۶ حرکت نادرست والدین با نوجوانان_صبح سریع
[ad_1]
به گزارش صبح سریع
دوران نوجوانی یکی از حساسترین دورههای زندگی هر فردی است. این حساسیت هم به جهت تغییرات گسترده و همه جانبهایست که در این دوره رخ میدهد و هم به جهت تاثیرات تعداد بسیاری که این تحول و تغیرات بر شخصیت و زندگی آیندهی فرد میگذارد. نوجوانان در این سن با دو چالش بنیادین یعنی بلوغ و هویتیابی روبه رو اند.
در این شرایط، والدین نقش زیاد مهم و اساسی ایفا میکنند. آنها باید تا حد امکان کلیدهای حرکت با نوجوان را بیاموزند و بهترین سبک فرزندپروری ممکن را انتخاب کنند.
هر کدام از اشتباهات پدر و مادر همانند برقراری محدودیتهای افراطی، تحقیر دوستان فرزند خود و زیر نظر گرفتن و نظارت مستقیم او، میتواند تاثیرات منفی و مخرب بسیاری هم بر شخصیت فرزندشان و هم بر رابطه والد-فرزندی آنها تاثییر بگذارد. علاوهبراین، گمان ابراز اختلالات مختلفی از جمله اختلالات شخصیت، افسردگی، اضطراب در آنها را بالا می برد.
متاسفانه تعداد بسیاری از والدین از روی نگرانی یا برای افکار نادرستی که دارند، به نحوی برخورد میکنند که نوجوان حس میکند والدین یا او را دوست ندارند و یا فقط در شرایط خاصی او را دوست خواهند داشت.
مهم ترین رفتارهای نادرست والدین با فرزندان نوجوان شان
عدم آگاهی از ویژگیها و خصوصیتهای دوران نوجوانی
بعضی اوقات این عدم آگاهی علتمیشود رفتارهای نابهجای نوجوان از جانب او عمداً برداشت شده و علتنزاع در خانواده بشود، در حالیکه این رفتارها اقتضای سن نوجوان است. به گفتن مثال، نیاز به استقلال و اظهارنظر کردن، یکی از نیازهای طبیعی نوجوانان در فرایند رشد اوست. والدین باید از این نیاز آگاهی اشکار کرده و به نوجوان اجازهی گفتن نظراتش را بدهند.
افتاطلاعات والدین یکی از شاخص های تعیین کننده در این عرصه است. در زیاد تر موارد والدین و خانواده ها اطلاعات جامع و درستی در رابطه با ویژگی های این دوران ندارند در نتیجه نمی توانند رفتارها و حالات روحی نوجوان خود را فهمیدن کرده و حرکت مناسبی با او داشته باشند.
قطع کردن ربط خود با نوجوان
اولین قدم برای پرورش یک نوجوان، برقراری ربط صحیح با اوست. اگر والدین ربط خوب و درستی با فرزندشان داشته باشند، به او میفهمانند که دوست او بوده و در صورت نیاز میتوانند از آنها پشتیبانی بگیرند یا با آنها در رابطه با امور گوناگون مشورت کنند.
پدر و مادر باید به نوجوان القا کنند که مواظب و محافظش می باشند، نه این که علتاین برداشت نادرست بشنود که صاحب او می باشند. اشتباهی که اکثر والدین مرتکب خواهد شد این است که ربط خود را با نوجوان قطع کرده و فقط به او امرونهی میکنند.
این کار علتمیشود که در درازمدت نوجوان از والدین خود بترسد و دست به نهانکاری و دروغگویی بزند، چون بین آنها هیچ حس مطمعن و صمیمیتی شکل نگرفته است.
برعکس، والدین باید کاری کنند که دوستی و ربط بین آنها و فرزندنشان به طوری باشد که نوجوان خودش مسائل و اتفاقات گوناگون را با آنها در بین بگذارد. به گفتن مثال، والدین باید نسبت به سخن بگوییدها و درددلهای فرزند نوجوانشان، پذیرا باشند و در برابر آنها عکس العملهای تکانشی و متعصبانهای نشان ندهند.
این به معنی تایید همهی رفتارهای نامطلوب نوجوان نیست بلکه به معنی تصحیح رفتارهای نادرست او در بستر دوستی و صمیمیت است.
با فرزند خود قهر نکنید؛ قهر به تشکیل فاصله بین شما و فرزندتان دامن می زند.اگر در موردی او گفت و گو کردید اصلا نگذارید این نوشته تبدیل قهر شود چون به مرور علتافزایش فاصله بین شما خواهد شد.
نظارت بر فرزند به طور مستقیم
احتمالا در سنین کودکی تا قبل از رفتن کودکان به دبستان، نظارت مستقیم روشی مناسبی برای پرورش و مدیریت کردن روابط والدین و فرزندانشان باشد، ولی هر چه فرزند آنها بزرگتر میشود، آنها باید از مقدار نظارتهای مستقیم خود بکاهند.
هنگامی نوجوان از نظارتها یا بهتر است بگوییم تجسسهای والدین خود مطلع میشود، غمگین شده و حس استقلال خود را از دست میدهد، حتی امکان پذیر عکس العملهای شدت به والدین خود نشان بدهد. در این حالت او فکر میکند که والدینش برای او هیچگونه حریم شخصی قائل نیستند و همه زمان میخواهند او را کنترل کنند.
کنترلگری مستقیم ممنوع؛والدی کنترلگر نباشید: این کار امکان پذیر به این بینجامد که فرزند شما داخل خانه هیچ حریم خصوصی برای خود ندارد.

عدم پذیرفتن نادرست و لجبازی کردن به جای حرکت صحیح با نوجوان
نوجوانان به علت رشد شناختی گستردهای که در دوران نوجوانی توانایی میکنند، زیاد تیزبین شده و نگاهی انتقادی به مسائل اشکار میکنند. در نتیجه، به شدت فهمید اشتباهات والدینشان چه در گفتار آنها و چه در اعمالشان خواهند شد.
والدین باید اشتباهات خود را بپذیرند و آن را گفتن کنند. این کار نه تنها هیچ زمان علتاز بین رفتن احترام آنها نخواهد شد، بلکه تبدیل این میشود که فرزندان به علت فروتنی والدینشان حس بهتری به آنها اشکار کرده و اتفاقاً احترام و قیمت بیشتری برای آنها قائل باشند.
هماین چنین، نوجوان به طور غیرمستقیم میآموزد که هر انسانی امکان پذیر اشتباه کند و همین مسئله علتمیشود که خطاهای خود را در زندگی بپذیرد و برای تحول دادن آنها تلاش کند. به این علت باید اشتباهات خود را بپذیرید که تبدیل افزایش صمیمیت بین شما می شود.
هنگامیکه نادرست کردید آنرا بپذیرید و معذرت خواهی کنید تا فرزند شما هم این حرکت درست را یاد بگیرد
جلوگیری از رشد هویت بی همتا نوجوانان
نوجوانان علاقهمندیها و توانایی های اختصاصی به خود را دارند. والدین نباید خواستهها و علائق خود را به فرزندانشان تحمیل کنند و یا مدام آنها را با دیگر اطرافیان و همسالانشان قیاس کنند.
این کار به جز تخریب مسیر رشد توانایی های نوجوان ثمرهی فرد دیگر ندارد. والدین باید استعدادها و توانمندیهای اختصاصی یه فرزندشان را اشکار کرده و آنها را حمایتکنند؛ هر چند که مطابق میل و سلیقهی آنها نباشد.
حمایتوالدین علتمیشود فرزند آنها با اعتمادبهنفس و قوت بیشتری مسیر رشد و تکامل هویت شخصی خود را طی کرده و بتواند شخصیت خود را به درستی شکل بدهد.
از علایق او حمایتکنید؛فرزند شما فردی متفاوت از دوستانش و از شما است؛به سلیقه او احترام بگذارید و تا حد نیاز همراهی اش کنید.
زیاد تر بدانید: پتوهای سنگین؛ افت افسردگی و ADHD
نپذیرفتن دوستان و اطرافیان فرزند نوجوان
نوجوانان در این دورهی سنی به دوستان خود اهمیت زیاد بسیاری خواهند داد. تحقیر کردن دوستان آنها، یکی از رایجترین اشتباهات والدین است.
آنها با این کار به طور غیرمستقیم به فرزند خود بیکفایتی و ناتوانی در برسی و تصمیمگیری را منتقل میکنند. والدین باید تلاش کنند تا حد ممکن دوستان فرزند خود را بپذیرند اما اگر یقین باشند که دوستان او برایش صدمهزا خواهند می بود، بهترین راه این است که دلایل خود را برای فرزندشان به طور روشن و آشکار نقل کنند و درموردی این نوشته به طور مفصل و صمیمانه با او به او مباحثه بپردازند.
سخن پایانی
والدین باید تا حد امکان درموردی همه موارد حرف های شده و دیگر موارد، اطلاعات و آگاهی خود را بالا ببرند. با این کار به مرور زمان خانوادهها فهمید خواهند شد که تعداد بسیاری از رفتارهای شگفتوغریب نوجوانان شان کاملاً طبیعی و بر پایه اقتضای سنش است؛ در نتیجه، با گذشت زمان و عبور از این دورهی سنی از بین خواهد رفت.
والدین هیچ زمان نباید با فرزند خود نزاع کرده و او را ناچار به قبول نظرات خود کنند، چون همان گونه که حرف های شد، بعد از مدتی و سپس از همه شدن دورهی نوجوانی، رفتارهای نامعقول و نامناسب نوجوان بر پایه فرایند رشد از بین خواهد رفت ولی تاثیرات منفی و مخرب این دعواها و جروبحثها تا آخر زندگی همراه او خواهد می بود.
دسته بندی مطالب
[ad_2]