باکتری مغز ندارد، اما حافظه‌اش را به نسل‌های بعدی انتقال می‌دهد!
[ad_1]
تحقیقات تازه مشخص می کند که باکتری‌ها با وجود فقدان نورون، سیناپس و سیستم عصبی، از توانایی تشکیل حافظه‌ای همانند به خاطره برخوردار می باشند. علاوه‌بر این، باکتری‌ها می‌توانند «یادآوری خاطرات» را حداقل به چهار نسل بعدی فرزندان خود منتقل کنند.
یقیناً منظور این نیست که باکتری‌ها هم همانند ما می‌توانند به اعماق خاطراتشان سفر کنند و وقایع زندگی خود را به یاد آورند و دلتنگ قبل‌ها شوند. باکتری‌ها فقط بر پایه سطوح آهن سلولی حاضر، قادر به تشکیل نوعی حافظه‌ی همانند‌به خاطره می باشند.
سویک باتاچاریا نویسنده‌ی ارشد مطالعه‌ی انتشار شده، به‌نقل از آی‌اف‌ال‌ساینس در بیانیه‌ای او گفت: «باکتری‌ها مغز ندارند، اما می‌توانند اطلاعات را از محیط اطرافشان جمع‌آوری کنند و اگر به‌طور مکرر با این محیط در تماس باشند، می‌توانند این اطلاعات را ذخیره و بعدها برای منفعت گیری به سود خود، به شدت آن را بازیابی کنند.»
سویک باتاچاریا و همکارانش برای بازدید زیاد تر، جاندار مدل باکتری اشریشیاکلی (Escherichia coli) یا ای‌کلی را مورد مطالعه قرار دادند و دریافتند که این باکتری از سطوح آهن برای «به یاد داشتن» برخی‌از رفتارها منفعت گیری می‌کند و این حافظه در جواب به همان محرک‌ها مجدد فعال می‌بشود.
باکتری از سطوح آهن برای برای سپاری برخی‌از رفتارها منفعت گیری می‌کند
باکتری‌ها دارای سطوح مختلفی از آهن می باشند و وجود آهن برای متابولیسم سلولی آن‌ها دارای اهمیت تعداد بسیاری است. محققان بعد‌از انجام آزمایش دریافتند باکتری‌هایی که سطوح پایین‌تری از این عنصر داشتند، در ازدحام ماهرتر بودند؛ بدین معنی که این باکتری‌ها در قرارگیری در کنار هم روی یک سطح واحد و حرکت به شکل توده‌ای واحد کارکرد بهتری داشتند. در همین حال، باکتری‌هایی که آهن بیشتری در سلول‌های خود داشتند، تمایل داشتند که در جای خودشان باقی بمانند و زیست‌لایه راه اندازی بدهند.
هنگامی باکتری‌ها در معرض یک اتفاقات ازدحام اولیه قرار گرفتند، به نظر می‌رسید آن‌هایی که از سطوح پایین‌تر آهن سلولی برخوردار بودند، حتی بهتر از قبل ازدحام می‌کردند. انگار به یاد داشتند که چطور باید این کار را انجام بدهند. نویسندگان مطالعه می‌نویسند: «هنگامی اشریشیاکلی با یک سطح تازه روبه رو می‌بشود، توانایی‌ی ازدحام قبلی را به یاد می‌آورد و کارایی ازدحام در آینده را بهبود می‌بخشد.»
ازدحام باکتری‌ها در صفحه‌ی آزمایشگاهی
خاطرات مبتنی بر آهن در چهار نسل بعدی ای‌کلی باقی ماند و به‌طور طبیعی در نسل هفتم از بین رفت. بااین حال، محققان دریافتند که دستکاری مصنوعی سطح آهن علتمی‌بشود که این خاطرات برای زمان بیشتری باقی بماند.
محققان گمان می‌کنند که این خاطرات میکروبی، امکان پذیر به طوری تکامل یافته باشد که با پایین آمدن سطح آهن حرکت ازدحامی تشکیل کند و به باکتری‌ها اجازه بدهد تا آهن را در محیط اطراف خود جستجو کنند. از طرف دیگر، هنگامی سطح آهن بالا باشد باکتری‌ها به طور ساکن در یک مکان باقی می‌همانند.
محققان توضیح خواهند داد: «حافظه‌ی مبتنی‌بر آهن امکان پذیر با مزیت فراهم‌کردن اتصال قطبی بین عکس العمل‌های استرسی گوناگون، همانند بقای آنتی‌بیوتیک و زیست‌لایه‌ها همراه باشد.» به این ترتیب، این میکروب‌ها نشانگر راه جدیدی می باشند که برای مبارزه با عفونت‌های باکتریایی و مقاومت آنتی‌بیوتیکی قیمت تعداد بسیاری دارد.
[ad_2]
منبع