حذف نیروی کار خارجی برای تشکیل تهدید است یا زمان؟_صبح سریع

به گزارش خبرنگاراقتصادی خبرگزاری تسنیم, با افزایش ورود نیروی کار خارجی به بازارهای کار کشورهای گوناگون، به‌اختصاصی در صنایع خدماتی، ساختمانی و کشاورزی، او گفت و گو‌ها درمورد پیامدهای این اتفاق در جوامع میزبان شدت گرفته است. برخی کارشناسان اقتصادی این روال را یک زمان برای رشد اقتصادی و جبران افتنیروی انسانی ماهر می‌دانند، در حالی‌که برخی دیگر آن را تهدیدی برای امنیت شغلی و سطح دستمزد نیروی کار بومی برداشت می‌کنند.

به حرف های  علی سهرابی، استاد اقتصاد دانشگاه تهران، «ورود نیروی کار خارجی می‌تواند به بهبود منفعت‌وری و افت هزینه‌های تشکیل پشتیبانی کند، به‌اختصاصی در صنایعی که با افتنیروی کار روبه رو می باشند. اما در صورتی‌که سیاست‌گذاری مناسبی صورت نگیرد، امکان پذیر به رقابت ناسالم با کارگران داخلی و سختی بر سطح دستمزدها بینجامد.»
آذر ماه سال ۱۴۰۳ می بود که علی باقری, مدیرکل اشتغال اتباع خارجی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی خبرداد: بر پایه آمار حاضر، کمتر از پنج درصد اشتغال سرزمین در اختیار نیروی کار خارجی قرار گرفته است.

وی با اشاره به این که به کارگیری نیروهای ایرانی در برتری قرار دارد افزود: از نظر دیگر، نیازهای الزامی کارفرمایان در مشاغل گوناگون عمرانی، صنعتی، کشاورزی و… نیز بایستی در نظر گرفته شود. چراکه علیرغم زمان‌های شغلی اظهار شده در سامانه های کاریابی زیاد تر در زمان مقرر و با شرایط اعلامی توسط نیروی کار داخلی تکمیل نمی شوند.

به گزارش تسنیم, در روبه رو این که عده ای وجود نیروی کار خارجی را تهدید نمی دانند، فعالان صنفی کارگری هشدار خواهند داد که برخی کارفرمایان به علت دستمزد کمتر، نیروی کار خارجی را به نیروی بومی ترجیح خواهند داد، که این نوشته می‌تواند به بیکاری زیاد تر در بین جوانان و اقشار کم‌درآمد منجر شود.

از نظر دیگر، توانایی کشورهای پیشرفته مشخص می کند که با اعمال مقررات اشکار و آموزش مناسب، می‌توان از ظرفیت نیروی کار مهاجر به‌گفتن یک زمان برای گسترش اقتصادی، تنوع فرهنگی و انتقال توانایی منفعت‌برداری کرد.در نهایت، تعیین این که نیروی کار خارجی تهدید است یا زمان، بستگی به نحوه مدیریت، سیاست‌گذاری و تعامل اقتصادی با این اتفاق دارد.

سید مالک حسینی, معاون اشتغال وزارت کار در آخرین اظهارات خود از کوششهای دولت برای بهبود حالت اشتغال در پایتخت سخن حرف های  و با اشاره به تشکیل ۵۰۰هزار زمان شغلی و افت۲۰۰هزار نیروی کار، بر الزام بسته‌های تشویقی و ساماندهی نیروی کار خارجی پافشاری کرد.

حسینی از راه‌اندازی سامانه‌ای در وزارت کار خبر داد که تا بحال ۵۰۰هزار زمان شغلی برای جویندگان کار فراهم کرده و ۳۰۰هزار نفر از طریق آن مشغول به کار شده‌اند، با این حال، او اذعان کرد که تهران هم چنان با افت۲۰۰هزار نیروی کار روبه رو است.

وی اظهار داشت: تنها پرداخت حقوق و مزایا برای جذب و نگه داری نیروی کار کافی نیست، باید به سمت بسته‌های تشویقی همانند فراهم مسکن و دیگر پشتیبانی‌های رفاهی برویم.

معاون گسترش کارآفرینی و اشتغال وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی این رویکرد را پاسخی به تغیرات جهانی بازار کار دانست، جایی که مزایای غیرمالی نقش کلیدی در رضایت کارکنان دارند.

حسینی به وجود اتباع خارجی در بازار کار تهران پرداخت و او گفت: در همه جای دنیا نیروی کار خارجی بخشی از چرخه تشکیل است و حذف آنها می‌تواند به تشکیل صدمه بزند. ساماندهی این نیروها الزامی است، اما حذف کامل آنها غیرواقع‌بینانه است.

وی خواستار سیاست‌گذاری دقیق برای منفعت گیری موثر از نیروی کار خارجی شد و افزود: نگه داری چرخه تشکیل برتری ماست، اما باید مطمعن حاصل کنیم که این فرآیند به زیان کارگران ایرانی نباشد.

این اظهارات در حالی نقل می‌شود که برخی کارفرمایان به علت هزینه‌های پایین‌تر، نیروی کار خارجی را ترجیح خواهند داد.

حسینی بر اهمیت توانایی‌آموزی و ایمنی در محیط کار پافشاری کرد و از پیمانکاران خواست این موضوعات را جدی بگیرند و او گفت: مراعات استانداردهای ایمنی نه‌تنها از حوادث جلوگیری می‌کند، بلکه هزینه‌های طویل مدت نظام بیمه‌ای و کارفرمایان را افت می‌دهد.

این اظهارات در شرایطی نقل می‌شود که تعداد بسیاری از کارگاه‌های تهران، به‌اختصاصی در مناطق صنعتی غیررسمی، با افتتجهیزات ایمنی و آموزش‌های حرفه‌ای روبه رو‌اند، حسینی خواستار همکاری نزدیک‌تر بین پیمانکاران، تشکل‌های کارگری و دولت برای بهبود این حالت شد.

حسینی با اشاره به تراکم بالای جمعیتی تهران، این استان را از نظر سرانه‌های زیرساختی «زیاد ضعیف» توصیف کرد. او او گفت: تهران نمی‌تواند بار جمعیتی بیشتری را تحمل کند. باید با سیاست‌های درست، جمعیت این استان را سبک کرد.

وی نظر داد: با تمرکززدایی و تشکیل زمان‌های شغلی در مناطق کمتر گسترش‌یافته، مهاجرت به پایتخت افت یابد، این رویکرد نیازمند اندوخته‌گذاری در زیرساخت‌های مناطق محروم و اراعه مشوق‌هایی برای انتقال تشکیل به خارج از تهران است.

معاون گسترش کارآفرینی و اشتغال وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی به عقب‌ماندگی‌های تاریخی تهران در حوزه اشتغال اشاره کرد و او گفت: در سال‌های قبل، تهران از نظر تشکیل زمان‌های شغلی پیشرفت کافی نداشت.

وی از اراده جدی دولت برای از بین بردن این مشکل خبر داد و افزود: با همکاری دولت و قسمت خصوصی، می‌توانیم این عقب‌ماندگی را جبران کنیم.

این اظهارات در حالی نقل می‌شود که تهران با چالش‌هایی چون بیکاری، اشتغال غیررسمی و سختی اقتصادی بر کارگران روبه رو است، اما حسینی ابراز امیدواری کرد که عمل های تازه دولت به بهبود حالت معیشتی کارگران منجر شود.

 به گزارش تسنیم,با یک محاسبه ساده، به روشنی می‌توان به این حقیقت نائل شد که در صورت جانشین سازی نیروی کار ایرانی به جای نیروی انسانی خارجی فعال در ایران، قسمت قابل توجهی از مشکلات بیکاری مرتفع خواهد شد.

در این بین، حل و فصل معضل بیکاری، امری تک بُعدی نیست و الزام مجموعه‌ای از عمل های به هم مدام در حوزه‌های گوناگون، از جمله عرصه فرهنگی و نگرش و دید جامعه، علی الخصوص جویندگان شغل، به فرهنگ کار و تلاش است.

انتهای مطلب/