زنانی که سرنوشت یک جایزه را رقم زدند_صبح سریع

اولیویا دی هاویلند، هنرپیشه بریتانیایی ـ آمریکایی برنده اسکار، نخستین زنی است که در تاریخ جشنواره کن و در سال ۱۹۶۶ میلادی در رأس هیات داورانِ رقابتی این اتفاقات سینمایی قرار گرفت و در سال‌های بعد از آن نیز سوفیا لورن (۱۹۶۶)، اینگرید برگمن (۱۹۷۳)، ژن مورو (۱۹۷۵) و (۱۹۹۵)، ایزابل آجانی (۱۹۹۷)، لیو اولمان (۲۰۰۱)، جین کمپیون (۲۰۱۴)، کیت بلانشت (۲۰۱۸) و گرتا گرویگ (۲۰۲۴) به گفتن رئیس هیأت داوران جشنواره کن انتخاب شده‌اند و امسال نیز ژولیت بینوش بازیگر نقل فرانسوی در یکی از با اهمیت ترین جشنواره‌های سینمایی در جایگاه ریاست هیأت داوران قسمت مسابقه مهم قرار گرفته و به قضاوت فیلم‌های نامزد نخل طلا می‌نشیند.

بینوش در سال ۲۰۱۰ برای نقش‌آفرینی در فیلم «کپی برابر اصل» به کارگردانی عباس کیارستمی، جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره کن را دریافت کرد. او تنها بازیگری است که موفق به کسب جایزه بهترین بازیگر زن از هر سه جشنواره بزرگ اروپایی (کن، ونیز، برلین) شده است. او در سال ۱۹۹۴ برای فیلم «سه رنگ: آبی» ساخته کیشلوفسکی، جام ولپی بهترین بازیگر زن جشنواره ونیز را دریافت کرد و برای نقش یک پرستار در دوران جنگ جهانی دوم در فیلم «بیمار انگلیسی» به کارگردانی آنتونی مینگلا، جایزه خرس نقره‌ای جشنواره برلین را به دست آورد؛ نقشی که برای او جایزه بفتا و اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن را نیز به همراه داشت.

در ادامه نگاهی خواهیم داشت به همه چهره‌هایی که در طول ۷۷ دوره برگزاری جشنواره کن تا سال ۲۰۲۴، ریاست هیأت داوران قسمت رقابتی را بر مسئولیت داشته‌اند:

۲۰۲۴: سال قبل «گرتا گرویگ»، کارگردان آمریکایی بعد از پیروزی با فیلم «باربی» در رأس هیات داوران قسمت مسابقه کن قرار گرفت و در نهایت، فیلم آمریکایی «آنورا» ساخته شان بیکر نخل طلای بهترین فیلم را به خانه برد.

۲۰۲۳: «روبن اوستلوند»، سینماگر سوئیسی بعد از کسب دومین نخل طلای جشنواره کن از جشنواره سال ۲۰۲۲، در رأس داوران کن قرار گرفت و با تصمیم دیگر اعضای هیأت داوران، فیلم «آناتومی یک سقوط» از «ژوستین تریه» از سرزمین میزبان فرانسه برنده جایزه اول جشنواره نام گرفت.

۲۰۲۲: هفتاد و پنجمین جشنواره فیلم کن با وجود اصغرفرهادی به گفتن یکی از اعضای داوران در کنار «وینسنت لیندون» بازیگر فرانسوی در رأس تیم قضاوت برگزار شد و فیلم «برادران لیلا» از سعید روستایی هم در قسمت مسابقه رونمایی شد و سرانجام «روبین اوستلوند» با فیلم «مثلث غم» برای دومین بار فاتح نخل طلا شد.

۲۰۲۰ و ۲۰۲۱: جشنواره سال ۲۰۲۰ در نهایت به علت همه‌گیری کرونا برگزار نشد و به جای آن رویدادی محدود در سپتامبر همان سال با نمایش چند فیلم برگزار شد. «اسپایک لی»، کارگردانی آمریکایی که برای ریاست هیأت داوران کن ۲۰۲۰ انتخاب شده می بود در دوره بعدی به جشنواره برگشت و ریاست داوران هفتاد وچهارمین دوره کن در سال ۲۰۲۱ را بر مسئولیت گرفت؛ در سالی که فیلم «قهرمان» فرهادی جایزه بزرگ هیأت داوران را به خود تعلق داد و فیلم فرانسوی «تیتان» از «جولیا دورکورنو» صاحب نخل طلای بهترین فیلم شد.

۲۰۱۹: هفتاد و دومین دوره جشنواره کن با وجود «الخاندرو گونزالز ایناریتو» در مقام ریاست داوران برگزار شد و اعضای هیأت داوران که شامل چهره‌هایی چون «کلی رایکارد»، «پاول پالیکوفسکی» و «آلیس رورواشر» بودند به اتفاق آرا فیلم کره‌ای «انگل» را برنده نخل طلا معارفه کردند؛ فیلمی که در ادامۀ جوایز اسکار، تاریخ‌ساز شد و به گفتن یکی از موفق‌ترین فیلم‌های غیرانگلیسی‌زبان همه ادوار سینما شناخته می‌شود.

۲۰۱۸: «کیت بلانشت» بازیگر تحسین‌شده استرالیایی در رأس داوران کن ۲۰۱۸ قرار داشت. او هشتمین زن تاریخ کن به گفتن رئیس هیأت داوران نام گرفت و در نهایت به همراه دیگر اعضای داوران فیلم ژاپنی «دزدان فروشگاه» ساختۀ «هیروکازو کوریدا» را با لیاقت دریافت نخل طلای کن دانستند.

۲۰۱۷: در این دوره از جشنواره که همزمان با هفتادمین سالگرد جشنواره کن می بود، «پدرو آلمادوار» کارگردان اسپانیایی ریاست هیأت داوران را بر مسئولیت داشت و در نهایت فیلم سوئدی «میدان» به کارگردانی «روبن اوستلوند» برنده نخل طلای بهترین فیلم شد.

۲۰۱۶: در جشنواره کن ۲۰۱۶ نوبت به «جورج میلر» سینماگر استرالیایی و خالق سری فیلم‌های «مکس دیوانه» می بود که زمان وجود در جایگاه معتبر ریاست قسمت رقابتی کن را توانایی کند.

در این سال که نخل طلای بهترین فیلم به «من، دنیل بلیک» ساخته تحسین‌شدۀ انگلیسی رسید، کتایون شهابی، تهیه‌کننده ایرانی نیز یکی از داوران قسمت رقابتی این اتفاقات سینمایی می بود. فیلم «فروشنده» ساخته اصغر فرهادی نیز در این دوره از جشنواره برندۀ دو جایزه بهترین فیلمنامه و بهترین بازیگر مرد (شهاب حسینی) شد.

۲۰۱۵: در شصت‌وهشتمین دوره جشنواره فیلم کن برای اولین‌بار نام دو سینماگر در رأس هیأت داوران این اتفاقات سینمایی قرار گرفت؛ برادران «کوئن». این دو کارگردان صاحب‌نام تا بحال ۹ تاثییر را در جشنواره کن شرکت داده‌اند و در سال ۱۹۹۱ یک نخل طلا، سال‌های ۱۹۹۶ و ۲۰۰۱ دو جایزه بهترین کارگردانی و در سال ۲۰۱۳ جایزه بزرگ جشنواره فیلم کن را از آن خود کردند. در سال ۲۰۱۵ در نهایت جایزه نخل طلا به «دیپان» ساختۀ «ژام اودیار» فرانسوی رسید.

۲۰۱۴: «جین کمپیون» کارگردان صاحب‌نام که در همه ادوار برگزاری جشنواره کن، تنها کارگردان زن برنده نخل طلا محسوب می‌شود، سال قبل و در دوره شصت‌وهفتم بر مسند هیأت داوران قسمت رقابتی کن نشست. او در سال ۱۹۹۲ با فیلم تحسین‌شده «پیانو» موفق به دریافت این جایزه شد و در بین چهار کارگردان زنی قرار گرفت که تا کنون توانسته‌اند نامزد اسکار کارگردانی شوند.

۲۰۱۳: مسئولان برگزاری جشنواره کن در حالی «استیون اسپیلبرگ» کارگردان سرشناس هالیوود را به گفتن ریاست هیأت داوران شصت و ششمین دوره این اتفاقات سینمایی انتخاب کردند که او با وجود کارنامه کاری بسیار، در جشنواره کن سابقه فوق الاده نداشت و تنها حضورش به سال ۱۹۷۴ با فیلم «شوگرلند اکسپرس» بازمی‌گردد که نامزد نخل طلا می بود و توانست مشترکا جایزه بهترین فیلمنامه را به دست آورد.

۲۰۱۲: در شصت‌وپنجمین دوره جشنواره کن «نانی مورتی»، کارگردان سرشناس ایتالیایی بر منصب ریاست هیأت داوران نشست. این کارگردان با سابقه ایتالیایی وجود چشمگیری در کن داشته، به طوری که شش‌بار در قسمت رقابتی نامزد نخل طلا بوده و یک‌بار این جایزه را با فیلم «اتاق پسر» در سال ۲۰۰۱ همراه با جایزه فیپرشی از آن خود کرد. از دیگر افتخارات این کارگردان در کن می‌توان به جایزه بهترین کارگردانی و جایزه کالسکه طلایی سال ۲۰۰۴ اشاره کرد. در این دوره «هانکه» برای فیلم «عشق» نخل طلا را گرفت.

۲۰۱۱: «رابرت دنیرو»، بازیگر سرشناس و پرافتخار هالیوودی در این سال رئیس هیأت داوران کن می بود. او سابقه چندانی در جشنواره کن نداشت و یک‌بار با فیلم «راننده تاکسی» در قسمت رقابتی وجود داشت. در سالی که دنیرو به گفتن یک چهره سرشناس و نقل بر مسند ریاست هیأت داوران کن نشست، «درخت زندگی» ساخته «ترنس مالیک» نخل طلا را به دست آورد.

۲۰۱۰: این‌بار نوبت «تیم برتون»، دیگر کارگردان سرشناس هالیوود می بود تا در شصت‌وسومین دوره کن رئیس هیأت داوران شود. در کارنامه سینمایی این کارگردان تنها یک وجود در قسمت رقابتی با فیلم «ادوود» دیده می‌شود. «عمو بونمی که می‌تونه خاطرات زندگی قبل‌اش را به یاد بیاره» از تایلند بهترین فیلم قسمت رقابتی معارفه شد.

۲۰۰۹: «ایزابل هوپر»، بازیگر سرشناس فرانسوی که دو بار در سال‌های ۱۹۷۸ و ۲۰۰۱ برای فیلم‌های «ویولت» و «معلم پیانو» بهترین بازیگر کن شد، رئیس هیأت داوران جشنواره کن می بود که در آخر فیلم «ربان سفید» ساخته میشل هانکه را به گفتن برنده نخل طلا خبرداد.

۲۰۰۸: «شون پن»، بازیگر و کارگردان هالیوودی در حالی ریاست هیأت داوران این سال را برعهده داشت که در سال ۱۹۹۷ با فیلم «او زیاد دوست داشتنی است» جایزه بهترین بازیگر مرد را از آن خود کرد و در سال ۲۰۰۱ نیز با فیلم «پیمان» نامزد نخل طلا شد. در این سال فیلم «کلاس» ساخته «لاورنت کانته» نخل طلا را کسب کرد.

۲۰۰۷: «استفن فریرز» که سابقه دو نامزدی نخل طلا در سال‌های ۱۹۸۷ و ۱۹۹۶ را داشت، رییس هیأت داوران کن شد. فیلم «۴ ماه، ۳ هفته و دو روز» ساخته «کریستین مونیگو» نخل طلا را به دست آورد.

۲۰۰۶: در پنجاه‌ونهمین دوره جشنواره کن «وونگ کار وای»، کارگردان موج نو سینمای هنگ‌کنگ با چهار نامزدی نخل طلا، رییس هیأت داوران معارفه شد. او جایزه بهترین کارگردانی کن را با فیلم «خوشبخت کنار هم» در کارنامه سینمایی دارد. در این سال فیلم تحسین‌شده «بادی که به مرغزار می‌وزد» به کارگردانی «کن لوچ» موفق به کسب نخل طلا شد.

۲۰۰۵: «امیر کاستاریکا» به گفتن یکی از برترین و پرافتخارترین چهره‌های همه ادوار جشنواره کن رئیس تیم قضاوت قسمت رقابتی شد. این کارگردان صربستانی در سال ۱۹۸۵ با فیلم «هنگامی پدر برای کار و کاسبی رفته می بود» و در سال ۱۹۹۵ با فیلم «زیرزمین» دو جایزه نخل طلا را گرفت. او سه‌بار دیگر نیز نامزد نخل طلا شد و یک جایزه بهترین کارگردانی (عصر کولی‌ها) و یک جایزه فیپرشی را نیز کسب کرده است. در این سال فیلم «بچه» ساخته برادران داردن بهترین فیلم معارفه شد.

۲۰۰۴: «کوئنتین تارانتینو»، ‌کارگردان موفق هالیوود در پنجاه‌وهفتمین دوره کن رییس هیأت داوران می بود. او در سال ۱۹۹۴ با فیلم «داستان عامه‌پسند» نخل طلا گرفت و به اوج شهرت رسید. او دوبار بعد از آن نیز با فیلم‌های «ضدمرگ» و «حرامزاده‌های عوضی» نامزد نخل طلا می بود. در این سال نخل طلا به فیلم «فارنهایت ۹/۱۱» ساخته مایکل مور رسید.

۲۰۰۳: «پاتریس شرو»، بازیگر و کارگردان فرانسوی که سه‌بار سابقه وجود در قسمت رقابتی را داشت، در سال ۱۹۹۴ با فیلم «ملکه ماروت» جایزه هیأت داوران را گرفت. فیلم «فیل» ساخته‌ معروف «گاس ون سنت» در این سال نخل طلا را گرفت.

۲۰۰۲: «دیوید لینچ»، کارگردان سرشناس آمریکایی رییس هیأت داوران می بود. لینچ که با فیلم «در قلب وحشی» در سال ۱۹۹۰ نخل طلای کن را کسب کرد، سه‌بار دیگر با فیلم‌های «جاده مالهند» (جایزه بهترین کارگردانی)، «داستان استریت» و «توئین پیکس: با من بر آتش برو» نامزد نخل طلا بوده است. در این سال فیلم «پیانیست» ساخته رومن پولانسکی جایزه بهترین فیلم را گرفت.

۲۰۰۱: این‌بار ریاست هیأت داوران کن به یک بازیگر و کارگردان زن رسید؛ «لیو اولمان»، سینماگر نروژی و بازیگر مورد علاقه «اینگمار برگمن» در رأس تیم قضاوت کن قرار گرفت. او با فیلم «بی‌ایمان» در سال ۲۰۰۰ نامزد نخل طلا می بود. در این سال فیلم «اتاق پسر» ساخته «نانی مورتی» بهترین فیلم جشنواره شد.

۲۰۰۰: «لوک بسون»، کارگردان سرشناس فرانسوی در حالی در این سال رییس هیأت داوران شد که در کارنامه سینمایی‌اش وجود چشمگیری در جشنواره کن دیده نمی‌شود. «لارس فون تریر» با فیلم «رقصنده در تاریکی» نخل طلا را گرفت.

۱۹۹۹: در این سال «دیوید کراننبرگ»، کارگردان سرشناس کانادایی در جشنواره کن رییس هیأت داوران شد. او چهار نامزدی نخل طلا، کسب یک کالسکه طلایی و یک جایزه اختصاصی هیأت داوران را در افتخارات خود دارد. «رزتا» ساخته برادران داردن نخل طلای کن را به دست آورد.

۱۹۹۸: «مارتین اسکورسیزی»، از سرشناس‌ترین و بزرگترین کارگردانان معاصر سینمای جهان در این سال رئیس هیأت داوران جشنواره کن می بود. او در سال ۱۹۷۶ با فیلم «راننده تاکسی» موفق به کسب نخل طلا شد و سه‌ بار دیگر نیز در قسمت رقابتی وجود داشت. فیلم «بعد از ساعت‌ها» جایزه بهترین کارگردانی کن را برای او به ارمغان آورد. فیلم «ابدیت و یک روز» ساخته «تئو آنجلوپلوس» جایزه نخل طلا را از آن خود کرد.

۱۹۹۷: «ایزابل یاسمین آجانی»، بازیگر فرانسوی و برنده چهار جایزه بازیگری سزار، گرچه وجود پررنگی در جشواره کن نداشت، اما به گفتن رئیس هیأت داوران جشنواره انتخاب شد. در این سال فیلم «طعم گیلاس» ساخته عباس کیارستمی و «مارماهی» ساخته «شوهی ایمامورا» مشترکا نخل طلا را کسب کردند.

۱۹۹۶: «فرانسیس فورد کاپولا»، کارگردان صاحب‌نام هالیوود و خالق «پدرخوانده» ریاست هیأت داوران کن را در این سال مسئولیت‌دار می بود. او دو جایزه نخل طلا با فیلم‌های «اینک آخرالزمان» (۱۹۷۹) و «مکالمه» (۱۹۷۴)، یک جایزه فیپرشی و یک جایزه کلیسای معنوی را در کارنامه سینمایی خود دارد. در این سال جایزه نخل طلا به فیلم «رازها و افترا‌ها» ساخته «مایک لی» رسید.

۱۹۹۵: «ژن مورو»، هنرپیشه، خواننده و کارگردان فرانسوی هدایت هیأت داوران کن را در این سال در دست داشت. این سینماگر فرانسوی در سال ۱۹۶۰ با فیلم «هفت روز، هفت شب» جایزه بهترین بازیگر زن را از آن خود کرد. فیلم «زیرزمین» ساخته «امیر کاستاریکا» موفق به دریافت نخل طلای کن شد.

۱۹۹۴: چهل‌وهفتمین دوره جشنواره کن با ریاست «کلینت ایست‌وود»، کارگردان و بازیگر مشهور آمریکایی در هیأت داوران همراه می بود. او با یک نخل طلا برای «رودخانه مرموز» (۲۰۰۳) و چهار وجود در قسمت رقابتی و یک نخل طلای افتخاری کارنامه فوق الاده در جشنواره کن دارد. در این سال فیلم «داستان عامه‌پسند» ساخته «کوئنتین تارانتینو» جایزه بهترین فیلم را کسب کرد.

۱۹۹۳: «لوئیس مال»، کارگردان سرشناس سینمای فرانسه که نخل طلای کن را با فیلم «دنیای خاموش» در سال ۱۹۵۶ کسب کرد، رئیس هیأت داوران معارفه شد. از دیگر افتخارات او در کن می‌توان به سه نامزدی نخل طلا با فیلم‌های «کودک قشنگ» (۱۹۷۸)، «پچ پچ قلب» (۱۹۷۱) و «کلکته» (۱۹۶۹) اشاره کرد. جایزه نخل طلا مشترکا به «وداع با محبوبم» ساخته «چن کایگه» و «پیانو» ساخته «جین کمپیون» اعطا شد. «عباس کیارستمی»، کارگردان سرشناس ایرانی یکی از اعضای هیأت داوران می بود.

۱۹۹۲؛ «ژرار دپاردیو»، بازیگر مشهور فرانسوی که اخیرا تابعیت روس گرفته در این سال رئیس هیأت داوران کن شد، درحالی که دو سال پیش از آن برای فیلم «سیرانو دوبرژاک» جایزه بهترین بازیگر مرد را از کن گرفته می بود. فیلم «بهترین نیات» ساخته «بیل آگوست» جایزه نخل طلا را دریافت کرد.

۱۹۹۱: «رومن پولانسکی»، کارگردان، نویسنده و بازیگر سرشناس هالیوود که امسال با «ونوس در پوست خز» یکی از نامزدهای نخل طلا است، در سال ۱۹۹۱ بر مسند ریاست داوران کن نشست. او در سال ۲۰۰۲ موفق به کسب نخل طلا با فیلم «پیانیست» شد، درحالی‌که پیش از آن نیز با فیلم «مستأجر» در سال ۱۹۷۶ در قسمت رقابتی وجود داشت. فیلم «بارتون فینک» ساخته «برادران کوئن» نخل طلای این سال را کسب کرد.

۱۹۹۰: در این سال نوبت به چهره سرشناس سینمای ایتالیا «برناردو برتولوچی» رسید تا ریاست هیأت داوران کن را به مسئولیت بگیرد. این کارگردان سرشناس دو نامزدی نخل طلا با فیلم‌های «زیبایی ربوده شده» (۱۹۹۶) و «تراژدی یک مرد مضحک» (۱۹۸۱) کسب کرده و یک جایزه نخل طلای افتخاری را نیز دریافت کرد. در این سال فیلم «در قلب وحشی» ساخته «دیوید لینچ» موفق به دریافت نخل طلای کن شد.

۱۹۸۹: «ویم وندرس» از چهره‌های نقل همه ادوار جشنواره کن است که در سال ۱۹۸۹ رییس هیأت داوران می بود. او علاوه‌بر کسب نخل طلا در سال ۱۹۸۴ با فیلم «پاریس تگزاس»، ۸ بار دیگر با فیلم‌های چون «پادشاهان جاده»، «دوست آمریکایی»، «همت»، «بهشت بر فراز برلین»، «زیاد دور، این چنین نزدیک»، «آخر خشونت» و «فیلمبرداری در پالرمو» نامزد نخل طلا می بود. یک جایزه اختصاصی هیات داوران، جایزه بهترین کارگردانی، دو جایزه فیپرشی و کلیسای معنوی از افتخارات وندرس در کن می باشند. در این سال فیلم «جنسیت، افترا‌ها و نوار ویدئو» ساخته «استیون سودربرگ» جایزه نخل طلا را گرفت.

۱۹۸۸: ریاست هیات داوران چهل‌ویکمین دوره جشنواره کن به «اتوره اسکولا»، کارگردان و فیلمنامه‌نوس نقل ایتالیایی رسید که هشت‌بار در جمع نامزدهای نخل طلا وجود داشته است. او جایزه بهترین کارگردانی با فیلم «زشت، کثیف، بد» (۱۹۷۶) و یک جایزه بهترین فیلمنامه با فیلم «تراس» (۱۹۸۰) را از کن کسب کرد. او آخرین‌بار با فیلم «شکوه» در سال (۱۹۸۹) نامزد نخل طلا می بود. در این سال فیلم «پله فاتح» ساخته «بیل آگوست» بهترین فیلم قسمت رقابتی را گرفت.

۱۹۸۷: «ایو مونتان»، بازیگر فرانسوی در این سال رئیس هیأت داوران کن شد تا با اهمیت ترین دستاورد زندگی هنری‌اش رقم بخورد. فیلم «زیر خورشید شیطان» ساخته «موریس پیاله» بهترین تاثییر قسمت رقابتی انتخاب شد.

۱۹۸۶: «سیدنی پولاک»، کارگردان صاحب‌نام آمریکایی چهار سال بعد از کسب جایزه اسکار ریاست هیأت داوران کن را به مسئولیت گرفت. این کارگردان فقید در سال ۱۹۷۲ با فیلم «جرمی جانسون» نامزد نخل طلا می بود. در این سال فیلم «ماموریت مذهبی» ساخته «رولند جافه» موفق به کسب نخل طلا شد.

۱۹۸۵: یکی از معروفترین عناصر موج نو سینمای جمهوری چک «میلوش فورمن» بر مسند ریاست هیأت داوران کن نشست. این کارگردان برنده دو جایزه اسکار، در سال ۱۹۷۱ با فیلم «جهش» نامزد نخل طلا شد که یقیناً جایزه اختصاصی هیأت‌ داوران را گرفت. فیلم «هنگامی بابا برای کار و کاسبی رفته می بود» ‌به کارگردانی «امیر کاستاریکا» جایزه نخل طلای این دوره را دریافت کرد.

۱۹۸۴: «فهمیدن بوگارد»، بازیگر انگلیسی در حالی رئیس هیات داوران معارفه شد که سابقه چندانی در این جشنواره سینمایی نداشت. در آخر این دوره فیلم «پاریس تگزاس» ساخته «ویم وندرس» نخل طلا گرفت.

۱۹۸۳: در این سال «ویلیام استیرن»، رمان‌نویس آمریکایی و برنده جایزه «پولیتزر» به گفتن چهره‌ای نه‌چندان سینمایی و از دنیای ادبیات بر مسند ریاست هیأت داوران نشست. فیلم «تصنیف نارایاما» ساخته «شوهی ایمامورا» جایزه نخل طلا را دریافت کرد.

۱۹۸۲: «جورجیو استرلر»، کارگردان ایتالیایی نه‌چندان سرشناس تئاتر و اپرا سکان هدایت هیات داوران کن را برعهده داشت. در این سال فیلم «گمشده» ساخته «کاستا گاوراس» و «راه» ساخته «ییلماز گونی» نخل طلا را مشترکا دریافت کردند.

۱۹۸۱: «ژاک دری»، کارگردان و فیلمنامه‌نویس فرانسوی که زیاد تر برای ساخت فیلم‌های جنایی شهرت دارد به گفتن رئیس هیأت داوران برگزیده شد. با اهمیت ترین دستاورد سینمایی او وجود در جشنواره کن می بود. «آندری وایدا» با فیلم «مرد آهنین» نخل طلا را دریافت کرد.

۱۹۸۰: در سی‌وسومین دوره جشنواره کن «کرک داگلاس»، بازیگر و تهیه‌کننده سرشناس آمریکایی بر مسند ریاست هیات داوران نشست. او پیروزی قابل احتیاط‌ای در کن به دست نیاورده می بود. فیلم‌های «All That Jazz» ساخته «باب فاسی» و «کاگه‌موشه» به کارگردانی «آکی‌را کوروساوا» نخل طلا را تصاحب کردند.

۱۹۷۹: «فرانسوا ساگان»، رمان‌نویس و نمایشنامه‌نویس فرانسوی رییس  هیأت داوران معتبرترین اتفاقات سینمایی دنیای شد تا برخلاف دیگر جشنواره‌های سینمایی، یک نویسنده این مسئولیت را برعهده بگیرد. فیلم «اینک آخرالزمان» ساخته «فرانسیس فورد کوپولا» و «طبل حلبی» ساخته «فولکر شلوندورف» در آخر این دوره نخل طلا را دریافت کردند.

۱۹۷۸: «الن پاکولا»، سینماگر آمریکایی بر صندلی ریاست هیأت داوران کن نشست. فیلم «درخت چوب صندل» به کارگردانی «ارمانو اولمی» نخل طلا را دریافت کرد.

۱۹۷۷: «روبرتو روسلینی»، کارگردان صاحب‌نام ایتالیایی که از او به‌گفتن «پدرخوانده موج نوی سینمای فرانسه» یاد می‌شود، در این سال ریاست هیأت داوران کن را مسئولیت‌دار می بود. او پیش از این و در سال ۱۹۴۶ با فیلم «رم شهر بی‌دفاع» موفق شده می بود جایزه بزرگ هیأت داوران کن را بگیرد.

۱۹۷۶: «تنسی ویلیامز»، نویسنده شهیر آمریکایی در این دوره رئیس هیأت داوران کن می بود که در آخر فیلم «راننده تاکسی» ساخته «مارتین اسکورسیزی» نخل طلا را دریافت کرد.

۱۹۷۵: «ژان مورو»، کارگردان، بازیگر و فیلمنامه‌نویس فرانسوی درحالی رئیس هیأت داوران شد که در کارنامه سینمایی‌اش یک نخل طلای افتخاری و یک جایزه بهترین بازیگری زن دیده می‌شود. در این سال فیلم «گزارش سال‌های آتش زیر خاکستر» ساخته «محمد لخدر حمینه» بهترین تاثییر قسمت رقابتی شد.

۱۹۷۴: «رنه کلر»، فیلمساز برجسته فرانسوی از سوی مسئولان جشنواره کن به گفتن رئیس هیأت داوران انتخاب شد. «مکالمه» ساخته «فرانسیس فورد کاپولا» آن دوره بهترین فیلم معارفه شد.

۱۹۷۳: «اینگرید برگمن»، ستاره درخشان دهه ۴۰ هالیوود و برنده سه جایزه اسکار بازیگری رییس هیأت داوران کن می بود. جایزه نخل طلا مشترکا به «مترسک» ساخته جری شاتزبرگ و «مزدور» ساخته آلن بریجز رسید.

۱۹۷۲: «جوزف لوزی»، کارگردان آمریکایی که دو نخل طلا با فیلم‌های «تصادف» و «واسطه» داشت و این چنین دو بار نیز در قسمت رقابتی نامزد نخل طلا می بود، رییس هیأت داوران کن شد. «طبقه کارگر به بهشت می‌رود» ساخته الیو پتری بهترین فیلم قسمت رقابتی شد.

۱۹۷۱: «میشله مورگان»، بازیگر فرانسوی به گفتن رییس هیأت داوران انتخاب شد. فیلم «واسطه» ‌ساخته جوزف لوزی نخل طلا را کسب کرد.

۱۹۷۰: «میگل آنخل آستوریاس»، شاعر و نویسنده اهل گواتمالا به گفتن یکی دیگر از چهره‌های ادبی رییس جشنواره کن شد. فیلم معروف «MASH» ساخته رابرت آلتمن نخل طلا را گرفت.

۱۹۶۹: «لوچیانو ویسکونتی»، کارگردان بنام ایتالیایی در این سال رئیس هیأت‌ داوران شد. او دوبار با فیلم‌های «مرگ در ونیز» (۱۹۷۱) و «یوزپلنگ» (۱۹۶۳) نامزد نخل طلا شد و توانست با فیلم «یوزپلنگ» نخل طلا را از آن خود کند. این چنین او برای این فیلم جایزه بیست‌وپنجمین سالگرد تأسیس جشنواره کن را گرفت. جایزه نخل طلا به «اگر …» ساخته لیندسی اندرسون رسید.

از سال ۱۹۶۸ تا اولین سال برگزاری جشنواره کن در سال ۱۹۴۶ نیز به ترتیب چهره‌های هنری چون «آندره چاسمن» (۱۹۶۶۸)، «الساندرو بلاستی» (۱۹۶۷)، «سوفیا لورن» (۱۹۶۶)، «اولیویا دو هاویلاند» (۱۹۶۵)، «فریتز لانگ» (۱۹۶۴)، «آرماند سالاکرو» (۱۹۶۳)، «تتسورو فروکاکی» (۱۹۶۲)، «ژان جیونو» (۱۹۶۱)، «جورج سیمنون» (۱۹۶۰)، «مارسل آکارد» (۱۹۵۸/۱۹۵۹)، «آندره مائوریس» (۱۹۵۷)، «موریس لمن» (۱۹۵۶)، «مارسل پانول» (۱۹۵۵)، «ژان کوکتو» (۱۹۵۴/۱۹۵۳)، «موریس جنوا» (۱۹۵۲)، «آندره موریس» (۱۹۵۱) و «جورج هویسمن» برای سال‌های (۱۹۴۹/۱۹۴۷/۱۹۴۶) ریاست هیأت داوران جشنواره بین‌المللی فیلم کن را برعهده داشتند.

عباس کیارستمی، کارگردان سرشناس ایرانی در عرصه بین‌المللی در سال ۱۹۹۳ یکی از اعضای داوران قسمت مهم جشنواره کن می بود و در سال ۲۰۲۲ نیز به گفتن داور قسمت سینه‌فونداسیون و فیلم مختصر کن انتخاب شد. این سینماگر شناخته شده ایرانی در عرصه بین‌المللی در سال ۲۰۰۵ ریاست داوران جایزه دوربین طلای کن (بهترین فیلم اول جشنواره) را بر مسئولیت داشت و در سال ۲۰۱۴ نیز در رأس هیأت داوران قسمت سینه‌فونداسیون و فیلم مختصر کن وجود داشت.

لیلا حاتمی در سال ۲۰۱۴، کتایون شهابی در سال ۲۰۱۶ و اصغر فرهادی در سال ۲۰۲۲ دیگر سینماگران ایرانی می باشند که تا بحال در بین اعضای هیأت داوران قسمت رقابتی جشنواره کن وجود داشتند.

«ژن مورو» بازیگر فرانسوی تنها چهره‌ای است که دو بار افتخار ریاست داوران کن را داشته است؛ نخستین بار در سال ۱۹۷۵ و بیست سال بعد از آن در سال ۱۹۹۵.

«ویلیام استرین» رمان‌نویس آمریکایی برنده جایزه پولیتزر، تنها چهره‌ غیرحرفه‌ای در امر سینماست که تا بحال رئیس داوران قسمت مسابقه مهم جشنواره کن بوده است. این نویسنده در سال ۱۹۸۳ به کن دعوت شد و هیأت داوران تحت ریاست او، جایزه نخلا طلای بهترین فیلم جشنواره را به «تصنیف نارایاما» ساخته «شوهی ایمامورا» از ژاپن اعطا کرد.