داغ شدن مجدد پروژه «ایران هراسی»؛ این تکه ماتزاری و استقلال تهران_صبح سریع

 اتفاقات خاورمیانه انگار قرار نیست دست از سر باشگاه‌های ایرانی بردارد. بعد از موج سلب میزبانی‌ها و برگزاری بازی در زمین ثالث، اکنون چندصباحی است که موج منفی مطلب دادن به خارجی‌هایی که قرار است به ایران سفر کنند، تبدیل به دغدغه‌ای جدی شده. بعد از عدم تمایل وجود سرمربیان نقل خارجی در دیگر تیم‌های ورزشی ایران، اخیرا باشگاه استقلال تبدیل به تازه ترین قربانی موج «ایران هراسی» شده. موجی که به بهانه نبودن امنیت در منطقه، اجازه نمی‌دهد این خارجی‌ها با فراغ بال، باشگاه‌های ایرانی را انتخاب کنند.

به ماتزاری حرف های‌اند به ایران نرو

استقلال چند روزی است که خبر توافق با والتر ماتزاری را اظهار کرده و حتی رسانه‌های ایتالیایی نوشته‌اند که او به همراه چند دستیارش قرار است روز سه‌شنبه در تهران حاضر شوند تا همه چیز نهایی شود. در این بین ولی به یک‌باره موضوعات جدیدتری نقل شده است. مدیرعامل این باشگاه حرف های توافق با ماتزاری ۹۶ درصد حاصل شده و رئیس هیات‌مدیره استقلال هم اخیرا در شبکه اجتماعی شخصی‌اش مطلبی انتشار کرده که نمی‌توان از کنارش گذشت. علی تاجرنیا نوشته: «تا ۱۰ روز قبل قسم می‌خوردند و گردن گرو می‌گذاشتند ماتزاری نخواهد آمد. سختی آوردند مربی آرژانتینی و برزیلی با دستمزد بالا بقبولانند. موفق نشدند. اکنون به ماتزاری مطلب خواهند داد ایران امن نیست، نیا! به هواداران می‌گویند ماتزاری مربی تدافعی است، روی نیمکت نمی‌نشیند، قرارداد ترکمنچای است. همه کار می‌کنند تا نیاید».

اشکار است که مخاطب بخشی از اظهارات او دلالانی است که تلاش در قالب کردن گزینه‌های خود به باشگاه دارند ولی این داستان «ایران هراسی» که در این بین نقل شده، چندان نوشته تازه‌ای نیست؛ چراکه پیش‌تر وقتی که قرار می بود ماتزاری به پرسپولیس بیاید، حسین بادامکی، معاون ورزشی باشگاه، هم این چنین ادعایی کرده می بود. او حرف های می بود که افرادی از درون سرزمین با ماتزاری تماس گرفته‌اند و به او حرف های‌اند ایران امن نیست و زندگی در آن سخت است، همین اتفاق علتشده ماتزاری و دستیارانش برای وجود در ایران مردد شوند و اکنون اشکار نیست چه فردی سرمربی آینده پرسپولیس خواهد می بود. 

داستان تکراری برای استقلال

یقیناً که این اولین‌بار نیست که در این زمان، استقلال اسیر این چنین داستانی می‌شود. پیش از این و وقتی که خبر رسید این باشگاه با پل لوگوئن فرانسوی توافق کرده، داستان ایران هراسی، باز مانع از محقق شدن این چنین امری شد. آن زمان، فرشید سمیعی مدیرعامل زمان آبی‌پوشان این چنین حرف های می بود: «مذاکرات با مربیان خارجی ادامه دارد، اما تا این مدت به گزینه نهایی و قطعی نرسیده‌ایم، چون مسائل منطقه‌ای کار ما را سخت کرده است. خواستیم مربیان تاپ جهانی را انتخاب کنیم که علی‌رغم توافق مالی با پل لوگوئن، برای مسائلی که در روز‌های تازه اتفاق افتاده، نتوانستیم در خدمتشان باشیم. پل لوگوئن حتی نظر مالی الکترونیکی ما را هم امضا کرد و ویزای او را گرفتیم، ولی روزی که‌ای‌اف‌اسی در بیانیه‌اش او گفت میزبانی‌های تیم ملی ایران و باشگاه استقلال در آسیا را به‌علت مشکلات امنیتی لغو کرده و به سرزمین ثالث منتقل می‌کند، این سرمربی هم دلواپس شد. لوگوئن سپس به وزارت خارجه فرانسه مراجعه کرد و فهمید اتباع فرانسه یا نباید به ایران بروند یا باید فورا ایران را ترک کنند. به همین خاطر او غمگین شد و او گفت شما حقیقت‌ها را به من نگفتید و هنگامی می‌گویند ایران را ترک کنید، چرا به من گفتید به کشورتان بیایم؟ درنتیجه اوضاع خراب شد. این که می‌گویند نتوانستیم با پل لوگوئن توافق کنیم افترا است و در همه موارد توافق کردیم و ویزا را گرفتیم، اما مسائل تازه و بزرگ‌نمایی رسانه‌های غربی و معاند، علتشد تا تفکر فرد دیگر درمورد وجود در ایران به وجود بیاید و وجود مربیان اروپایی در ایران سخت شود. هم چنان مذاکرات با گزینه‌های دیگر ادامه دارد و مربی ایرانی اصلا مورد نظر ما نیست، اگرچه به‌علت سیاست‌های اتخاذشده از سوی سرزمین‌های اروپایی درمورد سفر به ایران، کار ما برای استخدام اروپایی‌ها سخت شده است.»

پای سفارت‌خانه‌ها هم در بین است

داستان ناخوشایندی که گریبان باشگاه‌های ایرانی را گرفته دلایل بسیاری دارد و حتی پای سفارت‌خانه‌های سرزمین‌های دیگر در ایران را هم به بین کشیده است. پیش از لوگوئن، شایعه شد که یورگن لوکادیا هم با پیشنهاد سفارت هلند در ایران باشگاه پرسپولیس را ترک کرده و از ایران رفته است. این چنین شایعه‌ای درمورد داستان پاکو خمس و باشگاه تراکتور هم ترویج اشکار کرد و تعداد بسیاری سفارت اسپانیا را عامل این چنین جدایی‌ای دانستند. 

موج ایران هراسی که به واسطه اتفاقات منطقه‌ای کار تیم‌های ایرانی را سخت کرده در شرایطی این روز‌ها تبدیل به معضلی برای استقلال شده که پیش از این هم این چنین مشکلاتی وجود داشت ولی کم نیستند و نبودند مربیان و بازیکنان خارجی که بعد از وجود در ایران و شناختن فرهنگ ایرانی، در برگشت به سرزمین‌های وابسته، به تعریف و تمجید از مردم ایران پرداختند.