۷ علت استرس در محل کار و نحوه مدیریت آن_صبح سریع

 استرس محل کار یک قضیه فزاینده است که علتفرسودگی شغلی و عوارض سلامتی می‌شود. عوامل کلیدی شامل حجم کاری بیشتر از حد، کنترل محدود بر ماموریت های، اعتدال ضعیف بین کار و زندگی، رقابت ناسالم بین همکاران، نامشخص بودن نقش‌های شغلی، ناامنی شغلی به علت عوامل اقتصادی و عدم سپاس است. مدیریت این استرس‌ها الزام ربط شفاف با مدیران و کارفرمایان و تمرین تکنیک‌های ذهن آگاهی است.

استرس محل کار همه‌گیری خاموش در دنیای مدرن است و متاسفانه کمتر در رابطه آن سخن بگویید می‌شود. مرگ برخی کارکنان به علت کار بیشتر از حد و استرس در محل کار، نگرانی‌ها را در رابطه سلامت روانی صاحبان مشاغل که برای زمان طویل در خواب زمستانی بودند، برانگیخته است.

افزایش تقاضا، ساعات کاری و بعضی اوقات اوقات انتظارات غیرممکن – همه اینها به راحتی می‌تواند کار را به یک استرس بی‌امان تبدیل کند.

بر پایه مطالعات گوناگون، استرس مزمن در محل کار می‌تواند تبدیل فرسودگی شغلی، افت منفعت‌وری و این چنین مشکلات سلامتی طویل زمان به شکل بیماری قلبی شود. تنها با شناسایی علل مهم استرس در کار می‌توان آنها را مدیریت کرد.

در اینجا هفت علت رایج استرس ناشی از کار و نحوه مدیریت آنها را گفتن می‌کنیم.

اهداف و ضرب‌الاجل‌های غیر قابل فکر

یکی از شایع‌ترین دلایل استرس در محل کار وقتی به وجود می‌آید که افراد بیشتر از حد کار دارند. اگر حجم کاری اراعه شده به یک کارمند زیاد تر از آنچه که می‌تواند در یک زمان زمان اشکار اراعه کند، تحت سختی دائمی قرار می‌گیرد. داشتن خواسته‌های زیاد زیاد و تقریباً آخر‌ناپذیر می‌تواند کارمندان را خسته، ضعیف و در نهایت فرسوده کند.

برای مقابله با حجم کار زیاد در یک زمان محدود، برتری‌بندی کار مورد نیاز است. به این علت، برای اغاز، موارد فوریتی را اشکار کنید و در صورت لزوم تفویض کنید. راه دیگر برای افت این حس، این است که پروژه‌های بزرگ را به کارهای کوچکتر و عملا انجام شده تقسیم کنید. از هر ابزار مدیریت زمان که امکان پذیر نیاز باشد منفعت گیری کنید، از فهرست کارها گرفته تا برنامه‌های منفعت‌وری منفعت گیری کنید تا در مسیر برتری‌های تعیین شده بمانید.

پرداختن به انتظارات نادرست از طریق سخن بگویید با مدیران بالادستی و خواست توضیح در رابطه برتری‌ها به افت بخشی از این سختی پشتیبانی می‌کند.

ندانستن این که چه کاری و چطور باید انجام شود

هنگامی کارمندان کنترل مقداری بر حجم کار، برنامه یا فرآیندهای تصمیم‌گیری خود دارند، این روال علتاحساس درماندگی و ناامیدی می‌شود. فقدان اختیارات اشکار علتمی‌شود کارگران حس ناتوانی کنند که تبدیل استرس و عدم ضمانت می‌شود. مدیریت خُرد، ساختارهای سفت و سخت و نقش‌های شغلی نامشخص می‌تواند این حس را تشدید کند.

یاد بگیرید که مرزها را تعیین کنید و با مدیران ربط مستقیم برقرار کنید. کارفرما یا مدیر می‌تواند این عامل استرس‌زا را در محیطی دلگرم کننده که از بازخورد کارکنان استقبال می‌کند و این چنین درجاتی از آزادی در تصمیم‌گیری در ماموریت های کاری آنها، افت دهد.

رویکرد دیگر برای تشکیل رضایت و از بین بردن عامل استرس‌زا، شرایط کاری انعطاف پذیر است.

جدا نکردن زندگی شخصی و حرفه‌ای

جداسازی بین کار و زندگی شخصی، به اختصاصی با فرهنگ کاری پرمشغله امروزی، زیاد تر و زیاد تر چالش برانگیز شده است. با برنامه‌های کاری جاری، فرد باید کار را به خانه بیاورد یا در همه طول روز در حالت آماده باش باشد. به این علت، روابط شخصی را بعد می‌زند و علتاسترس مزمن جسمی و روحی ناشی از خستگی و افسردگی می‌شود.

اعتدال بین کار و زندگی را می‌توان با تعیین مرزهای اشکار در رابطه این که چه وقتی باید کار کرد و چه وقتی باید استراحت و فراغت داشت، تشکیل می‌شود. بردن بخشی از کار و دغدغه‌های شغلی به زمان وجود در منزل، زندگی شخصی شما را مختل می‌کند، ازاینرو با تفکیک کارهای منزل از اشتغال، به این شرایط آخر دهید. حتما یک استراحت مختصر در وسط روز و یک استراحت کامل در آخر هفته داشته باشید.

رقابت ناسالم در محل کار

این یکی دیگر از منبع های مهم استرس در محل کار است. درگیری، ربط نادرست یا تنش مداوم با همکاران یا سرپرستان می‌تواند به راحتی محیط کار را غیر دوستانه کند. بدون آشتی، تعارض علتاضطراب، انگیزه پایین و درد عاطفی در میانه انجام کار شما می‌شود.

ربط موفق ضمانت می‌کند که افراد مشکلات را با هم حل می‌کنند. مشکل را به طور آشکار و حرفه‌ای نقل کنید و تلاش کنید نگرش فرد روبه رو را فهمیدن کنید. اگر شرایط ایجاب می‌کند، یک شخص ثالث بی‌طرف، همانند یک مدیر یا نماینده منبع های انسانی، برای میانجیگری اشکار کنید. همکاری و احترام متقابل به جلوگیری از بزرگتر شدن درگیری‌ها پشتیبانی می‌کند.

فقدان شفافیت در ماموریت های محوله

نقش‌ها یا انتظارات نامشخص می‌تواند ذهن کارمندان را آشفته کرده و تبدیل ناامیدی و استرس شود. دادن مسئولیت‌های نامشخص، امکان پذیر به یک فرد بالقوه کارآمد و سخت‌کوش حرف های شود که در حد مطلوب عمل نمی‌کند. اهداف نامشخص و تحول برتری‌ها نیز می‌تواند علتاین منبع استرس شود.

از طریق ربط با سرپرستان در رابطه نقش‌ها و انتظارات سخن بگویید کنید. اراعه شرح ماموریت های دقیق، اهداف روشن و بازخورد مداوم، کار کارفرما را هموار می‌کند. یک فرآیند هماهنگی مناسب از سردرگمی جلوگیری می‌کند و انتظارات را در ابتدا زمان معارفه کارکنان تازه به سازمان اشکار خواهد کرد.

عدم امنیت شغلی

تعداد بسیاری از کارمندان در بازار کار پویای جاری و عدم مطمعن اقتصادی با ناامنی شغلی روبه رو می باشند. هراس از دست دادن شغل از طریق تحول ساختار شرکت، از دست دادن کارکنان یا استخدام کارگران با قرارداد موقت آشکار می‌شود. اگر کارمندان معیارهای کارکرد تعیین شده را برآورده نکنند، زیاد تر می‌ترسند که با یک کارمند تازه جانشین شوند. تعداد بسیاری از شرکت‌ها نیز کارمندان خود را به دلایل مالی اخراج می‌کنند که علتهراس از دست دادن شغل می‌شود و در نتیجه کارکنان را تحت سختی قرار می‌دهد.

در حالی که امنیت شغلی تا حد بسیاری خارج از کنترل یک کارمند است، تلاش برای گسترش مستمر توانایی‌ها و پیشرفت شغلی آنها علتمی‌شود که افراد در زندگی کاری خود حس قوت کنند. یادگیری مستمر، کسب گواهینامه‌ها و توانایی‌های تازه، به روز شدن در حیطه ماموریت های شغلی و ربط با سرپرستان و مدیران بالاسری در رابطه اهداف شغلی طویل مدت و زمان‌های بالقوه در سازمان، همه انها می‌توانند به افت خطر بیکاری و افت معنادار استرس محیط کار پشتیبانی کنند.