اشتغال ناقص ۷.۶ درصدی جمعیت شاغل در سال 1403_صبح سریع

به گزارش خبرنگاراقتصادی خبرگزاری تسنیم,‌اشتغال ناقص یکی از شاخص‌های کلیدی برای برسی کیفیت بازار کار است. این شاخص به افرادی اطلاق می‌شود که با وجود اشتغال، از ساعات کاری کمتر از حد مطلوب برخوردارند یا شغلی دارند که پاسخگوی نیازهای معیشتی یا توانایی‌های آن‌ها نیست. بازدید سهم اشتغال ناقص، اطلاعات مهمی درمورد ناکارآمدی ساختاری، نابرابری در زمان‌های شغلی و حالت اقتصادی یک سرزمین اراعه می‌دهد.

 تعریف اشتغال ناقص مطابق تعریف سازمان بین‌المللی کار (ILO)، اشتغال ناقص شامل افرادی است که در هفته کمتر از ساعات استاندارد کار (طبق معمولً کمتر از ۳۵ساعت) فعالیت می‌کنند.تمایل و توانایی برای کار زیاد تر دارند.امکان دسترسی به شغل مناسب‌تر را ندارند.

مطابق بازدید ها سهم اشتغال ناقص در بازار کار در تعداد بسیاری از کشورها، به‌اختصاصی در اقتصادهای در حال گسترش، نسبت قابل توجهی از جمعیت شاغل را شامل می‌شود. این سهم در بین گروه‌های خاص نظیر جوانان، زنان و شاغلان قسمت غیررسمی زیاد تر مشاهده می‌شود. مطابق داده‌های رسمی در برخی کشورها، نرخ اشتغال ناقص می‌تواند تا ۱۰الی ۲۰درصد از کل اشتغال را راه اندازی دهد.

دلایل مهم اشتغال ناقص شامل عوامل اقتصادی همانند رکود اقتصادی, افزایش هزینه های تشکیل و عدم اعتدال اراعه و تقاضای نیروی کار است.  افت رشد اقتصادی تبدیل افت زمان‌های شغلی همه‌زمان و با کیفیت می‌شود. کارفرمایان تمایل به استخدام پاره‌زمان یا موقتی اشکار می‌کنند. اراعه بالای نیروی کار ماهر نسبت به نیاز بازار تبدیل اشتغال ناقص می‌شود.

مطابق بازدید های مرکز آمار ایران  نرخ بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله حاکی از آن است که ۲۰.۱ درصد از فعالان این گروه سنی در سال ۱۴۰۳ بیکار بوده‌اند.

بازدید سهم جمعیت دارای اشتغال ناقص جمعیت ۱۵ ساله و بیش‌تر مشخص می کند که در سال ۱۴۰۳، ۷.۶ درصد جمعیت شاغل،‌ به دلایل اقتصادی (سال غیرکاری، رکود کاری، اشکار نکردن کار با ساعت بیش‌تر و…) کم‌تر از ۴۴ ساعت در هفته کار کرده و آماده برای انجام کار اضافی بوده‌اند. این در حالی است که ۳۸.۵ درصد از شاغلین ۱۵ ساله و بیش‌تر، بیشتر از ۴۹ ساعت در هفته کار کرده‌اند.تعداد اشتغال ناقص در سرزمین ۱۸۷۴۸۶۸ نفر بوده است این رقم برای سال ۱۴۰۳ می باشد

 عوامل ساختاری شامل ضعف در نظام آموزش و توانایی‌آموزی, تمرکز اشتغال در قسمت غیر رسمی, نقش جنسیت است.  مشاغل غیررسمی غالباً پاره‌زمان، فاقد مزایا و با منفعت‌وری پایین می باشند، زنان به علت مسئولیت‌های خانوادگی یا مانع ها فرهنگی، زیاد تر در معرض اشتغال ناقص قرار دارند.

 سیاست‌های بازار کار شامل نبوده است حمایتهای کارآمد اجتماعی‌,سیاست های انعطاف پذیر در استخدام و اخراج است.  نبوده است بیمه بیکاری مؤثر افراد را به پذیرفتن مشاغل ناقص وادار می‌کند, کارفرمایان با منفعت‌گیری از قراردادهای موقتی، ریسک استخدام را افت خواهند داد.

 پیامدهای اشتغال ناقص شامل افت درآمد خانوار و افزایش فقر نهان؛هدررفت اندوخته انسانی و عدم رضایت شغلی,افت منفعت‌وری و رشد اقتصادی طویل مدت و
افزایش نابرابری اجتماعی و اقتصادی است.

به اقتصاد کارشناسان اقتصادی راهکارهای پیشنهادی برای حل این قضیه شامل اصلاح نظام آموزشی,گسترش قسمت رسمی و حمایتاز بنگاه های کوچک,سیاست های فعال بازار کار,‌افزایش حمایتاجتماعی است. تشکیل مشاغل پایدار و همه‌زمان,همانند یارانه دستمزد، آموزش‌های فنی‌حرفه‌ای، و خدمات کاریابی مؤثر, بیمه بیکاری، حمایتاز مادران شاغل، و ارتقاء دسترسی به مراقبت‌های کودک نیز حائز اهمیت است.

 اشتغال ناقص یکی از چالش‌های نهان و مهم بازار کار است که می‌تواند چشم‌انداز گسترش پایدار را تهدید کند. پرداختن به ریشه‌های ساختاری، اقتصادی و اجتماعی این اتفاق از طریق سیاست‌گذاری هوشمندانه، شرط اساسی برای بهبود کیفیت اشتغال و افزایش منفعت‌وری در اقتصاد است.

انتهای مطلب/