پذیر یک صفحه سفالی مرموز شش اینچی را هم که لوئیجی پرنیه، باستان‌شناس ایتالیایی سال ۱۹۰۸ در خرابه‌های کاخ باستانی فستوس کشف کرد، از خود به جای گذاشته باشند.

این یافته‌ی شگفت‌انگیز که قدمت آن به گمان زیادً به ۱۷۰۰ پیش از میلاد می‌رسد، دارای مارپیچی از ۲۴۲ نماد مهرشده است. تعداد بسیاری از این نمادها اشکال قابل‌تشخیصی همانند سر خالکوبی‌شده، تیر، چنار، گربه و کندوی عسل می باشند. این نمادها امکان پذیر نشان‌دهنده گروه‌ها یا هجاهای آوایی باشند، اما تعداد آن‌ها به قدری کم است که نمی‌توان آنها را رمزگشایی‌ کرد. هیچ تاثییر باستانی فرد دیگر با نمادهای شبیه آن اشکار نشده است. کوششها برای کشف رمز این نمادها به اندازه مفسران آن گوناگون بوده است.

فستوس دومین کاخ بزرگ در کرت باستان می بود

رمز و راز نسخه خطی ووینیچ

دست‌نوشته ووینیچ هم مایه‌ی لذت و هم بلای جان رمزگشایان شده است. این تاثییر مصور ۲۴۰ صفحه‌ای نزدیک به ۶۰۰ سال قبل به زبانی ناشناخته نوشته شده و حاوی صدها عکس جوهری از نمادهای نجومی، گیاهان غیرقابل‌شناسایی و پیکره‌های شگفت و غریب انسانی است. این تاثییر به شش قسمت (بر پایه تصاویر) تقسیم شده: گیاه‌شناسی، نجوم و طالع‌بینی، زیست‌شناسی، کیهان‌شناسی، داروسازی و بخشی از متن مدام با نشانه‌های تزئینی. انبوهی از رمزنگاران در رمزگشایی حروف این دست‌نوشته تلاش کرده و ناکامی خورده‌اند. آیا این تاثییر یک راهنمای گیاهی است یا یک راهنمای کیمیاگری؟ تا این مدت هیچ کس نمی‌داند.

نسخه خطی ووینیچ

نام این دست‌نوشته که روی پوست حیوانات نوشته شده، برگرفته از نام کتابفروش لهستانی-آمریکایی، ویلفرد ووینیچ است که آن را سال ۱۹۱۲ خرید، اما منشأ آن زیاد قدیمی‌تر است. قدمت این تاثییر دست‌کم به امپراتور روم مقدس، رودلف دوم آلمان (۱۵۷۶-۱۶۱۲) بازمی‌گردد که آن را در ازای ۶۰۰ دوکات طلا به دست آورد، هرچند آزمایش‌های تازه نشان داده که قدمت آن به اغاز قرن پانزدهم بازمی‌گردد. اگر این چنین باشد، این نسخه خطی صاحبان گوناگون اروپایی داشته که هیچ یک از آن‌ها نتوانستند آن را فهمیدن کنند. 

لوح‌های چوبی جزیره ایستر

جزیره ایستر، راپا نویی (Rapa Nui) زیاد تر برای مجسمه‌های اسرارآمیز و یکپارچه چندتنی‌اش به نام موآی (Moai) معروف است، اما هیچ‌کس مقصد ساخت آن‌ها را نمی‌داند. احتمالا جواب این سوال در ۲۴ لوح چوبی نهفته باشد که در مکانی که آن‌ها می باشند اشکار شدند. این لوح‌ها حاوی یک دست‌خط رمزگشایی‌نشده می باشند که از چپ به راست و سپس از راست به چپ زمان معکوس کردن لوح نوشته شده‌اند. این علایم مطرح‌هایی از حیوانات، گیاهان، انسان‌ها و مصنوعات است.

روشن نیست این سیستم نوشتن چه وقتی ظاهر شده است. برخی اعتقاد دارند این سیستم نوشتن زمان‌ها قبل از ورود نخستین اروپاییان در دهه ۱۷۰۰ گسترش یافته است. هرچند دیگران استدلال می‌کنند این سیستم بعد از این که مردم راپانویی برای نخستین بار نوشته‌های اروپایی را دیدند، ظاهر شده است. در هر صورت، این زبان تا دهه ۱۸۶۰ منفعت گیری شد، هنگامی زیاد تر راپانوی‌ها بر تاثییر بیماری‌های اروپایی مردند، دانش خط‌شان نیز همراه آن‌ها از یاد رفت. تاریخ شفاهی حاکی از آنست که این نوشته به گمان زیادً برای اهداف مذهبی به وجود آمده، احتمالا برای شرح داستان‌هایی درمورد خلقت جهان و جهان طبیعی و فقط افراد خاصی می‌توانستند آن را فهمیدن کنند، اما هیچ‌کس به طور حتم نمی‌داند.

نقشه پیری رئیس

حاجی احمد محدین پیری که اکنون با نام پیری رئیس (کاپیتان پیری) شناخته می‌شود، دریاسالار و نقشه‌کش برجسته امپراتوری عثمانی در قرن شانزدهم می بود که در درجه اول او را به گفتن خالق نقشه زیبای جهان در سال ۱۵۱۳ می‌شناسند. باقی مانده نقشه که سال‌ها گم شده می بود و روی پوست غزال کشیده شده می بود، در قرن بیستم مجدد کشف شد و اکنون در کاخ توپکاپی استانبول از آن نگهداری می‌شود. 

این نقشه که سواحل غربی اروپا، شمال آفریقا و سواحل برزیل را مشخص می کند، به علت نمایش سواحل آمریکای جنوبی در موقعیت طولی مناسب آن نسبت به آفریقا، تنها دو دهه بعد از کشف این قاره، قابل‌دقت است. اما این بزرگترین شگفتی این نقشه نیست. 

نقشه پیری رئیس تقریباً خطوط ساحلی و حتی حیوانات قسمت‌هایی از اروپا، آفریقا و قاره آمریکا را به عکس کشیده است

پیری رئیس روی نقشه نوشته که آن را از منبع های تعداد بسیاری از جمله کاشفان پرتغالی و سفرهای تازه کریستف کلمب گردآوری کرده، اما این همه چیز را روشن نمی‌کند. این نقشه حاوی اطلاعاتی درمورد یک رشته‌کوه داخلی در آمریکای جنوبی است، دانشی که آن زمان ناشناخته می بود. حتی پیچیده‌تر این است که حرف های می‌شود این نقشه، قطب جنوب را با جزئیات توپوگرافی عالی نشان داده است.

به همین دلایل، راز این نقشه پیشرفته هم چنان حل نشده: چه فردی این جزئیات را ترسیم کرده و چرا تاریخ این کاشفان اولیه را فراموش کرده است؟