چرا نمی‌توانم مادر خوبی برای فرزندم باشم؟_صبح سریع

مفهوم مادر کافی که از سوی روان‌پزشک برجسته انگلیسی، دونالد و یونی‌کدت نقل شد، به طور عمیق به چالش‌های روزمره مادران در دنیای امروز پرداخته است. در جهانی که سختی برای کمال‌گرایی و مدام زیاد تر و زیاد تر داشتن و بالارفتن روزافزون است، مادران زیاد تر حس می‌کنند باید همه نیازهای فرزندشان را به طور بی‌نقصی فراهم کنند. اما آیا این واقعاً امکان پذیر؟

مادر کافی

«مادر کافی» به مادران یاد می‌دهد نیازی به کمال ندارند و فرزندانشان می‌توانند از ازمایش ها منفی و اشتباهات نیز درس بگیرند. دکتر سهیلا یوسفی، روان‌درمانگر فردی بزرگسال و مدرس دانشگاه در مورد کلمه مادر کافی می‌گوید: مادر کافی: مادرانی که کامل نیستند، اما کافی می باشند!

مادر کافی، مفهومی است که دونالد و یونی‌کدت برای اولین‌بار معارفه کرد. او بر این باور می بود که مادران نیازی به کمال ندارند و می‌توانند با اشتباهات و نقص‌های خود به رشد فرزندانشان پشتیبانی کنند. این رویکرد به مادران پشتیبانی می‌کند که بدون سختی برای کمال‌گرایی، با محبت و ربط عاطفی، نیازهای پایه‌ای فرزندشان را برآورده کنند.

اشتباهات مادران، فرصتی برای رشد فرزند

مادران کافی امکان پذیر اشتباهاتی هم مرتکب شوند، اما این اشتباهات به معنی صدمه رساندن به فرزند نیست. در واقع، فرزندان می‌توانند از اشتباهات و نقص‌های والدین خود درس بگیرند و از آن‌ها به‌گفتن تجربیاتی برای رشد شخصیتی خود منفعت گیری کنند. این مسأله به‌اختصاصی برای پرورش فرزندانی با اعتمادبه‌نفس و قوت حل مشکل حیاتی است.

استقلال، کلید پرورش فرزندانی توانمند

مادران کافی به فرزند خود این زمان را خواهند داد که در محیطی امن و پشتیبانی‌گر، استقلال خود را کشف کنند. این قضیه علتمی‌شود که فرزندان، در کنار محبت و دقت مادر، توانایی‌های اجتماعی و عاطفی ملزوم برای زندگی را از همان سنین پایین یاد بگیرند.

چالش‌های مادران همیشه حاضر

یوسفی در رابطه مشکل مادران در این عرصه اشاره می‌کند مادرانی که همیشه در صحنه وجود دارند و بی‌وقفه به فرزندشان دقت می‌کنند، در نهایت مشکلاتی برای پرورش فرزندانی جدا گانه و توانمند تشکیل می‌کنند. این فرزندان در روبه رو با چالش‌های زندگی ناتوان‌تر خواهد شد؛ چون هیچ‌گاه زمان جدا گانه‌بودن و حل مشکلات به طور جدا گانه را نداشته‌اند.

مزاحمت وجود دائمی مادر

یکی از نکات جالبی که یوسفی به آن اشاره دارد، این است که در برخی اوقات، وجود دائمی مادر می‌تواند برای کودک حس مزاحمت تشکیل کند. فرزندانی که همیشه تحت نظارت شدید مادر خود می باشند، نمی توانند به طور طبیعی استقلال خود را کشف کنند و به‌مرورزمان امکان پذیر در موقعیت‌های جدا گانه به مشکلاتی برخورد کنند.

مادر کافی بودن: نه کمال، نه محرومیت

مفهوم “مادر کافی” به این معناست که مادران نیازی ندارند همیشه بی‌نقص و کامل باشند. آن‌ها می‌توانند در شرایطی که کودک به پشتیبانی نیاز دارد، وجود داشته باشند، اما درعین‌حال باید به فرزند خود این زمان را بدهند که خود را بشناسد و رشد کند. این رویکرد علتمی‌شود که مادران از خودشان راضی‌تر باشند و به‌سلامت روان خود نیز اهمیت دهند.

آموزش‌های تازه برای مادران تازه

مادران امروز به‌اختصاصی نیاز دارند که از طریق آموزش‌های تازه، راه حلهای تربیتی به‌روز را یاد بگیرند. چون سختی برای کمال‌گرایی و وجود بی‌وقفه در زندگی فرزند می‌تواند صدمه‌زا باشد. این آموزش‌ها به مادران پشتیبانی می‌کند تا بهترین راه‌های تربیتی را بیابند و به فرزندشان این زمان را بدهند که به طور جدا گانه در دنیای واقعی قدم بردارد.

مادر “عادی” هم می‌تواند بهترین مادر باشد

در نهایت مادران باید به یاد داشته باشند که مادری بی‌نقص بودن تنها یک افسانه است. مادر “عادی” و “کافی” به فرزند خود این زمان را می‌دهد که نه‌تنها با محبتی بی‌آخر رشد کند، بلکه بتواند در دنیای واقعی، از مسئولیت چالش‌ها و سختی‌ها برآید. این مادر نه به‌گفتن یک “ابرقهرمان” بلکه به‌گفتن الگویی انسانی و واقعی برای فرزند خود، مدام در ذهن او جای خواهد داشت