احمدرضا عابدزاده چند برابر علیرضا بیرانوند می‌ارزد؟_صبح سریع

برای اغاز این او گفت‌و‌گو، می‌خواهم به نزدیک به ۱۴،۱۵ سال قبل برگردم. شما سرمربی صبا بودید و بازیکنان بزرگ تعداد بسیاری در این تیم بازی می‌کردند. در مصاحبه‌ای از شما سوال کردم کار کردن با ستاره‌ها سخت نیست؟ و شما جواب دادید به احمدرضا عابدزاده می‌گویند ستاره، نه این بازیکنان.

من را به سال ۱۳۸۸ بردید. این مصاحبه را یادم می‌آید. خب سخن عجیبی نزده بودم و الان هم روی ادعای خودم هستم.

‌

می‌خواهم از آن مصاحبه پلی بزنم و به سوژه این روز‌های فوتبال ایران برسم؛ قیاس احمدرضا عابدزاده و علیرضا بیرانوند. آیا این قیاس درست است؟

به نظر من بازیکنان هر وقتی را باید با زمان خودش قیاس کرد. با امکاناتی که امروز وجود دارد، پول‌هایی که رد و بدل می‌شود، زمین‌هایی که توپ در آن به راحتی به گردش در می‌آید، فوتبال آسانتر شده و قابل قیاس با دهه‌های قبل نیست. الان اگر فردی ستاره شود، هنر نکرده است. این قیاس‌ها هم جز این که کدورت تشکیل کند، کار فرد دیگر انجام نمی‌دهد.

شما سال‌ها دروازه‌بان بودید و همراه تیم ملی به جام جهانی هم رفتید. احتمالا بهتر از هر فرد فرد دیگر بتوانید درمورد این قیاس نظر بدهید.

من اعتقادی به این قیاس ندارم.

اما ما می‌خواهیم جواب را از زبان شما بشنویم. بالاخره که یکی از آنها بهتر از فرد دیگر است.

خب عابدزاده با هیچ‌یک از دروازه‌بان‌های جاری قابل قیاس نیست. او زحمت و سختی کشید، اراده و پشتکار داشت و با امکانات کم به مدارج بالا رسید. روی هم بازیکن زیاد بزرگی می بود.

عابدزاده تا حدودی هم جزو کشفیات شما است.

اول آقای چرخابی، عابدزاده را کشف کرد و او را در ترکیب تیم تام اصفهان قرار داد. سپس‌ها من سرمربی تیم منتخب اضفهان بودم و در لیگ قدس از عابدزاده منفعت گیری کردم. او در تیم منتخب به بلوغ رسید و رشد کرد.

عابدزاده چه خصوصیاتی داشت که او را از دروازه‌بان‌های جاری مجزا می‌کند؟

او بسیار جسور می بود و پرفشار تمرین می‌کرد. حتی وقتی که سن‌اش هم بالا رفته می بود، باز هم از سختی تمرینات طاقت‌فرسای خودش کم نمی‌کرد. او تلاش و تلاش تعداد بسیاری انجام داد و فکر می‌کنم به کمتر از حق واقعی‌اش هم رسید.

خاطره خاصی هم از ممارست عابدزاده دارید؟

در تیم منتخب اصفهان که بودیم، هنگامی سوت آخر تمرین را می‌زدم، تنها فردی که نمی‌رفت عابدزاده می بود. می‌او گفت تمرینی نکردیم که برویم. ۲ ساعت سپس از تمرین هم می‌ایستاد و به من می‌او گفت کار کنیم. باور کنید آنقدر پشتکار داشت و سخت تمرین می‌کرد که مثالاش را هیچ زمان ندیده‌ام.

گفتید به کمتر از حق واقعی‌اش رسید. با دقت به قرارداد‌های جاری، اگر عابدزاده الان بازی می‌کرد، چه مقدار می‌ارزید؟

همانطور که گفتم، زیاد تر بازیکنان آن نسل در عرصه مالی به حق‌شان نرسیدند. به قول معروف آنها سوختند؛ چون نه پول آنچنانی می بود و نه امکانات. اگر بخواهیم قیمت آن عابدزاده را در مقطع جاری تعیین کنیم، فکر می‌کنم برای یک فصل باید ۲۵۰ تا ۳۰۰ میلیارد پول می‌گرفت.

از امکانات هم سخن بگویید کردید. برای مثالً در زمان شما چه شرایطی وجود داشت و الان چه تغییراتی صورت گرفته است؟

بیایید فقط زمین‌ها را با الان قیاس کنیم. من دردی که الان در لگن، پهلو‌ها و مچ پایم می‌کشم، همه و همه به علت بازی در زمین‌های نامناسب بوده است. الان ورزش حرفه‌ای شده، اما زمان ما فقط حداقل‌ها وجود داشت. هنگامی سرمربی سپاهان بودم، با یک اتوبوس ۳۰۲ به شهر‌های گوناگون سفر می‌کردیم. امکانات آن زمان با اکنون اصلاً قابل قیاس نبوده است.