آیا باید به حافظه‌ مان مطمعن کنیم؟_صبح سریع

حافظه یکی از با اهمیت ترین قسمت‌های مغز انسان است و تعداد بسیاری از ویژگی‌های شناختی و رفتاری ما به آن بستگی دارد.

با این حال، هم چنان در رابطه نحوه کارکرد حافظه و دقت آن، افسانه‌های بسیاری وجود دارد. آیا واقعاً باید به حافظه‌ خود مطمعن کنیم؟ آیا خاطرات ما همیشه دقیق می باشند یا امکان پذیر تحریف شوند؟

افسانه ۱: حافظه آن‌قدر ناقص و ناپایدار است که نمی‌توان به آن مطمعن کرد.

حقیقت: برخلاف فکر عمومی، تحقیقات نشان خواهند داد که حافظه طویل مدت می‌تواند زیاد دقیق باشد. تعداد بسیاری از مردم به‌اختصاصی رویدادهای بزرگ و مهم زندگی خود را با دقت به یاد می‌آورند. به گفتن مثال، تولد یا ازدواج افراد طبق معمولً در حافظه‌ آنها به‌وضوح باقی می‌ماند. حافظه‌ مختصر‌زمان امکان پذیر صدمه‌پذیرتر باشد، اما حافظه طویل مدت به‌اختصاصی برای اطلاعات حائز اهمیت می‌تواند زیاد پایدار باشد.

افسانه ۲: ما رویدادهای عادی روزمره را به یاد نمی‌آوریم.

حقیقت: حتی رویدادهای روزمره که به نظر می‌رسد اهمیتی ندارند، می‌توانند در حافظه‌ ما باقی بمانند. حافظه انسان می‌تواند جزئیات تعداد بسیاری از زندگی روزمره را به یاد بیاورد، به‌اختصاصی هنگامی که توانایی‌ای عاطفی در پی داشته باشد یا برای فرد دلنشین باشد. حتی هنگامی که به نظر می‌رسد جزئیات فراموش خواهد شد، تحقیقاتی نشان داده‌اند که برخی از این جزئیات در حافظه‌ ما باقی می‌همانند.

افسانه ۳: خاطرات با گذر زمان محو خواهد شد.

حقیقت: در حالی که برخی از خاطرات با گذر زمان امکان پذیر از رنگ و رو بروند، اما تعداد بسیاری از خاطرات مهم و برجسته، همانند ازمایش ها دردناک یا شاد، در حافظه‌ طویل مدت باقی می‌همانند. این خاطرات به‌اختصاصی وقتی که از عواطف یا ازمایش ها برجسته ناشی شده باشند، می‌توانند تا سال‌ها یا حتی تا آخر زندگی به‌طور آشکار در ذهن باقی بمانند.

افسانه ۴: ما زیاد تر خاطراتی می‌سازیم که واقعی نیستند.

حقیقت: برخی افراد امکان پذیر فکر کنند که حافظه‌ ما به‌راحتی می‌تواند افترا بسازد، اما زیاد تر اشتباهات حافظه‌ای از مخلوط شدن یا تحول جزئیات واقعی ناشی می‌شود، نه از ساخت خاطرات نادرست. حافظه انسانی به طور طبیعی جزئیات گوناگون را از چندین توانایی گوناگون ترکیب می‌کند، که می‌تواند علتشود خاطرات تحول کنند، اما طبق معمولً این تغییرات به‌طور به عمد یا غیرمستقیم رخ خواهند داد.

افسانه ۵: فراموشی نقصی در سیستم حافظه است.

حقیقت: فراموشی چیزی نیست که به‌طور الزامی نشان‌دهنده نقص در سیستم حافظه باشد. در واقع، فراموشی به‌طور طبیعی به‌گفتن ابزاری برای فیلتر کردن اطلاعات غیرضروری و نگه داری اطلاعات مهم‌تر عمل می‌کند. هنگامی به یادآوری‌های اضافی و بی‌اهمیت دقت نمی‌کنیم، مغز ما به‌طور خودکار آن‌ها را حذف می‌کند، که این فراموشی، به‌گفتن یک مکانیسم محافظتی، در واقع سودمند است.

افسانه ۶: بسیاری اشتباهات در شهادت‌های شاهدان عینی مشخص می کند که نمی‌توان به حافظه مطمعن کرد.

حقیقت: در حالی که اشتباهات شاهدان عینی در گزارش‌های خود امکان پذیر اتفاق بیفتد، این اشتباهات عمدتاً به علت دقت انتخابی و تأثیرات بیرونی است. حافظه‌ ما برای رویدادهای خاص و مهم کارکرد مساعد دارد، اما امکان پذیر از برخی جزئیات کوچک غافل شویم. تعداد بسیاری از اوقات، افراد آن‌چه را که زیاد تر جلب دقت کرده یا مهم به نظر می‌رسیده، به یاد می‌آورند.

افسانه ۷: یادآوری‌های بازگردانده شده بعد از فراموشی دقت کمتری دارند.

حقیقت: برخلاف فکر عمومی، خاطراتی که بعد از فراموشی بازگشته‌اند، طبق معمولً هم چنان دقت بالایی دارند. برخی از تحقیقات نشان داده‌اند که اگرچه امکان پذیر مغز اطلاعات را برای زمان وقتی فراموش کند، اما این به‌معنی افت دقت یادآوری نیست. در واقع، بعد از یادآوری، تعداد بسیاری از افراد توانسته‌اند به‌دقت جزییات را برای آورند، حتی بعد از مدتی که آن‌ها را فراموش کرده بودند.

افسانه ۸: حافظه افراد مسن‌تر همیشه ضعیف‌تر است.

حقیقت: حافظه افراد مسن‌تر امکان پذیر دچار تغییراتی شود، اما این به‌معنی از دست دادن کامل توانایی یادآوری نیست. تحقیقات نشان خواهند داد که در تعداد بسیاری از موارد، افراد مسن‌تری که به حافظه خود دقت و از آن مراقبت می‌کنند، هم چنان قادر به نگه داری خاطرات مهم می باشند. آن‌ها امکان پذیر در یادآوری جزئیات یا موارد مختصر‌زمان مشکل داشته باشند، اما در یادآوری ازمایش ها برجسته، دقت آن‌ها طبق معمولً بالا است.

افسانه ۹: طبق معمولً ما خاطرات خود را به‌طور کامل به یاد می‌آوریم و هیچ‌گاه آن‌ها را تحریف نمی‌کنیم.

حقیقت: ما همیشه خاطرات خود را به‌طور کامل به یاد نمی‌آوریم. برخی از مطالعات نشان داده‌اند که حافظه انسان می‌تواند تحت تأثیر عواملی همانند انتظارات، محیط یا تغییرات ذهنی قرار گیرد و به‌طور ناخودآگاه خاطرات تحول کنند. این علتمی‌شود که ما بعضی اوقات اوقات حس کنیم خاطرات به‌طور دقیق و بدون تحریف به یاد می‌آیند، در حالی که برخی از جزئیات امکان پذیر تحول کرده باشند.

افسانه ۱۰: حافظه هیچ‌گاه به نادرست در رابطه رویدادهای قبل اطلاعات تازه نمی‌سازد.

حقیقت: حافظه ما توانایی ترکیب اطلاعات تازه با یادآوری‌های قدیمی را دارد. این بدان معناست که امکان پذیر بعضی اوقات اطلاعاتی که بعداً به یاد می‌آوریم، به‌طور ناخواسته به خاطرات قبل افزوده شوند. این اتفاق به‌اختصاصی در شرایط خاص یا در روبه رو با اطلاعات تازه که مغز آن‌ها را به‌گفتن بخشی از قبل به یاد می‌آورد، اتفاق می‌افتد.