تکنولوژی

با روزه داری التهاب بدن را کم کنید

[ad_1]

این مطالعه مشخص می کند که روزه‌داری یک ماده شیمیایی خاص به نام اسید آراشیدونیک را در خون افزایش می‌دهد که نقش کلیدی در مهار التهاب ایفا می‌کند. این یافته این چنین امکان پذیر اثربخشی برخی داروها ازجمله آسپرین را روشن کند.

بین رژیم‌ غذایی، به اختصاصی رژیم‌ غذایی پرکالری و افزایش خطر ابتلا به بیماری‌هایی همانند چاقی، دیابت نوع ۲ و بیماری‌های قلبی، ربط کاملا ثابتی وجود دارد. این شرایط زیاد تر با التهاب مزمن در بدن همراه است.

التهاب، پاسخی طبیعی به صدمه یا عفونت است و به گفتن سیستم هشدار عمل می‌کند تا از بدن در برابر صدمه محافظت کند، با این حال، می‌تواند به‌طور ناخواسته تبدیل آزاد شدن محتویات سلولی بشود که جواب‌های التهابی را زیاد تر می‌کند.

روزه‌داری برای افت التهاب شناخته شده است؛ شرکت‌کنندگان این تحقیق، یک وعده غذایی ۵۰۰ کیلوکالری مصرف کردند و به زمان ۲۴ ساعت ناشتا بودند سپس یک وعده غذایی ۵۰۰ کیلوکالری دیگر خوردند.  

محققان دریافتند که محدودیت کالری علتافزایش سطح اسید آراشیدونیک می‌بشود و لیپیدی است که برای نقشش در ذخیره انرژی و ارتباطات بین سلولی شناخته شده است. دلنشین اینجاست که به محض این که شرکت‌کنندگان غذا خوردن را از سر گرفتند، سطح اسید آراشیدونیک افت یافت.

با بازدید اثرات آراشیدونیک اسید بر سلول‌های ایمنی در آزمایشگاه، این گروه تحقیق دریافت این اسید، فعالیت التهابی NLRP۳ را افت می‌دهد. این یافته غیرمنتظره می بود چون قبلا فکر می‌شد که اسید آراشیدونیک التهاب را تشدید می‌کند.

این توضیحی بالقوه برای این مورد است که چطور تحول رژیم‌غذایی ما  به اختصاصی با روزه‌داری، از ما در برابر التهاب محافظت می‌کند.

یقیناً تحقیقات زیاد تر مورد نیاز و تا این مدت زیاد سریع است که بگوییم آیا روزه از بیماری‌هایی همانند آلزایمر و پارکینسون محافظت می‌کند یا خیر، چون اثرات اسید آراشیدونیک مختصر‌زمان است.

این نتایج مشخص می کند که روزه‌داری منظم در یک دوره طویل می‌تواند به افت التهاب مزمنی که با این شرایط مرتبط است پشتیبانی کند این چنین رژیم غذایی پر کالری امکان پذیر با افزایش فعالیت التهابی، خطر ابتلا به بیماری‌ها را افزایش دهد.

تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ها درباره انتخابات، سیاست، اقتصادی، ورزشی، حوادث، فرهنگ وهنر و گردشگری و تکنولوژی را در وب سایت خبری صبح زود دنبال کنید.

این مقاله در مجله Cell Reports انتشار شده است

[ad_2]

منبع