سرنخ‌ جدیدی درمورد یکی از شدیدترین پیامدهای سکته مغزی_صبح سریع

مغز تلاش دارد صدمه‌های ناشی از سکته مغزی را با منفعت گیری از سلول‌های ترمیم‌کننده خود رفع کند، اما کار این سلول‌ها زیاد تر با ابراز التهاب مختل می‌شود.

به نقل از وب‌سایت رسمی دانشگاه جنوب دانمارک، بازدید تازه دپارتمان پزشکی مولکولی «دانشگاه جنوب دانمارک»(SDU) یکی از شدیدترین پیامدهای سکته مغزی را آشکار می‌کند که صدمه به رشته‌های عصبی مغز است و به ابراز اختلالات دائمی منجر می‌شود. این پژوهش که بر پایه مثالهای بافت بی همتا بانک مغز دانمارک انجام شده، امکان پذیر راه را برای درمان‌های تازه ترمیم مغز هموار کند.

سکته مغزی وقتی رخ می‌دهد که خون‌رسانی به بخشی از مغز متوقف شود و صدمه مغزی را تشکیل کند. بعد از ابراز صدمه، مغز تلاش دارد رشته‌های عصبی صدمه‌دیده را با تشکیل مجدد لایه عایق آنها به نام «میلین» ترمیم کند؛ اما روال ترمیم زیاد تر فقط تا حدی موفق می‌شود و این بدان معناست که تعداد بسیاری از بیماران، صدمه‌های پایداری را به عملکردهای فیزیکی و ذهنی خود توانایی می‌کنند.

پروفسور «کیت لیک لامبرتسن»(Kate Lykke Lambertsen) از پژوهشگران ارشد این پروژه او گفت: مغز منبع های ملزوم را برای ترمیم خود دارد. ما باید راه‌هایی اشکار کنیم که به سلول‌ها در تکمیل کار خود حتی در شرایط سخت پشتیبانی کنند.

پژوهشگران روی این نوشته تمرکز کرده‌اند که چطور التهاب مانع از ترمیم می‌شود. این پژوهش یک نوع خاص از سلول را در مغز شناسایی کرده است که در این فرآیند نقش کلیدی دارد. این سلول‌ها برای بازسازی میلین کار می‌کنند، اما التهاب زیاد تر مانع از تلاش آنها می‌شود.

لامبرتسن در ادامه گفت: با بازدید نقشه مغز می‌توانیم دقیقا نشان دهیم که کدام مناطق مغز در فرآیند ترمیم فعال‌تر می باشند.

این نقشه‌برداری، پژوهشگران را قادر می‌سازد تا مثالهای بافت به‌دست‌آمده از بانک مغز دانمارک را مورد بازدید قرار دهند و به فهمیدن عمیق‌تر از مکانیسم‌هایی دست یابند که توانایی مغز را برای ترمیم خود کنترل می‌کنند.

پژوهشگران از طریق روش‌ پیشرفته رنگ‌آمیزی و مکان‌یابی موسوم به «ایمونوهیستوشیمی»(Immunohistochemistry)، سلول‌های خاصی که نقش مهم را در بازسازی میلین در نواحی صدمه‌دیده مغز بر مسئولیت دارند، شناسایی کرده‌اند.

مثالها برای اختلاف بین نواحی گوناگون مغز بازدید شدند. این تحلیل‌ها اطلاعاتی را درمورد محل تجمع سلول‌های ترمیم‌کننده و نحوه فعالیت آنها بسته به جنسیت و زمان بعد از سکته اراعه داد.

یک کشف دلنشین این است که مغز زنان و مردان به صدمه‌ها عکس العمل متغیری مشخص می کند. لامبرتسن او گفت: تفاوت‌ها بر اهمیت درمان‌های آتی پافشاری می‌کنند که هدفمندتر می باشند و جنسیت و نیازهای فردی بیمار را در نظر می‌گیرند.

به نظر می‌رسد که التهاب در زنان امکان پذیر از ترمیم صدمه سلول‌ها جلوگیری کند؛ در حالی که توانایی مردان برای اغاز روال ترمیم مقداری بهتر است. این تفاوت می‌تواند توضیح دهد که چرا زنان زیاد تر بعد از سکته با مشکلات بیشتری مواجه خواهد شد.

پژوهشگران اصرار کردند که دستیابی به این اکتشافات بدون بانک مغز دانمارک مقدور نبوده است. این مجموعه شامل مثالهای بافت به‌دست‌آمده از مغز انسان است که برای فهمیدن دقیق بیماری‌های مغزی مورد منفعت گیری قرار می‌گیرد.

پژوهشگران با دسترسی به این منبع می‌توانند مکانیسم‌های مبنای بیماری‌هایی همانند سکته مغزی را بازدید کنند و راهبردهای درمانی جدیدی را اراعه دهند.

این پژوهش در «Journal of Pathology» به چاپ رسید.