حس ششم در روده کشف شد!_صبح سریع

به گزارش نیواطلس، بدن انسان به خصوص روده او مملو از میکروب است و مزایای بسیاری دارند. بدن انسان برای آنکه بتواند به راحتی با این میکروب‌ها همزیستی داشته باشد، باید بداند این ساکنان کوچک چه فعالیتی انجام خواهند داد. هم اکنون محققان می‌دانند هنگامیکه مواد غذایی خاصی به روده می‌رسد، سیگنالی به مغز فرستاده می‌شود و در نتیجه آن اشتها و هوس به غذایی خاص به وجود می‌آید. درهمین راستا محققان می‌خواهند بدانند آیا بدن انسان فعالیت میکروبی را به طور واقعی حس می‌کند و حرکت را بر پایه آن تحول می‌دهد؟

جواب به این سوال مثبت است. اکنون محققان دانشگاه دوک یک حس ششم به نام حس نوروبیوتیک کشف کرده‌اند که به مغز اجازه می‌دهد تا نسبت به مطلب‌های میکروبی جواب آنی بدهند. هسته این اکتشاف سلول‌های نوروپاد می باشند که همانند کارآگاهان روده عمل می‌کنند. آنها نوع خاصی از پروتئین تولیدی توسط میکروب‌ها را رصد می‌کنند و سیگنال‌هایی مستقیم به مغز می‌فرستند. در نتیجه این مطلب‌ها، مغز انسان به روزرسانی هایی آنی دریافت می‌کند که در کنترل اشتها تاثییر دارد و روی انتخاب غذای فرد تاثییر می‌گذارد. به این علت هوس بین‌وعده بعدی فرد تا حدی تحت تأثیر «او گفت‌وگوی میکروسکوپی» داخل روده باشد.

هنگامیکه فرد غذا می‌خورد نوع خاصی از باکتری روده پروتئینی به نام فلاژین آزاد می‌کند که یک مولکول قدیمی است که به حرکت باکتری پشتیبانی می‌کند. اما بدن انسان در حال استراحت نیز حسگرهای روده خاصی به نام نوروپاد دارد که با گیرنده‌های TLR5 این سیگنال را دریافت می‌کند. در مرحله سپس آنها پیامی را به عصب‌های واگ می‌فرستند که مسیر سریع و مستقیم به مغز شما است. در نتیجه امکان پذیر مغزتان این مطلب را دریافت کند که مقداری کمتر بین‌وعده بخورید.

محققان در یک آزمایش چند موش را شبانه روز ناشتا نگه داشتند و سپس مقدار مقداری پروتئین فلاژلین را مستقیماً به روده بزرگ آن‌ها تزریق کردند. در نتیجه موش‌ها کمتر غذا خوردند. این کار مشخص می کند این پروتئین به ارسال سریع سیگنال «ما سیر هستیم» به مغز پشتیبانی کرده است. در همین حال، موش‌هایی که گیرنده TLR5 را نداشتند، به این سیگنال واکنشی نشان ندادند و به خوردن ادامه دادند و حتی وزنشان افزایش یافت. این بدان معناست که بدون گیرنده TLR5، سیگنال روده نادیده گرفته می‌شود.

دکتر دیگو بوهورکز که نخستین بار در سال ۲۰۱۵ سلول‌های نورپاد را شناسایی کرد، نشان داد که این سلول‌ها می‌توانند در عرض چند میلیونم ثانیه بین قند واقعی و شیرین‌کننده‌های مصنوعی اختلاف قائل شوند. این یعنی میل شما به شیرینی امکان پذیر زیاد تر از روده‌تان نشأت گرفته باشد تا از سلول‌های چشایی.

اکنون محققان تیم او نشان داده‌اند این سلول‌ها نه فقط در آنچه فرد می‌خورد، بلکه در مقدار آن نیز راهنمایی می‌کنند.

این چنین تحقیق روی فلاژلین‌هایی تمرکز داشت که توسط باکتری بیماری‌زای سالمونلا تایفی‌موریوم تشکیل خواهد شد. اما اشکار شد که همه فلاژلین‌ها یکسان نیستند. باکتری‌های گوناگون فلاژلین‌های متغیری تشکیل می‌کنند و هر پروتئین تأثیر منحصر به فرد خودش را روی روده دارد. این تنوع، سیستم ربط روده به مغز را دلنشین‌تر و پیچیده‌تر می‌کند.

همان گونه که محققان گفتن کرده‌اند، این سیستم شبیه منفعت گیری ما از دیگر حواسمان همانند بینایی، شنوایی، بویایی، چشایی و لامسه برای فهمیدن جهان است. اما این حس از جایی غیرمنتظره یعنی روده سرچشمه می‌گیرد.

به این علت می‌توان او گفت شکم فرد فقط ماموریت هضم غذا را ندارد، بلکه در حال رمزگشایی و تفسیر جهان اطراف است.