باورهای نادرست درمورد ورزش؛ دقت به سلامتی، کیفیت زندگی را بالا می‌برد_صبح سریع

ورزش برای انسان‌ها دارای مزایا جسمی و فیزیکی، مزایا روانی و ذهنی و مزایا اجتماعی است و به گفتن یک داروی پیشگیرانه قوی و همه‌جانبه عمل می‌کند و یک اندوخته‌گذاری بی‌همتا برای جسم، ذهن و کیفیت زندگی است.

ورزش کردن فقط درمورد زیبایی اندام یا افت وزن نیست؛ بلکه کاری موثر برای ساختن یک زندگی قوی، سالم و شاد است تا بتوان از هر لحظه نهایت منفعت گیری را برد.

درمورد مزایا جسمی و فیزیکی ورزش کردن می‌توان به سلامت قلب و عروق، کنترل وزن و پیشگیری از چاقی، تحکیم عضلات و استخوان‌ها، افزایش سطح انرژی، تحکیم سیستم ایمنی، پیشگیری از بیماری‌های مزمن اشاره کرد و در عرصه مزایا روانی و ذهنی نیز ورزش می‌تواند تبدیل افت استرس و بهبود خلق و خو، تحکیم مطمعن به نفس، بهبود خواب و تحکیم کارکرد مغز و حافظه شود.

ورزش کردن در حوزه مزایا اجتماعی نیز فوایدی از جمله فرصتی برای اجتماعی شدن، افزایش منفعت‌وری و انرژی برای کارهای روزمره، افزایش طول عمر را برای افراد دارد که نمی‌توان آن را نادیده گرفت.

محسن داوودی عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز درمورد مزایا ورزش کردن و باورهای درست و نادرست آن، با اشاره به این که برخی مردم بر این باورند که اگر ورزش علتدرد عضلات نشود، منفعت‌ای ندارد، اظهار کرد: دردهای عضلانی تأخیری یا DOMS طبق معمولً در افرادی بعد از ورزش‌های شدید، افرادی که برای اولین بار فعالیت های ورزشی را اغاز می‌کنند یا فعالیت‌هایی همانند پایین آمدن از کوه یا بلند کردن وزنه سنگین امکان پذیر رخ دهد.

او گفت: این دردها ناشی از صدمه‌های میکروسکوپی به عضلات است و همیشه رخ نمی‌دهد؛ در واقع ورزش منظم و اصولی حتی بدون تشکیل درد عضلانی، مزایا قلبی عروقی، متابولیکی و روانی بسیاری دارد و صرف این فکر شود که ورزش با تشکیل درد عضلانی تاثیرگذاری دارد، منبع علمی ندارد.

آیا هرچه زیاد تر عرق کنیم، چربی بیشتری می‌سوزانیم؟

این متخصص فیزیولوژی قلب و عروق درمورد باور رایج فرد دیگر مبنی بر این که هرچه زیاد تر عرق کنیم، چربی بیشتری می‌سوزانیم، اظهار کرد: تعریق، مکانیزم طبیعی بدن برای تنظیم دما است و ارتباطی با مقدار چربی‌سوزی ندارد؛ مقدار عرق کردن تحت‌تأثیر عوامل مختلفی همانند دمای محیط، رطوبت هوا، ژنتیک و سطح آمادگی بدنی قرار دارد.

داوودی به فرایند طبیعی چربی‌سوزی در بدن اشاره کرد که طی متابولیسم و به‌اختصاصی اکسیداسیون چربی اتفاق می‌افتد و زیاد تر در فعالیت‌های هوازی با شدت متوسط و طویل‌زمان همانند پیاده‌روی تند، دوچرخه‌سواری یا شنا رخ می‌دهد.

آیا ورزش صبحگاهی یا ناشتا برای همه مناسب است؟

وی در ادامه درمورد ورزش صبحگاهی یا در حالت ناشتا گفت: اگرچه برخی افراد با ورزش در صبح سریع حس بهتری دارند و امکان پذیر چربی‌سوزی در این شرایط مقداری زیاد تر باشد اما این روش برای همه مناسب نیست و بستگی به سازگاری فرد دارد.

این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز با گفتن این که ورزش صبحگاهی یا ناشتا در افراد دیابتی، می‌تواند خطرناک باشد و تبدیل سرگیجه یا ضعف شود، افزود: به همین علت پیشنهاد می‌شود ورزش شدید در حالت ناشتا انجام نشود و بهترین زمان، یک تا دو ساعت بعد از صرف صبحانه سبک است.

ورزش و افت وزن

داوودی گفت: برخی افراد بر این باورند، اگر بعد از چند روز ورزش، وزن کم نکنیم، یعنی ورزش بی‌منفعت بوده است که این باور از نظر علمی درست نیست.

او همین طور گفت: افت وزن فرآیندی زمان‌بر است و طبق معمولً بعد از چند هفته تا چند ماه خود را مشخص می کند. حتی امکان پذیر در ابتدای اغاز ورزش به علت احتباس آب در عضلات، وزن مقداری افزایش یابد.

به حرف های این متخصص فیزیولوژی قلب و عروق، برای سنجش اثربخشی ورزش باید علاوه بر وزن، شاخص‌هایی همانند دور کمر و درصد چربی بدن را نیز در نظر گرفت این چنین افزایش توده عضلانی هم به معنی سلامت زیاد تر است و نباید آن را با چاقی نادرست گرفت.

داوودی با اشاره به گسترش پیشنهاد‌های غیرعلمی ورزشی در فضای مجازی او گفت: مردم بهتر است مواظب تبلیغات اغراق‌آمیز درمورد افت وزن سریع، مکمل‌ها یا دستگاه‌های ورزشی باشند.

وی بهترین راه برای تمرینات ورزشی ایمن و رسیدن به وزنی ایده آل را مشورت با متخصصان فیزیولوژی ورزشی یا پزشکی ورزشی این چنین منفعت گیری از منبع های علمی معتبر دانست و اظهار کرد: ورزش باید هوشمندانه، اصولی و بر پایه دانش انجام شود تا سلامت فرد را ضمانت کند.