بازسازی چهره‌ی دلنشین زنی از عصر سنگ_صبح سریع

پژوهشگران و هنرمندان، بازسازی چهره‌ی دلنشین زنی از عصر سنگ را انجام داده‌اند که نزدیک به ۱۰۵۰۰ سال پیش در منطقه‌ای می‌زیست که امروزه بلژیک نام دارد. این بازنمایی دقیق از چهره یک شکارچی‌گردآورنده‌ی ماقبل‌تاریخ که به نام «زن مارگو» شناخته می‌شود، بر پایه داده‌های علمی گوناگون از جمله باقی مانده اسکلت او و DNA باستانی انجام شده است.

این بازسازی که توسط پروژه بین‌رشته‌ایِ «نگاه منطقه‌ای به مهاجرت باستان» (ROAM) وابسته به این دانشگاه و با همکاری هنرمندان هلندی، برادران دوقلو «آدری و آلفونس کنیس» انجام گرفته، مجموعه‌ای دلنشین از ویژگی‌های چهره این زن را آشکار کرده است.

پژوهش‌های پروژه‌ی ROAM نشان داده‌اند که این زن شکارچی‌گردآورنده به گمان زیاد چشمانی آبی یا روشن و رنگ پوستی با تن متوسط (نه زیاد روشن، نه زیاد تیره) داشته است. رنگ پوست این زن مقداری روشن‌تر از زیاد تر افرادی است که تا بحال از دوره بین‌سنگی (مزولیت) در اروپای غربی مطالعه شده‌اند.

قیاس زن مارگو با دیگر افراد هم‌دوره‌اش همانند «مرد چدار» معروف از انگلستان، تفاوتی ظریف اما مهم را مشخص می کند که گویای تنوع ژنتیکی حاضر در اروپای غربیِ بعد از عصر یخبندان است. رنگ‌دانه‌های پوستی زن مارگو نشان‌دهنده پیچیدگی زیاد تر در رنگ پوست این جمعیت‌ها است و این که این ویژگی‌ها از آنچه پیش‌تر فکر می‌شد، ناهمگون‌تر بوده‌اند.

مرد چدار نیز به همان جمعیت شکارچی‌گردآورنده اروپای غربی تعلق داشته که زن مارگو عضوی از آن بوده است. پژوهش‌های قبل حاکی از آن می باشند که او نیز چشمانی آبی داشته، اما رنگ پوستش به گمان زیادً مقداری تیره‌تر بوده است. دیگر اعضای این جمعیت هم ترکیبی شبیه از پوست تیره و چشمان روشن داشته‌اند.

بازسازی چهره زن مارگو در ژوئن ۲۰۲۵ همراه با آثار برادران کِنیس در شهر دینان بلژیک به نمایش درآمد. این مدل بر پایه داده‌های علمی گوناگون، از جمله جمجمه و DNA باستانی او ساخته شده است

زن مارگو

باقی مانده این زنِ شکارچی‌گردآورنده نخستین بار سال ۱۹۸۸ در جریان کاوش‌هایی در غار مارگو، در منطقه دره میوز نزدیک دینان (بلژیک)، کشف شد. آن زمان، فناوری‌های ژنتیکی که اکنون در این بازسازی به کار رفته‌اند، تا این مدت در دسترس نبودند.

ابتدا جمجمه زن مارگو اسکن و با منفعت گیری از چاپ سه‌بعدی، مثالای بازتولید شد. سپس برادران کنیس این مدل چاپ‌شده را مبنای ساخت عضلات و پوست چهره قرار دادند. آن‌ها در این فرآیند از استانداردهای آناتومیکی اختصاصی منطقه منفعت گیری کردند و سن تقریبی زن را هم در نظر گرفتند. بر پایه ویژگی‌های جمجمه، پژوهشگران برآورد کرده‌اند سن زن مارگو در زمان مرگ بین ۳۵ تا ۶۰ سال بوده است.

تیم پژوهشی رنگ احتمالی چشم‌ها و رنگ پوست زن مارگو را با منفعت گیری از DNA باستانی استخراج‌شده از قسمت‌هایی از جمجمه او استنباط کرد. آن‌ها این چنین سبک زندگی متحرک و در فضای باز این زن را در نظر گرفتند و تأثیر آفتاب‌سوختگی را برای بازآفرینی واقع‌گرایانه‌تر رنگ پوست در نظر گرفتند.

اگرچه این چنین بازسازی‌های چهره‌ای می‌توانند دریچه‌ای شگفت‌انگیز به قبل دور بگشایند، اما برخی جنبه‌های آن‌ها هم چنان پذیرای خلاقیت و تخیل می باشند. برای مثال تشخیص دقیق رنگ پوست و رنگ چشم دشوار است چون DNA باستانی جواب قطعی برای این موارد اراعه نمی‌دهد.