«قرص ورزش» ساخته می شود_صبح سریع

به نقل از نیو اطلس، گروهی از دانشمندان به رهبری موسسه آکادمی علوم چین کشف کرده‌اند که چطور متابولیت بتائین(betaine) که به طور طبیعی در بدن تشکیل می‌شود، به گفتن یک «نماینده مولکولی» برای ورزش واقعی عمل می‌کند.

به این علت، هنگامی که بتائین در سطحی که در افرادی که زیاد فعال می باشند دیده می‌شود، تجویز شود، می‌تواند پیری را در سلول‌های کلیوی، عروقی و ایمنی متوقف و حتی به طور بالقوه معکوس کند.

در حالی که ما تا این مدت به جستوجو یک راه حل جادویی هستیم که مزایای گسترده ورزش را بدون تلاش فیزیکی برای سلامتی اراعه دهد، محققان تا این مدت دست از تلاش برنداشته‌اند. در سال‌های تازه پیشرفت‌های امیدوارکننده‌ای صورت گرفته است و داروهای آگونیست گیرنده GLP-1 نشان داده‌اند که ما به شدت در حال کشف راه‌های جدیدی برای دستکاری فرآیندهای طبیعی به سود خود هستیم.

محققان در مطالعه‌ای که شش سال طول کشید، فعالیت مولکولی پیچیده ۱۳ مرد جوان و سالم را که هم تمرینات شدید و پرفشار و هم تمرینات استقامتی‌تر همانند دویدن در مسافت‌های طویل را انجام می‌دادند، نقشه‌برداری کردند تا ببینند این دو حالت فعالیت بدنی چه چیزی را می‌تواند تحریک کند. چیزی که آنها دریافتند این می بود که به طور شگفت‌آوری به نظر می‌رسد کلیه‌ها نقشی کلیدی در محافظت از سلول‌ها در برابر فرآیندهای پیری طبیعی دارند.

شایان ذکر است که گروه مورد مطالعه فقط به مردان محدود شده می بود که محققان اذعان دارند محدودیت مهم یافته‌های آنهاست.

با این وجود، این تیم کشف کرد که در ورزشکاران استقامتی، نشانگرهای زیستی خاصی از التهاب و پیری سلولی زیاد کمتر از مثالهای کنترل می بود. از نظر دیگر، تمرینات شدید و مختصر‌زمان، علتایجاد پریشانی سلولی بیشتری از جمله افزایش ناگهانی کورتیزول و استرس اکسیداتیو شد.

محققان فهمید شدند که در ورزشکاران استقامتی، چطور ورزش مداوم، «ETS1» را افت می‌دهد که یک پروتئین متصل به دی‌ان‌ای است که نقش مهمی در تنظیم فرآیندهای سلولی از جمله ایمنی و بیوژنز ریبوزومی دارد که ربط نزدیکی با چگونگی پیر شدن سلول‌ها دارد.

این چنین افزایش سنتز بتائین در کلیه‌ها وجود داشت که مقصد مطالعه نبوده است. آنها فهمید شدند که سطح بتائین بعد از ورزش منظم در جریان خون افراد مسن به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد که از طریق تجزیه و تحلیل زیاد تر به نظر می‌رسد که ربط نزدیکی با بهبود قوت عضلانی، متابولیسم و ​​سلامت میتوکندری دارد. به این علت این کار آنها را به سمت این سوال سوق داد که اگر بتائین یک نشانگر زیستی غیرفعال ورزش نباشد، اما نقش مهمی در مزایا سلامتی ورزش داشته باشد، چه می‌شود؟

این تیم با تمرکز بر این متابولیت، دوزهای خوراکی را به موش‌های مسن (یک مدل حیوانی که به بهترین شکل می‌تواند ویژگی‌های انسان را منعکس کند) تجویز کرد و سپس تغییرات در قوت عضلانی، استقامت، کارکرد میتوکندری، نشانگرهای التهابی و گفتن ژن در آنها را برسی کرد.

آنها دریافتند که این حیوانات مسن‌تر بهبودهای قابل توجهی در همان نشانگرهای سلامتی که در غیر این صورت از تمرین استقامتی ناشی می‌شد، نشان دادند. آنها این چنین التهاب را افت داده و بازسازی بافت را افزایش دادند.

اساساً «بتائین» اثرات منظم ورزش را پیروی کرد، حتی اگر موش‌ها از نظر جسمی فعال نبودند.

پروفسور لیو گوانگ‌هوی(LIU Guanghui)، نویسنده همکار این مطالعه او گفت: این نوشته تناقض ورزش را حل می‌کند. ورزش پرفشار در ابتدا یک عکس العمل التهابی بقا محور و استرس اکسیداتیو را تحریک می‌کند. با این حال، ورزش طویل زمان از طریق بتائین تشکیل شده توسط کلیه، التهاب و صدمه اکسیداتیو را سرکوب می‌کند.

بتائین یک ترکیب طبیعی است که در غذاهایی همانند چغندر، اسفناج و غلات کامل یافت می‌شود و نقش مهمی در محافظت از سلول، سم‌زدایی، کارکرد عضلات و کارکرد میتوکندری دارد که همه انها در افزایش طول عمر زیاد مهم می باشند.

در کل، افزایش سطح بتائین در موش‌های مسن‌تر، این فرآیندهای ضد پیری را زیاد همانند به آنچه در ورزشکاران استقامتی مشاهده شد، تحکیم کرد.

در حالی که مطالعات گسترده‌تر و جامع‌تری مورد نیاز است، این یافته‌ها پتانسیل بالایی برای ساخت مکمل ایمن بتائین برای افرادی که قادر به منفعت‌مندی از مزایای فعالیت بدنی نیستند، دارد.

محققان خاطرنشان کردند: برخلاف مولکول‌های سیگنال‌دهنده ناشی از ورزش از عضلات و دیگر اندام‌ها، «بتائین» که یک متابولیت مشتق شده از کلیه است که در مطالعه ما شناسایی شد، پتانسیل ضد التهابی و محافظتی در برابر پیری را نشان داد.

آنها افزودند: مطالعه ما مطرح مولکولی را که از طریق آن ورزش فیزیولوژی انسان را تحول می‌دهد، ترسیم کرد و بینش‌های مکانیکی در رابطه مزایا سلامتی آن اراعه داد. عوامل ناشی از ورزش شناسایی شده، از جمله بتائین، پتانسیل تشکیل «قرص ورزش» را برای یک پیری سالم اراعه خواهند داد.

این مطالعه در مجله Cell انتشار شده است.